Internationale vorm van begroeten wetenschappelijk

Internationale vorm van begroeten wetenschappelijk verklaard. Onlangs heeft Prof J Polak te Breda een einde gemaakt aan de jarenlange discussie over een internationale begroeting. Het aanhoudende meningsverschil in de taalkundige onderzoekswereld betreft de frappante overeenkomst tussen de woorden Hallo (Nederland), Ola (Spanje) en Aloha (Hawaii). Hypotheses omtrent de etimologie van deze groeten werden tot op de dag van vandaag niet concreet gemaakt middels wetenschappelijk onderzoek; een gegeven dat Prof J Polak stimuleerde om uiteindelijk aan de hand van de Algemene Relativiteitstheorie van Einstein te komen tot een sluitende en algemene verklaring. Het onststaan van Hallo, Ola en Aloha blijkt een buitenaardse oorsprong te hebben. Gezien het gegeven dat wereldwijd het woord Hallo, Ola of Aloha geen betekenis hebben maar toch een begroeting betekenen, is Polak aan de hand van oude en verloren talen tot de slotsom gekomen dat de basisvorm van de drie groeten ligt bij het woord Hallo, als eerste gehoord en overgenomen in Nederland, en dat dit woord gezien moet worden als een buitenaardse zinsnede die zoveel betekent als: “Wij komen in vrede, niet slaan en wie zijn jullie eigenlijk?”. Dat Hallo in Spanje als Ola wordt uitgesproken blijkt, na lange berekeningen volgens Einstein’s theorie, te komen door het feit dat onze buitenaardse bezoekers in een omgekeerd ruimte-tijd continuüm verkeerden toen ze Spanje aandeden. Derhalve spraken de buitenaardsen, zeg maar, ‘achteruit’. Althans, zo moet het geklonken hebben voor de, ongetwijfeld verbaasde, Spanjaarden. (Neem uzelf maar eens op als u het woord Hallo uitspreekt, om het daarna achterstevoren af te spelen!) Dat Hallo in Hawaii als Aloha wordt uitgesproken heeft volgens dezelfde berekeningen van Prof J Polak een nog veel bizardere oorsprong. Toen de aliens landden op Hawaii, bleek het tijdvak waarin zij arriveerden parallel te lopen aan hun buitenaardse dimensie, waardoor het eerste woord dat zij uitspraken, Hallo, eindeloos, als in een lus, werd herhaald. Terwijl de buitenaardsen voor hun idee hele gesprekken voerden met de stilstaande Hawaiianen, zagen diezelfde autochtonen zeer vreemde wezens voor zich, die eindeloos met hun tentakels stonden te zwaaien en HalloHalloHalloHallo bleven zeggen. Hieruit is na eeuwen van taalontwikkeling de groet Aloha ontstaan. En probeert u het zelf maar: spreek, zonder te stoppen, geruime tijd het woord Aloha uit. Voor dat u het weet merkt u dat u iets roept dat zéér sterk lijkt op het oorspronkelijke woord Hallo. Inmiddels is de algemeen sluitende verklaring van Prof J Polak wereldwijd met gejubel ontvangen en is een nominatie voor de Nobelprijs voor Taalkundig onderzoek al bevestigd.