Gisterenavond hielden Johan Voets en ik een Clubhouse sessie over het “Tweede brein”. Met onderwerpen als de opkomst van nieuwe notitie-apps zoals Notion, Roma en Obsidian. De teloorgang van Evernote. Wat zijn nu de apps die de moeite waard zijn en waarom, welke apps gebruiken we zelf. Kunnen notitie-apps werken als een tweede brein en wat is daar voor nodig? Een leuk onderwerp om over te praten, op een voor mij nieuw podium, Clubhouse.
Wat is je tweede brein
Het werd en prettig gesprek van ongeveer een uur, waar ik meer achtergrond gaf waarom ik ben gestopt met Evernote. Zo kwam ter sprake dat ik mijn volledige Evernote archief niet door de digitale versnipperaar heb geduwd, maar het juist heb geëxporteerd naar bestanden per notitieboek. Omdat nieuwe notitie-apps vaak een Evernote import hebben, kun je je bestaande notities weer tot leven wekken. Johan gebruikte de mooie metafoor van een stoffige zolder die je een keer gaat opruimen. Je opent alle dozen om te zien wat er in zit. Soms verbaas je je wat je tegenkomt, “Heb ik dát bewaard?” en soms kom je kleine pareltjes tegen die je graag bij je houdt. Zo ga ik nu met mijn Evernote archief om. Er is weinig wat ik echt mis en waarvan ik denk dat het in Evernote zou moeten staan. Maar de archiefbestanden staan op de zolder van mijn computer. Ik kan er altijd bij en ik kan ze altijd weer importeren.
Die import kan net zo goed in Evernote zelf. Een nieuw account is zo gemaakt en je kunt de bestanden weer importeren en verder gaan waar je was gebleven.
We hebben een korte overview gegeven van de mogelijkheden en uitdagingen in Roam, Notion en Obsidian. De belemmerende factor is dat Clubhouse alleen audio is. Zo’n gesprek leent zich juist om video te gebruiken en direct de verschillende mogelijkheden te laten zien. Hoe een Knowledge Graph er uit ziet, of hoe backlinks werken. De database mogelijkheden in Notion laten zich beter demonstreren dan in tekst uitleggen. Maar desondanks wisten we toch een dik uur vol te praten over iets banaals als een notitie. Hoe heb ik Clubhouse ervaren als moderator en spreker?
Clubhouse als podium
De aandacht in onze Clubhouse room was wisselend. Bij de start zaten al snel 10 – 15 luisteraars te wachten tot Johan zijn audio-problemen had opgelost. Dat bleek een terugkerende bug in de Clubhouse app te zijn, waarbij één van de moderators niet is te horen.
Na een half uur was nog ongeveer de helft van de luisteraars over, die allemaal tot het einde bleven. Of de sessie succesvol was? Ik ben er dubbel over. Het is altijd leuk om met Johan ervaringen uit te wisselen over apps en online services. Ik vind het leuk om over zo’n niche onderwerp als notitie-apps te praten, zelfs al blijf ik een leerling in dat veld. Maar het format van de Clubhouse sessie spreekt me minder aan.
Ik zat op mijn werkkamer achter mijn laptop, alleen, terwijl ik tegen een groep mensen praat. Dat is met presentaties via videocalls al een lastig gegeven, om tegen een scherm te praten en te hopen dat je boodschap aankomt aan de andere kant van de lijn. Zeker als er technische belemmeringen kunnen optreden. Met audio komt daar nog een extra hobbel bij voor me. Omdat ik niemand zie waar ik tegen praat, merk ik dat mijn zinnen langer worden. Dat ik zelf lang aan het woord ben. Omdat ik geen visuele feedback van de andere kant krijg, weet ik niet of het verhaal overkomt. Of dat ik iets onduidelijks vertel. Of ik wel te verstaan ben. Ik weet niet of iemand een vraag heeft of instemmend knikt. Clubhouse is in die zin heel erg éénrichtingverkeer, zoals veel congressen kunnen zijn.
Gebruik meer congres-formats
De app en de community heeft iets van een congres-sfeer. Je kunt van de ene naar de andere room springen, luisteren naar sprekers en soms wat vragen stellen of je eigen verhaal doen. Het is erg afhankelijk van het onderwerp en het format hoe interactief een Clubhouse kamer is. De sessie over notitie-apps was bij nader inzien best een uitzending van twee personen in plaats van een gesprek of uitwisseling van gedachten met de aanwezigen. Dat kan, die ruimte mag er prima zijn. Het zou handig zijn als je dat als bezoeker vooraf weet. Om de verwachtingen in goede banen te leiden. Zoals je op een congres weet dat je bij sessies in een grote zaal vaak achterover kunt leunen en gewoon even lekker kunt luisteren. Terwijl in de break-out sessies vaak meer activiteit van de luisteraars wordt verwacht. Bij het maken van een room zou zo’n formatstijl wel handig zijn. Misschien in de vorm van hashtags in de beschrijving, of gebruik van emoji.
Een andere beperkende factor op dat moment vond ik het gebrek om eenvoudig URL’s of meer informatie te delen. Op een congres laat je als spreker een slide zien, of desnoods schrijf je ter plekke een URL op voor meer informatie. Nu wilde ik twee links delen naar nieuwsbrieven over notitie-apps, maar dat kan niet. Ik moest de luisteraar verwijzen naar mijn Twitter account waar ik de links deel.
Dit zijn mijn nieuwsbrieven over Notion en over Obsidian en Zettelkasten. Twee nieuwsbrieven die dagelijks geautomatiseerd worden verstuurd via Mailbrew.
Nu is dat te ondervangen in de voorbereiding, door bv een speciale wiki-pagina te maken waar je links en informatie per room kunt vastleggen en delen, of je deelt al vooraf relevante informatie in de omschrijving van de Clubhouse kamer.
Wederom een wisselende ervaring met Clubhouse. Leuk vanwege het onderwerp en de interesse in de materie, maar het format van audio-only blijf ik lastig vinden. Vooral de beperking in visuele feedback. Als je een Clubhouse goed wil doen dan helpt het om iets meer voor te bereiden door het format duidelijk te maken aan de luisteraar en mogelijk relevante links al klaar te hebben staan op een eenvoudig te bereiken adres.
Johan Bové
