Een commonplace book vind ik best lastig
Ik heb hier vaker over geschreven en steeds blijf ik hangen bij de wens om het te realiseren. Wat me stopte was de technologie om snel en eenvoudig iets te posten op mijn blog. Net zo eenvoudig als het plaatsen van een tweet. Inmiddels kan dat, met soms nog wat hobbels, dankzij de indieweb bouwblokken.
Maar nu merk ik nog beter wat me stopt om dit door te pakken. Want ik twijfel nog te vaak of ik iets wel op mijn blog zal posten. Of ik het niet gewoon op Twitter zet en het daar bij laat. Of een korte review dat ik een Star Wars film heb gezien wel past tussen mijn andere artikelen over het indieweb, over de sociale silo’s. Dat het nieuwe album van Nick Cave me diep raakt. Want je blogt toch voor je lezers. En krijgen die niet een té versplinterd beeld? Of is het juist dat die losse notities en uitstapjes naar andere interesses een breder en meer compleet beeld van geven?
Dit blog ben ik zo’n 5 jaar geleden weer begonnen om wat te experimenteren en soms eens wat te schrijven. Inmiddels heeft het een andere plaats gekregen en is het weer een relevant onderdeel van mijn online identiteit.
Misschien moet ik mijn RSS feed nog verder cureren, een aantal categorieën weghouden uit die feed maar wel beschikbaar stellen op mijn site.Er spelen allerlei ideeën in de indieweb community over private posts op hetzelfde platform als je publieke posts. Zover ben ik nog niet. Uit principe is alles wat ik hier publiceer toegankelijk voor iedereen. Ik laat die technologie eerst echt uit de kinderschoenen komen voor ik er mee aan de slag ga.
Mocht je ideeën hebben bij mijn twijfels en vragen, schrijf je eigen blogpost en deel hem met me via een webmention of mail me gewoon de URL 😉
Naschrift: Als ik bovenstaande heb geschreven en op zoek ga naar wat links om de boel aan te kleden, kom ik mijn eigen twijfel die ik hier beschrijf weer tegen, in een blogpost van een maand geleden. Soms vraag ik me af hoe ik het nog realiseer om dagelijks te functioneren als mijn geheugen zó slecht wordt…