• Skip to primary navigation
  • Skip to main content
  • Skip to footer

Digging the Digital

Vol Blogdrift!

  • /Now
  • Nieuw? Start hier
    • Blogroll
    • Tag Index
  • Startgids Mastodon
  • WordPress en Indieweb
    • WordPress en het indieweb
    • Hoe gebruik je IndieAuth met WordPress
    • WordPress en webmentions
    • WordPress en Micropub
    • WordPress en de Post Kind plugin
  • Notities
  • Bookmarks
  • Likes

open-web

De leesmap van week 48

2 December 2017 door Frank Meeuwsen Leave a Comment

De intro schrijf je altijd pas aan als je klaar bent de rest (gratis tip!) en nee, die hoeft deze week echt niet in rijm (inhakers-alert!). Een nieuwe leesmap die vooral richting blogs en self-publishing stuurt maar aan het einde even uit de bocht vliegt met wat gitaarkabaal. Have fun!

Micro.blog gaat open

Volgende week vind in Austin de IndieWebcamp plaats, een bijeenkomst voor makers en fans van eigen platformen en een “people centered internet”. Meer over IndieWeb vind je hier. Op deze bijeenkomst is tevens de start van het netwerk Micro.blog. Ik zit hier nu een tijdje op en eerlijk gezegd ben ik er nog steeds niet uit wat hier weer zoveel anders en beter is dan elk ander netwerk. Natuurlijk is het een stuk rustiger dan Twitter en minder algoritme-bepaald dan Facebook. Maar voor de gemiddelde gebruiker…ik weet het nog niet. Maker Manton Reece geeft meer uitleg op zijn blog.

✏️Kickstarter update with IndieWebCamp and rollout plans

Scroll door de O Ja momenten

How the blog broke the web is een fijne wandeling door de geschiedenis van de homepage en de opkomst van blogs. Ik ben het niet 100% eens met de titel en haar conclusie dat blogs de drang hebben weggenomen om cool, weird, hand-organized webpagina’s te maken. Maar de screenshots van oude blogsoftware en horizontale gifs maken veel goed!

How The Blog Broke The Web

Nynke over podcasts

Ik heb deze week met plezier geluisterd naar Nynke de Jong die in De Social Podcast vertelt hoe podcasten volgens haar het nieuwe bloggen is. Ook haar verhalen over hoe ze is gestart en wat je wel en niet deelt, een fijn gesprek was dat! Aanrader om een uurtje in de auto naar te luisteren!

Nynke de Jong: “Podcasten is het nieuwe bloggen”

We need more clues

The Cluetrain Manifesto was en is van grote invloed op mijn relatie met het web. Het boek (gratis online te lezen!) uit 1999 is nog altijd relevant, wellicht nu meer dan ooit. Twee van de vier auteurs maakten een paar jaar terug een pagina met de New Clues. Een nieuwe set stellingen die fijn aanhaken op de situatie waar we nu in zitten online. Verplicht leesvoer!

New Clues

Hands off Gretel

Normaal schrijf ik hier niet zo veel over muziek of de bands die me bezig houden. De meesten die me kennen weten waar mijn grote liefde ligt 😉
Ik kwam op Reddit deze nieuwe band tegen. Geweldige naam, eigen stijl, fijne frontvrouw who takes no shit. Even kijken!

Hands Off Gretel live at Toolmakers Studio

Opgeslagen onder: random Tags: bloggen, indieweb, internethistorie, leesmap, muziek, open-web, podcast

Wat is POSSE en PESOS op het IndieWeb?

16 November 2017 door Frank Meeuwsen 2 Comments

De afgelopen tijd heb ik meer geschreven over het IndieWeb, zowel hier als bij Numrush. Nu ben ik nog steeds op zoek naar een echt pakkende en passende omschrijving van deze community of movement. Ik neig steeds naar “Het internet zoals het was vóór Facebook, Google en Twitter”.
Op de IndieWeb wiki is heel veel informatie te vinden over het gedachtengoed, de manieren waarop en waarom iets IndieWeb is en ik kom er nieuwe termen tegen. Ik wil er nu drie uitlichten, de acroniemen POSSE, PESOS en PESETAS. Vooral om mijn eigen gedachten er bij te krijgen en te ordenen, het zelf vast te leggen en natuurlijk met jullie te delen.

