Hoi lieve Tess,
Vandaag was een dag waardoor ik veel aan je moest denken. Nadat ik je naar school had gebracht ging ik naar mijn eigen werk. Op die andere school met grotere kinderen. Ik heb je wel eens verteld dat ik daar voor de klas sta, maar gelukkig sta ik dat niet de hele dag. Soms mag ik even achter mijn computer andere dingen doen. Dan zit ik te werken of ik zit wat te lezen. Dat lezen is een deel van mijn werk. Gelukkig maar, want dat vind ik heel leuk om te doen. Ik wil je vandaag eens vertellen waarom ik zo aan je moest denken…
Wat ik vandaag las en meemaakte, daarom moest ik aan jou denken. Het begon met een verhaal over hoe sommige dingen op internet, op de computer, niet goed voor je kunnen zijn. Hoe ze de manier veranderen waarop je met vriendjes of met ons omgaat. Dat is niet altijd een leuk verhaal, maar het is wel belangrijk om te weten. We weten nu nog te weinig of het écht slecht voor je is. Als jij oud genoeg bent zullen we er zeker meer over weten. We zien het dan wel.
Toen las ik ineens een verhaal over Midas. Je weet nog wel wie Midas is toch? Je hebt hem al even niet meer gezien, maar toen jullie 3 – 4 jaar waren hebben jullie nog wel samen gespeeld. Nou goed, Midas mag van zijn papa en mama op Facebook. Daar mag hij zelf vanalles vertellen tegen zijn opa en oma en tegen vrienden. Zoals jij wel eens iets op Path zegt. Facebook laten we nog maar even aan je voorbij gaan. Misschien komt dat nog wel eens.
Ik heb vandaag twee keer voor de klas gestaan en ik mocht daar vertellen wat ik allemaal op het internet doe. Over de stukjes die ik schrijf, over mijn werk. En ze vragen dan waarom ik dat doe en of ik ze kan helpen. Ze vragen dan aan mij of ik weet hoe het later zal zijn. Je weet dat ik altijd wel ergens iets over te zeggen heb, maar ik kan toch niet in de toekomst kijken. Niet echt in elk geval.
Ik moest wel aan jou denken toen ik met de studenten praatte. Omdat ik ze iets liet zien wat me echt raakt. Wat ik heel mooi vind. Het gaat over Megan Gebhart. Dit meisje is 22 en heeft in een jaar tijd 52 bijzonderen mensen ontmoet. Die ze niet kende maar met wie ze graag koffie wilde drinken. En die 52 mensen hebben allemaal iets meegemaakt in hun leven en vertelden een bijzonder verhaal. Door die verhalen leerde ze wat ze echt wilde en wie ze zelf was.
In het begin van de dag las ik over de gevaren van internet. Later zag ik de schoonheid, het mooie van het internet. Ik hoop en wens dat jij later net zo’n mooi avontuur gaat beleven als dat meisje van 22. Op je eigen manier, met je eigen keuzes. Dat je op zo’n manier leert wat je moet leren in het leven en dat wij je daar altijd bij kunnen helpen. Of je dat op internet gaat vertellen zoals de studenten nu doen of zoals Midas al dingen op Facebook vertelt? Ik weet het nog niet. Misschien wel. Van mij mag je dat altijd. Ik help je wel op weg. Met mate. En veel liefde.
Dikke kus,
Papa
💬
Frank Meeuwsen
