Zelfcuratie. Bestaat dat woord eigenlijk? Vanaf nu wel. Naast een artikel op NRC volgens menig zoekmachine. Maar goed, zelfcuratie. Ik volg zo’n 300 RSS feeds over allerlei onderwerpen en met elk een eigen publicatieschema. Dan is zelfcuratie geen overbodige luxe. Mijn interesses vliegen alle kanten uit en evenzo de blogs en publicaties die ik volg. Hoe scheid ik het kaf van het koren, hoe haal ik uit die enorme ballenbak van blogposts net datgene wat ik op dat moment wil lezen? Categorisering werkt tot op zekere hoogte, maar sommige blogs schrijven over meerdere onderwerpen. Terwijl ik alleen over één specifiek onderwerp op de hoogte wil raken. Tagging? Meh, teveel handwerk. Afhankelijkheid van andermans tags vind ik minder betrouwbaar.

Ik kan in mijn feedreader BazQux uitstekend zoektermen opslaan als eigen feeds. Zie hier een nieuws-stream die bestaat uit posts van andere feeds op basis van specifiek zoektermen. Inception much? De stream stel ik samen door een aantal specifieke zoektermen weer op te slaan in mijn feedreader. Zo kan ik dwars door alle feeds (of een selectie gebaseerd op categorisering) heel gericht de juiste posts vinden.

Ik heb een aantal van zulke zoekopdrachten (“Smart Streams” in BazQux lingo) gemaakt en ik merk in mijn nieuwsconsumptie dat ik die intensiever gebruik dan individuele feeds in categorieën. Maar het gaat ten koste van de serendipiteit. Soms is het leuk om een korte random update te lezen. Of ineens in een verrassend onderwerp terecht te komen.

Dus nu lees ik toch weer door individuele feeds en ik let op mezelf bij welke posts ik “aan ga”. Daar haal ik dan wat trefwoorden uit, die sla ik nu op in een losse notitie. Zodat ik daar later mee kan experimenteren voor een soort “serendipiteits-curatie”.

Dat laatste woord zal net zo goed niet bestaan. Het cureren van de zoektocht naar iets onverwachts. Typisch weer iets voor mij om in elkaar te klussen op een zondagochtend…