POSSE

De eerste term staat voor Publish on your Own Site, Syndicate Elsewhere. Het gaat er hier om dat je allereerst publiceert op je eigen domein, al noem ik het liever je moederschip, waarna je kopieën publiceert op andere sites, die vaak als silo’s opereren, denk aan de muur die rondom Facebook staat. Waarbij je weer automatisch teruglinkt naar je eigen site. (Bron: Wiki)

Voorbeelden: Je publiceert een blogpost op je eigen site en deze wordt automatisch doorgeplaatst op het grotere netwerk van Medium. Of je plaatst tweets op je eigen site (serieus) en deze worden vervolgens op Twitter geplaatst. Je kunt zelfs je Facebook posts eerst op je eigen site posten en ze vervolgens automatisch op Facebook plaatsen.

Voordelen

Het belangrijkste voordeel van deze benadering is dat al je beslommeringen en bespiegelingen die je online deelt, primair op je eigen site bestaan. Vervolgens worden ze op andere netwerken gedeeld. Wat op zich een voordeel kan zijn als een van de sites zou wegvallen. Dan heb je in elk geval nog je eigen geschreven gedachten op je eigen domein.

Beperkingen

Maar tegelijk vraag ik me af, waarom zou ik ál mijn tweets en Facebook posts nog zelf willen hebben? Nu is mijn Twitter archief publiek benaderbaar op mijn eigen domein, maar eerlijk gezegd is het meer ruis dan de juiste signalen. Er zit veel nonsens tussen, tijdelijke gedachten die alleen op dat moment relevant zijn en verder weinig toegevoegde waarde hebben voor de toekomst.
Dan bedenk ik me nog eens, als ik mijn tweets eerst op mijn eigen site zet, hoe zit het dan met de mogelijke gesprekken die er uit voortvloeien? Als iemand antwoord en ik antwoord weer, doe ik dat ook op mijn eigen site? De IndieWeb wiki is hier niet heel duidelijk in…

PESOS

De tweede term staat voor Publish Elsewhere, Syndicate to your Own Site. Dit is dus wat ik al doe met mijn tweets. Ik heb op mijn eigen site een archief van al mijn tweets die ik ooit heb gepost. Eigenlijk is het een automatisch archief maken onder eigen beheer van iets wat je bij een andere partij hebt gecreëerd. Dit zijn voornamelijk sociale netwerken, microblogservices maar denk ook aan Instagram. Met onze Triggi app kun je automatisch een kopie van je Instagram foto op Google Drive zetten. Daarmee is het al iets meer in je eigen bezit. Je zou met wat programmeerkennis de Instagram foto op je eigen NAS of server kunnen kopiëren.

Voordelen

Een groot voordeel is dat je gedachten en conversaties in hun natuurlijk omgeving zijn gemaakt en gepubliceerd. Een tweet plaatsen via de Twitter site is beter geoptimaliseerd voor hun eigen service dan het op je eigen server doen. Hetzelfde geldt voor Facebook. Tevens omzeil je hiermee mogelijke beperkingen in het geautomatiseerd posten via je eigen site op een sociaal netwerk.

Beperkingen

Als ik mijn Twitter archief als voorbeeld neem, ik ben hier in de handen van twee diensten waar ik weinig tot geen invloed op heb: Het originele script wat dit mogelijk maakt en de Twitter API. Met name de laatste, daar zal ik vrij weinig in de melk te brokkelen hebben. De eerste is een vrij toegankelijk script waardoor ik de mogelijkheid heb om er zelf wijzigingen in aan te brengen. Dat is iets anders dan de kennis…
Daarnaast is de kwaliteit van de content die je binnenhaalt wisselend. Zo hebben veel links in mijn Twitter archief niet meer de originele URL structuur maar hebben ze het ingekorte formaat van Twitter zelf (t.co). Mocht dat ooit ter ziele gaan, dan zijn in één klap al deze links onbruikbaar geworden.

