Google, het bedrijf you love to hate. Ik heb echt een haat-liefde verhouding met de zoekgigant. Zojuist ben ik in twee kliks van blij naar geïrriteerd gegaan. Allereerst was ik in de zoekmachine op zoek naar een uitleg voor het verplaatsen van een iTunes bibliotheek naar een andere drive letter. Omdat ik hier al eens eerder naar had gezocht gebruikte Google mijn Web history waardoor ik makkelijk het juiste artikel vond. Fijn! Kan ik dat vanavond in orde maken.
Daarna wilde ik in iGoogle, de persoonlijke startpagina als je een Google account hebt, even een mailtje maken naar de vormgevers van Bloghelden. Even een korte vraag stellen. Aangezien Gmail standaard emailadressen aanvult hebben mijn hersenen besloten om emailadressen, net als telefoonummers, niet meer te onthouden. Maar wat schetst mijn verbazing? De Gmail widget in iGoogle onthoudt niet alle emailadressen die Gmail wel in zijn geheugen heeft. Dus nu moet ik alsnog naar Gmail om die mail te maken, want ik ken het emailadres niet uit mijn hoofd. Toestanden! Zo wordt het toch nooit wat met het ongebreidelde geloof in techniek?
Geef een antwoord