We komen in de maand van de lijstjes, terugblikken en vooruitblikken. Ik heb de eerste lijstjes met muziek van 2020 al voorbij zien komen, je kunt nog een dag stemmen voor de Snob-2000 en Vice had een aardig overzicht van alles wat in 2020 is gebeurd maar je misschien al weer was vergeten.
Daarom in deze editie een kleine terugblik naar RSS, een lijstje met nieuwsbrieftips en een aanbeveling om je eigen nieuwsbrief beter in beeld te krijgen bij je lezers.
Blog on!
Waarom we nog altijd RSS nodig hebben
RSS is zonde om op te geven. Zo. Dat kan maar gezegd zijn. Trouwe lezers van mijn blog weten dat ik een niet aflatende liefde voor RSS heb. Als je een eigen blog hebt op WordPress, dan is een RSS feed al ingebakken bij de installatie. Maar helaas is dat niet meer zo vanzelfsprekend. Sommige blogplatformen hebben geen standaard feed. Of een standaard manier om je RSS reader de feed te laten ontdekken. Nieuwere bloggers hebben geen idee wat RSS is en richten hun pijlen voornamelijk op sociale kanalen. Maar wat zou meer waarde hebben? Een toevallige voorbijganger die een keer op je link klikt? Of een trouwe abonnee die algoritme-vrij al je posts ziet, leest en er soms op reageert? Misschien is die lezer zelf een blogger en is de kans groot dat jouw verhaal in een ander blog terechtkomt.
Paolo Amoroso opent op Indiehackers de discussie over RSS. Hoe het nog altijd van waarde is. In de reacties verschijnen ideeën hoe RSS analoog aan sociale kanalen zijn. En hoe RSS beter is te promoten.
De Indieweb community werkt al tijden aan een keten van open protocollen, waarmee je vanuit een RSS reader direct kunt reageren op een blogpost. Je kunt je reactie direct als eigen blogpost publiceren, zodat jouw lezers niet alleen jouw reactie lezen, maar tegelijk de blogpost waar je op reageert. Klinkt dat als een retweet? Ja toch? Of je leest een interessant artikel in je RSS reader, je klikt op “Favorite” en direct komt deze interactie onder het desbetreffende artikel te staan. Jouw waardering van het artikel verschijnt al dan niet op je eigen blog. Je raadt het al, jouw lezers zien dat jij iets leuk vindt en de link naar het artikel. Klinkt wel bekend toch? Alsof je iets leuk vindt op LinkedIn of Twitter.
De mogelijkheden zijn er, maar je hebt minimaal een eigen domein en site nodig en wat technische kennis. Je moet zelf tijd en energie investeren in het instellen en updaten van de plugins. Dat is natuurlijk wel wat anders dan een Instagram account, waar je binnen een minuut een account aanmaakt en aan de slag gaat. Vrienden en een netwerk heb je snel gevonden en daarna kun je je onderdompelen in die wereld. Dat doen alle sociale netwerken heel goed. Als een waar Hotel California ben je altijd welkom, maar je kunt nooit meer weg. De open protocollen liggen verborgen onder een dikke laag UI en UX make-up, waar de eigenaar van het netwerk bepaalt waar je wel en niet naar door kunt klikken.
Ik betaal graag voor het gebruik van Inoreader. Voor een paar tientjes per jaar krijg ik een RSS-lezer met een groeiend aantal mogelijkheden. Ik kan er Youtube kanalen en Twitterlijsten volgen. Ik kan zelfs eigen RSS feeds maken van gecureerde abonnementen en artikelen, die anderen weer kunnen volgen. Zo heeft blogger Chris Aldrich recent een speciale RSS feed gemaakt met blogposts, nieuwsbrief, columns en tweets van sociologe en schrijfster Zeynep Tufekci. Hij maakt de feed in Inoreader maar het is in elke andere RSS reader te lezen. Zo zou ik met een Indieweb RSS reader zoals Monocle direct kunnen reageren op de posts van Zeynep, terwijl ik dat publiceer op mijn eigen site. Zover zijn we nog niet, maar we komen er wel. Misschien wordt 2021 het jaar waarin we allemaal op eenvoudige wijze eigenaar worden van ons eigen domein en vanaf dat eigen domein ons eigen netwerk vinden en onderhouden. Inderdaad, precies zoals nu mogelijk is op Twitter en andere social media. Een klein stukje eigenaarschap over onze data terugwinnen, dankzij de onderliggende pijplijnen van RSS. Ik zie dat wel zitten.
Wat gebeurt er nog meer?
✍️ 15 nieuwsbriefschrijvers geven hun tips over het schrijfproces, de promotie en het belang van je community.
💌 Kende jij de BIMI al? Ik ook niet. Het staat voor Brand Indicators for Message Identification en het is een gestandaardiseerde manier om je logo zichtbaar te maken bij je mailberichten. Je doet via je DNS instellingen met deze snelle gids en je checkt het met de BIMI-inspector. Meer informatie in deze Twitter-thread.
😀 Ik abonneerde me deze week op Demand Curve. De bevestigingsmail was een van de slimste die ik ooit heb gezien. Veel nieuwsbrieven eindigen in de spambox. Tenzij de ontvanger er op reageert door een bericht terug te sturen. Slim!
Nieuwsbrief van de week
Mijn nieuwsbrief van de week is Briefingday. Een dagelijkse selectie van verrassende links, variërend van longreads over vaccinatie tot popcultuur in Turkije. Of de bacteriën op het werk van DaVinci. Of een gids om beter te leren schrijven. En tja, als mensen als Kevin Kelly en Gary Vaynerchuk abonnee zijn van de nieuwsbrief, dat is toch genoeg social proof? Naast mijn lidmaatschap natuurlijk. Briefingday. Check het!
Meer (inter)nationale nieuwsbrieven vind je op Thanks for Subscribing. Wil je nog beter op de hoogte blijven wat er in de nieuwsbrief-industrie gebeurt? Mijn dagelijkse nieuwsbrief Newsletter News brengt je de beste links en tweets van nieuwsbriefmakers.