PESETAS

Deze laatste term staat voor Publish Elsewhere, Syndicate Everything To A Silo. Je moet ze nageven, die IndieWebbers weten goede termen te bedenken. Wat hiermee wordt bedoeld is dat je iets publiceert op een site die redelijk besloten is, een silo. Denk aan Flickr of het privé-netwerk Path. Vervolgens kun je deze content exporteren en verzamelen op je Tumblr site. Wat weer een nieuwe silo is. Maar deze heeft het voordeel dat je één RSS-feed kunt gebruiken om alles weer op een eigen domein te plaatsen. Het lijkt op PESOS, maar er zit een stap tussen waar alle losse onderdelen van diverse silo’s wordt verzameld in één feed.

En nu? Wat moet je er mee?

Is het oude wijn in nieuwe zakken? Als ik de definities zo eens lees vraag ik me af wat er zo bijzonder aan de acroniemen en gedachtengangen is. En of het écht nodig is om er zo specifiek op in te gaan.
Ben je een digitale producent (tekst, foto, video, audio) dan kan ik me níet voorstellen dat je geen lokale offline backup van je materiaal hebt. Dat gezegd hebbende, als je online iets maakt, dan kun je nog zo goed je best doen om eigen archieven en kopieën te hebben maar deze moeten wel worden beheerd. Ik spreek uit ervaring. Mijn allereerste blog Punkey.com is niet meer online te vinden op het eigen domein. Nog wel via het Webarchive. Ik heb op een externe harde schijf de complete site staan. Maar de opbouw van de site is een keer gebroken door een enorme aanval van spam in de reacties. Dat betekent dat ik nog steeds een keer handmatig dat archief moet gaan repareren. Een saillant detail wat bovenstaande illustreert, op de IndieWeb Wiki staat een link naar de plaats waar het POSSE concept voor het eerst is beschreven. Helaas bestaat die pagina niet meer…
(update 18 november: Naar aanleiding van mijn opmerking is de Wiki inmiddels aangevuld met een link naar de pagina op het Webarchive. Duimpje omhoog!)

Het is een nobel streven om je complete digitale vingerafdruk in eigen beheer te hebben maar je moet je wel afvragen waar je dit voor doet. Is het echt noodzakelijk om elke tweet en Facebook post in eigen beheer te hebben? Elk snapshot wat je deelt via Instagram, Snapchat of een ander netwerk? Ik vraag het me af. Door álles te willen bewaren kan de verzameling waardevol worden, want hij is compleet. Maar is verzameling vooral een stapel losse notities met soms een goed inzicht? Of zou de verzameling meer waardevol zijn als hij al is gecureerd, door jezelf of een algoritme wat jouw achtergrond kent, je voorkeuren en je favorieten.

De #ownyourdata beweging is niet zinloos. Zeer zeker niet. Ik schrijf niet voor niets hier op mijn eigen domein. In een werkwijze die me relatief eenvoudig laat wisselen van servers, domeinen en services. Dat doe ik niet voor niets, ik ben door de jaren heen de eenvoud van een schrijfwijze als Markdown en een database-loos systeem gaan waarderen. Ik heb het gevoel dat ik veel meer controle en inzicht heb in wat ik publiceer en hoe dat gebeurt.
Maar ik heb niet de ambitie om hier een centraal distributiesysteem te maken voor al mijn gedachten en losse flodders. Als experiment zal ik wel eens wat opzetten, ik hou de deur expres op een kier. Ik ben echter wel gecharmeerd van het PESOS idee. Met name een “lokaal” archief, het staat op Google Drive, van mijn tweets vind ik prettig. Het is goed doorzoekbaar en het brengt soms leuke herinneringen terug.

