Je persoonlijke RSS feedreader is iets anders dan een sociaal netwerk. Dat heeft gevolgen hoe je als auteur je RSS feed kunt aanbieden. Zo merkte ik laatst door een opmerking in de mail.
Rivier van updates
Als je mijn blog nu een tijdje volgt dan zal het je zijn opgevallen dat ik nogal wat experimenteer met soorten posts, lengte, schrijfwijze, media. Of je krijgt in elk geval de perceptie van een experiment. In de realiteit ben ik op weg om van dit domein meer en meer een wunderkammer te maken, of een commonplace book. Om mijn eigen blik op de wereld te presenteren. Een activiteit die we met velen doen op de sociale netwerken. In een rivier van updates stroom ieders wereldbeeld voorbij en schets je je eigen wereld met elke tweet of post.
Ik kreeg een opmerking in de mail van een lezer dat hij mijn blog leest in zijn feedreader, maar dat er zoveel bookmarks en andere posts langskwamen. Tussen de regels door las ik “je post zoveel dat ik niet meer zie wat je nu eigenlijk post en vertelt”.
RSS Algoritme
Dat begrijp ik. Een RSS feedreader is iets anders dan een sociaal netwerk. Het is net zo goed een rivier van updates, maar ze komen ongefilterd, geordend in tijd langs. Een sociaal netwerk maakt gebruik van algoritmen om je het juiste te laten zien op basis van context, tijd, locatie, geschiedenis en andere factoren. Ik twijfel of ik in voorgaande zin het woord juiste tussen aanhalingstekens moet zetten. Want wie bepaalt wat het juiste is? Het algoritme is een zwarte doos met regels en besluitbomen waar je geen zicht op hebt, waar je geen bewuste invloed op kunt uitoefenen en waar je zelf geen actieve bijdrage aan kunt leveren. Anders dan scrollen, liken en reageren.
Er zijn weinig RSS feedreaders die een goed algoritme hebben en je kunnen helpen om je op het juiste moment de juiste posts te laten zien. Of ze juist te verbergen voor je. Je kunt zelf aan de slag met regels en filters in een app als Inoreader mocht dat je voorkeur hebben. Het nadeel is dat je bij een wisseling van app je de filters weer opnieuw moet instellen voor zover mogelijk.
Scheiding van feeds
Ik heb het probleem nu bij de bron opgelost. Er zijn nu drie feeds beschikbaar die je allemaal in je reader kunt plaatsen. Of alleen degenen die je graag volgt. Ik heb nu de posts die een bookmark of een like zijn, uit de hoofd-feed verwijderd. Je leest daar nu alleen nu artikelen die ik schrijf en hier en daar een ander post type. Maar mijn veel gebruikte bookmarks en likes heb ik in twee aparte feeds geplaatst. Zie hier de links:
Dit zou voor nu het overdaad-probleem moeten oplossen. De drie feeds zijn eveneens via auto-discovery vindbaar voor de meeste feedreaders. Ofwel, als je het adres van dit blog in je feedreader plaatst, krijg je drie keuzes om je op te abonneren. Zo niet, dan hoor ik dat graag en kan ik naar een oplossing zoeken.
Indie-Algoritme
Misschien krijgen we in de toekomst nog een indie-algoritme. Een zwarte doos voor webabonnementen die je zelf kunt beheren en waar je in menselijke taal zelf een configuratie kunt doen voor je webfeeds. Alsof je de favorieten instelt voor je TV zenders of een lijst van Twitteraccounts maakt met een aantal kenmerken. Ik ben geen expert op dit soort gebieden dus ik weet niet waar mogelijkheden en beperkingen liggen. Als ik zie hoe enorm productief de indieweb community is op technologisch vlak zou het me niets verbazen als we dit binnen afzienbare tijd gaan zien. Dan is het nog zaak dat grotere RSS lezers als Inoreader, Feedly en NetNewsWire de technologie ondersteunen. Zodat de RSS Renaissance echt kan beginnen.
