Zojuist heb ik de 13 minuten durende video “Influencers” gekeken. Een korte documentaire, gebaseerd in New York, waar creatieven uit diverse invalshoeken (muziek, design, mode) wordt gevraagd wat volgens hen Beïnvloeders zijn, hoe ze anderen beïnvloeden, welke krachten er aan het werk zijn en hoe deze beïnvloeders door de tijd heen trends bepalen en de richting van een maatschappij vormgeven.
Het is zonder twijfel een prachtige documentaire, fantastisch vormgegeven en online goed in beeld gebracht. Maar inhoudelijk stelt het niet zo bar veel voor. Misschien is het de keuze voor puur New York creatieven dat men behoorlijk blijft hangen in een selfcentered beeld over hun invloed op populaire cultuur. Misschien is het de keuze voor makkelijke quotes en snel inzichtelijke denkbeelden dat het een flink “been there, seen that” gevoel oplevert.
Een van de vragen die me vandaag bezighield had per ongeluk met deze film te maken en de premisse die het maakt.
In de film wordt het bekende Early Adoption (Diffusion of innovations) model van Rogers aangehaald als een teken dat sommige trends snel voorbij kunnen gaan als het mainstream wordt. Maar is dat model nog wel zo houdbaar? Want we zien met nieuwe sociale applicaties misschien wel een heel nieuw model ontstaan. Met het ontstaan van een meer sociaal web kan ik me voorstellen dat de Early Adopters niet per s anderen toevoegen omdat het Early Adopters zijn, maar omdat de service de mogelijkheid biedt om specifieke personen uit te nodigen. Een nieuwe service om bijvoorbeeld beter in contact te blijven met familie, daar nodig je je familie voor uit.
Natuurlijk zullen de Cool Kids altijd wel als eerste nieuwe ontwikkelingen online oppikken en gaan gebruiken. Maar de traditionele manier van verspreiden van deze ontwikkelingen zou door een groeiend sociaal web misschien wel heel anders kunnen gaan lopen dan we de afgelopen eeuwen hebben gezien. Juist omdat het sociale web meer gemeengoed wordt.