Maar ik ben er nog niet helemaal uit. Ik moet het nog eens verder onderzoeken. Want ik heb het hier vooral over sociale netwerken. Maar wat te denken van je bookmarks die je misschien op Pinboard of een andere online dienst onderbrengt? Of recepten die je leuk vindt op Smulweb? Waarom zou je die niet allemaal onderbrengen op je eigen site, doorzoekbaar maken en delen met de rest van de wereld. Zodat je moederschip ook echt een thuishaven wordt.

Het IndieWeb voelt niet als iets nieuws voor me, maar toch kom ik steeds weer nieuwe invalshoeken tegen. Enorm fascinerend en ik ben er dus voorlopig nog niet over uitgeschreven…

Headerbeeld door Tantek Çelik, bedenker van de term POSSE. De eerste schets die het principe illustreert.

Opgeslagen onder: indieweb Tags: cheatsheet, indieweb, open-web

Facebook heeft jou harder nodig dan andersom

8 November 2017 door Frank Meeuwsen Leave a Comment

Elke maand schrijf ik een column op Numrush over nieuwe technologie, interessante ontwikkelingen en hoe ik er tegen aan kijk. Dat is het mooie van een column, het kan lekker over mij gaan 🙂

Deze maand schrijf ik over de IndieWeb community, hoe ik zie wat daar gebeurt en wat er nodig zou zijn om het verder te laten groeien.

IndieWeb is geen commerciële tegenhanger van Facebook, Twitter, Google en Amazon. Maar in een digitale maatschappij die steeds meer afhankelijk wordt van een paar grote commerciële dataslurpers ben ik blij dat er steeds meer alternatieven komen die de moeite van het proberen waard zijn. Of ze houdbaar zijn op de langere termijn moet nog blijken. Het vereist een grotere stap dan een nieuw sociaal netwerk maken.
[…] Besef dat Facebook jou harder nodig heeft om de onstilbare honger van de adverteerders te voeden dan dat jij Facebook écht nodig hebt…

Lees hier al mijn Numrush-columns

Opgeslagen onder: indieweb Tags: facebook, indieweb, open-web

Een eigen huis op het IndieWeb

24 October 2017 door Frank Meeuwsen 7 Comments

Het klinkt zo logisch. Het internet kent zijn oorsprong in de hyperlink. We noemen het niet voor niets het “web”. Sites zijn met elkaar verbonden door links, dat is wat het internet zijn rijkdom, diversiteit en vrijheid geeft.

Maar ergens begin deze eeuw zijn we dat kwijtgeraakt. Dat is geen kritiek, het is een feit en we zien het dagelijks om ons heen gebeuren. Het web bleek te complex voor velen om een eigen huis op te bouwen en te onderhouden. Dan liever een lapje grond huren ergens en gebruik maken van een one-size-fits-all formaat voor wat je hebt te zeggen of te presenteren.

Sociale netwerken zijn een vloek en een zegen voor het web. Nooit eerder hebben we met zijn allen zoveel tekst gemaakt, gepubliceerd en gedeeld. De hoeveelheid beeldmateriaal die we plaatsen is niet te bevatten. Nieuwe bedrijfstakken, beroepen en verdienmodellen krijgen een plek in onze maatschappij. Dat is allemaal prachtig en tot op zekere hoogte een enorme stap voorwaarts.

Maar zijn sociale netwerken en mobiele deelsites alles wat er blijft op het web? Stevenen we af op een monocultuur, waar we het web alleen kennen via een paar grote Westerse ondernemingen?

Al jaren hink ik op twee gedachten en ik kom er maar niet uit. Mijn mooiste momenten op het web komen voort uit mijn eigen blog, uit evenementen die ik er voor organiseerde, online zines die we publiceerden.

Maar tegelijkertijd ben ik professioneel altijd bezig met die andere kant . Hoe zijn sociale netwerken in te zetten om marketingdoelen te behalen? Hoe kan een online contentstrategie bijdragen aan het bedrijfsresultaat? Wat is de ROI van social media?

Ik heb er geen hekel aan, maar tegelijkertijd wringt het ergens. Het voelt niet goed. Ik kan moeilijk exact aanwijzen waar het zit. Want ik heb geen hekel aan die werkzaamheden. Ik leer er enorm veel van en ik ben blij met de vele vrienden en kennissen die ik er heb opgedaan.

