I want to love Micro.Blog, I really do, but it’s just so bloody confusing to use!
Kev verwoordt duidelijk hoe ik voel over Microblog. Ik heb serieus overwogen om alles over te hevelen van WordPress naar de service. Maar ik begrijp de logica nog steeds niet. Ik heb er al eens met Oskar over gemaild en hij zegt, “als je al een Mastodon account hebt en een moederschip op WordPress, dan is Micro.blog niet direct een alternatief.”
Op zich is de dienst van Micro.blog best wel compleet. Oskar: “De weblog-service van MicroBlog bleek veel gebruikersvriendelijker, goed ingebed in de fediverse en met leuke extraatjes zoals een fotoalbum, boekenplanken, bookmarks gelijk aan Pinboard (archivering!), highlights gelijk aan ReadItLater services, automagische backups op Github, een nieuwsbrief-optie, een Podcast-studio, en meer.” Dat klinkt als een prima deal voor een paar tientjes per jaar.
Naast wat Kev al noemt in zijn post, vind ik de RSS-feeds minstens zo verwarrend op de dienst. Ik kan Oskar’s blog prima volgen in mijn RSS-lezer, maar zijn statusupdates in micro.blog weer niet. Wat ik wel weer fascinerend vind is hoe mijn Mastodon account ook in Micro.blog is te volgen. Zie de URL: https://micro.blog/frank@indieweb.social. Ik wijt het aan mijn jarenlange gebruik van afgesloten silo’s die moeilijk met elkaar communiceren. Op Twitter praat je alleen met mensen op Twitter, dus heeft iedereen logischerwijs een URL met twitter.com. Idem voor LinkedIn, Meta etc. Nu dat is opengebroken met de fediverse, is dat voor mij een mentale turnoefening die ik nog niet gedachteloos kan maken.
ovr says
@diggingthedigital.com Kev heeft het weblog bij micro.blog Premium en de zoekfunctie van micro.blog niet getest. RSS van je tijdlijn is mogelijk, met alle berichten daarin. RSS van de eigen berichten alleen gekoppeld aan het weblog. Een ‘mentale turnoefening’ is zo’n in de fediverse ingebedde tijdlijn bij het eerste gebruik zeker, maar de helpdocumenten en het e-boek bieden voldoende uitleg.