De charme van de wang was me nog niet veel eerder opgevallen, maar nu ik me er een aantal dagen op heb geconcentreerd denk ik dat ik een nieuwe studie heb gevonden. Zouden er wang fetisjisten zijn? Die mensen moeten het toch wel erg moeilijk hebben in het dagelijkse leven? Stel je voor dat je op een verjaardag komt en een ieder 3 zoenen moet geven, dan zou het dus betekenen dat je aan het einde van het kennismaken en begroeten een vochtige slip aan hebt. Toch is het niet helemaal onvoorstelbaar, want er is een grote verscheidenheid aan wangen, bolle wangen, hangwangen, strakke wangen, behaarde wangen, glimwangen en pokdalige wangen. Ik denk dat wanneer ik voor mezelf spreek zou vallen om lekker volle wangen met een spreekwoordelijk blosje erop. Mooie appelwangetjes dus, die glimmen lekker en hebben een soort van vriendelijke onschuldigheid over zich. Sommige wangen zullen ook niet uit te staan zijn en zorgen voor een spontane slappe, zo zijn er ook wangen waar grote bulten op zitten, net alsof het puntje van de neus is gevlucht en een ander toevluchtsoord heeft gezocht op het gelaat. Of wangen die erg slap zijn, volgens mij is dat bij mensen zonder kiezen, als je die zoent zakken ze helemaal de mond in, beetje slappe hap dus. Maar wat kan je nu met een wang, niks eigenlijk, het is gewoon een lap vlees zonder al te veel rondingen. Eigenlijk zou ik anatomisch gezien moeten weten waar de wang begint en eindigt om een fatsoenlijk antwoord daarop te geven. Dat is iets waar ik me de komende tijd voor in ga zetten, de charme achter de wang. Wat beloftes zijn er om na te komen.