De twee werelden samen zijn een verrijking in mijn leven, elk op hun eigen wijze.

IndieWeb Cultuur

De afgelopen dagen heb ik me eens wat meer verdiept in de IndieWeb Community, een denkwijze, een platform (framework?) rondom zelfpublicatie, controle over je online identiteit en aanwezigheid, en een grotere onafhankelijkheid van de netwerk-silo’s die het online leven beheersen.

Het voert te ver om de complete pagina over de Why van het IndieWeb hier te vertalen, ik kan je aanraden er eens wat over te lezen. Het heeft mij in elk geval de taal en de richting gegeven voor datgene wat er wringt. Zoals ik wel vaker heb, ik kan het niet direct reproduceren, het moet wat groeien. Vorm krijgen. Landen.

Daarom begin ik weer met publiceren. Om die vorm te geven. Om het te laten landen en direct te delen met anderen. Dit verhaal is nog onaf, maar het geeft een glimps van de gedachten die in mijn hoofd spelen. Natuurlijk zijn er stapels vragen en zijn er minstens zoveel mensen in mijn netwerk die direct de bekende tegenwerpingen zullen geven. Dat maakt niet uit. Ik hoop hier de komende tijd wat meer samenhang te brengen in die gedachten en voor mezelf een duidelijk beeld te schetsen.

Voel je vrij om je eigen ideeën hier te delen. Of vragen. Of tegenwerpingen. Alles is welkom.

Wijze IndieWeb quotes

Niet alleen wijze quotes, ook fraaie artikelen over dit onderwerp!

Most people don’t care about all this open web nonsense. They just want to find and interact with their friends. I agree with him.

Jack Baty – Facebook vs The Open Web

It was far easier to throw out a tweet, a dozen, a hundred, and still feel productive with minimal effort.

Colin Walker – Why we need short form content on our blogs

By taking microblogging back from Twitter, we create a natural place for traditional blogs to grow. Indie microblogging is the gateway drug for long-form content.

Manton Reece – Decline and return of indie blogs

Help the open web stay open. Help us build the future

Jeffrey Zeldman – New A List Apart wants you!

The sad thing is that most don’t care about the open web or about content longevity. Ephemera has taken over because most aren’t creating anything that needs to be retained beyond the context of the current conversation.

Colin Walker – Convenience trumps all

Feels like I still just touched the surface of this whole #OwnYourContent and #Indieweb thing.

René Meister – his microblog

PS: Herken je de foto in de header? Zo ja, goede meme-connaiseur! Zo nee, no worries.

Opgeslagen onder: indieweb Tags: decentraal web, federated web, indieweb, open-web

Punkrock Publishing

15 October 2017 door Frank Meeuwsen 2 Comments

Vandaag las ik dit veel gedeelde artikel van Mike Monteiro over de teloorgang van Twitter. Of in elk geval, zijn perceptie van de teloorgang van Twitter. Welnu, het gaat me nu niet over Twitter en of ze over een jaar niet meer bestaan.

Soms zijn er artikelen waar een paragraaf je kan raken. Of een zin. Een woord. Dat gebeurde bij mij met het artikel van Monteiro. Hij beschrijft het internet eind jaren ‘90.

“It felt like punk rock for publishing on a global scale.”

Dave Winer is één van mijn helden. Ik heb dat wel eens vaker geschreven, inclusief de bijzin dat ik zijn software niet altijd begrijp en heel vaak on-af vind. Maar Dave als longtime blogger, mede-bedenker van RSS en podcasting is de facto een held voor me. Hij schreef vrijdag op zijn blog

“I knew when I saw the web that’s what I had been born to do. Just because people want to use Facebook doesn’t change that simple fact.”

Ik schreef het zelf al in Bloghelden (nu open source!)

Bloggen is Pushbutton Publishing.

Een paar maanden terug ontdekte ik de service Micro.blog. “a timeline and publishing platform for the open web”. Niet gratis. Je komt er niet zomaar op. Je moet een uitnodiging krijgen en dan ook nog eens betalen om het te kunnen gebruiken. Een typisch gevalletje Indieweb denken. Je betaalt zodat jij en je data niet het product zullen worden. Jij bent in controle en jouw content kan alle kanten op. Het heet ook wel de POSSE approach: Publish On your own Site, Syndicate Elsewhere.

Ik wacht nog geduldig op de uitnodiging van maker Manton Reece terwijl ik met plezier naar zijn dagelijkse 5 minuten podcast luister waarin hij kort vertelt over de vorderingen en issues waar hij tegenaan loopt.

Van Mastodon naar Twitterbots naar een overview van goede Nederlandse blogs. Ik blijf altijd van die zijprojecten starten om ze later door tijdgebrek weer vaarwel te zeggen. Of in hibernation mode te zetten. Bloggen is iets wat ik al jaren doe en waarschijnlijk zal blijven doen. Soms met pauzes, soms weer in overdrive. Op een eigen domein, in mijn eigen tempo. Zonder contentkalenders, thema’s en op-social-webinars-geleerde anekdotische succestrucs. Maar gewoon, omdat ik het wil wanneer ik het wil op de manier die ik wil.

Punkrock publishing dus.

Foto credits: Andere held Glen E Friedman.

Opgeslagen onder: indieweb Tags: helden, indieweb, internethistorie, open-web

Hoe werkt het volgen in de GNU Social universe?

12 April 2017 door Frank Meeuwsen Leave a Comment

Een van de belangrijkste kenmerken van een sociaal netwerk is het kunnen volgen van andere accounts. Het is een heel normaal en logisch proces. Als je op Facebook zit, kun je ander Facebook-gebruikers volgen. Met je Twitter account volg je andere Twitteraars. Instagram? Idem!
Dat betekent dat ik één persoon op drie verschillende silo’s volg. Ik kan niet met mijn Facebook account een Twitter account volgen. Of vice versa.

Dat is logisch in de wereld van sociale netwerken en communities die we kennen. Je volgt elkaar op het netwerk waar je samen zit. Het netwerk heeft echter wel grenzen. De grenzen eindigen bij de domeinnaam van de eigenaar van het netwerk. Wellicht dat je met je Facebook account later nog wel Instagrammers kunt gaan volgen, aangezien het dezelfde eigenaar is. Maar Met je Linkedin account iemand op Snapchat volgen? vergeet het maar. En communiceren tussen twee verschillende accounts is al helemáál out of the question.

Maar op Mastodon en GNU/Social is dat geen probleem. En dat zorgt voor een brainbender voor veel mensen. Dat is niet zo vreemd. We zijn zó gewend om elkaar alleen te volgen op de silo waar we zitten. Maar in De Federatie kun je allerlei mensen volgen met elk account wat gebruik maakt van het onderliggende protocol oStatus.

Wat ik de afgelopen dagen vaak lees op Twitter is “Ik kom niet op Mastodon.social en hoe kan ik je dan volgen?” Hier zit volgens mij een aanname achter dat je op dezelfde instantie moet zitten als ik zit om me te kunnen volgen. De aanname is niet vreemd, want zie boven. Dat doen we al jaren. We weten niet beter. Maar joehoe! Dat hoeft dus niet! Want op Mastodon en GNU/Social bestaat zoiets als Remote Follow. Hiermee kun je vanaf elke Mastodon instantie of GNU/Social instantie iemand anders volgen op een andere instantie.

Een voorbeeld: Recent is Digital City Groningen een eigen instantie gestart. Hier zitten Mastodon gebruikers uit Groningen, waaronder Lykle de Vries. Zijn adres is https://mastodon.groningendigitalcity.com/@Lykle. Mijn adres is https://indieweb.social/@frank. In de situatie met Twitter en Facebook zouden Lykle en ik op verschillende netwerken zitten en elkaar dus niet kunnen volgen met deze adressen.

Hoe werkt Remote Follow

Maar Mastodon en GNU/Social is anders. De onderliggende technologie en protocol oStatus maakt het mogelijk dat Lykle en ik elkaar wel kunnen volgen met deze adressen en berichten kunnen sturen. Dit werkt via Remote Follow. Dit gaat als volgt. Stel ik wil het account van Bart Breij volgen. Hij zit eveneens bij Digital City Groningen: https://mastodon.groningendigitalcity.com/@Scarbir

<>

Ik ben ingelogd op mijn account op Mastodon.social en klik op de knop Remote Follow die op zijn accountpagina staat.

<>

Op de volgende pagina is mijn Mastodon account al ingevuld maar het kan zijn dat je deze zelf nog even moet invullen. De schrijfwijze is username@domain.ext. Eigenlijk zoals een mailadres. Klik op Proceed to Follow

<>

Ik krijg nogmaals een check dat ik zeker weet dat ik Bart ga volgen. Klik op Follow.

<>

En dat is het. Nu volg ik met mijn Mastodon.social account Bart die op Digital City Groningen zit.

Aandachtspunten

Er zijn een paar zaken waar je rekening mee moet houden

  1. Als je niet bent ingelogd op je eigen instantie zul je nog een tussenscherm krijgen waarbij je je loginnaam en wachtwoord moet geven.
  2. Als je de eerste en laatste schermafbeelding vergelijkt zie je dat het aantal toots, following en followers niet overeenkomen. Wat je ziet als je in je eigen instantie zit is het aantal posts wat voor jouw instantie zichtbaar is, het aantal personen die Bart volgt die op dezelfde instantie zitten als ik en het aantal mensen die Bart volgen van dezelfde instantie als ik zit.
  3. Er zijn servers die niet worden toegelaten op andere servers om te federaten ofwel om de toots te zien van die instantie. Dat betekent dat je personen op die andere instantie niet kunt volgen. Daar kom je snel genoeg achter. Het volgen werkt dan gewoon niet. Welke instances op een blacklist staan van de instance waar jij op zit is niet direct duidelijk. Er is geen publieke lijst van bekend. Tevens krijg je een typische server foutmelding als hierdoor het volgen niet werkt. Hier kan de gebruikerservaring nog wel worden verbeterd…
  4. Dit werkt niet alleen met Mastodon-instanties maar ook met de “oudere” GNU/Social instanties zoals Sealion.club en de vele anderen die al jaren bestaan. Hier zie je wederom de Remote Follow knop.

Tot zover een eerste opzet hoe je mensen op andere instanties kunt volgen. Have fun! Kies een instantie en toot!

Opgeslagen onder: indieweb Tags: mastodon, open-web

  • « Go to Previous Page
  • Go to page 1
  • Interim pages omitted …
  • Go to page 6
  • Go to page 7
  • Go to page 8

Footer

Wat is dit?

Frank MeeuwsenDigging the Digital is de digital garden of commonplace book van Frank Meeuwsen. Onderwerpen variëren van indieweb tot nieuwsbrieven, bloggen, muziek en opvallende gebeurtenissen op het internet.

Meer Frank

Bloghelden - De definitieve geschiedenis van webloggend Nederland

Op deze dag

  • 2 years ago...
    • Je notities zichtbaar verbonden in Obsidian
  • 3 years ago...
    • The Breakfast Club is jarig
  • 4 years ago...
    • The Breakfast Club 1984
    • Communities op de Dutch Comic Con
  • 10 years ago...
    • Hoe bepaal je de prijs van je eigen e-book?
  • 13 years ago...
    • Social Warfare tussen Nestl en Greenpeace
  • 20 years ago...
    • The hippie period of the Web is over
  • RSS
  • LinkedIn
  • GitHub
  • Mastodon
← An IndieWeb Webring →

Archives

  • Likes (268)
  • Bookmarks (267)
  • Notes (134)
  • Replies (53)
  • Articles (722)
  • All Posts

Digging the Digital staat op de state of the art server van Servebolt.
De snelste high-performance hosting met een sterke focus op schaalbaarheid en veiligheid.