Gisteren was de laatste editie van de Dutch Bloggies. Gezellig, niet zo druk als vorige jaren, maar leuk om weer wat mensen te spreken. De organisatie heeft me gevraagd om die avond wat kort te spreken over de geschiedenis van het bloggen. Voor iedereen die het nog eens wil nalezen of naluisteren, na de klik!
Collega-docent Laurens Vreekamp was zo bij de tijd om het even op te nemen en direct op Soundcloud te zetten
Dutchbloggies afscheid at den haag paard van troje by Campodipace – Laurens
Herinneringen aan Bloggen
Denkend aan bloggen
zie ik een brede rivier van artikelen
traag langs oneindig
veel schermen gaan
Rijk bedachte
digitale hersenspinsels
wachtend op een publiek
aan de andere kant
Wat zou Marsman hebben geblogd als hij de kans zou hebben gehad? Omdat ik het gore lef heb gehad de eerste jaren van de Nederlandse weblogwereld op papier te zetten, wist de organisatie mij zover te krijgen er iets op het podium over te roepen.
Waarom zou ik nog iets moeten roepen over 10 jaar bloggen? Het is zo’n enorme periode, daar valt toch geen zinnig woord meer over zeggen in 5 minuten?
Ik kan het met jullie hebben over de Daily Planet via Ewave en Smallzine naar de eerste blogs zoals Alt0169, Sikkema, Prolific en Smoel. Over de ontdekking dat er meer van die rare mensen waren als jij die elke dag iets op het web schreven. Voor iedereen om te lezen. Zal ik iets vertellen over Ammercam? Over de opkomst van shocklogs die het webloggen in Nederland groot heeft gemaakt. Een blogger die op het politiebureau moet verschijnen vanwege een screenshot van een tweet.
Blogs die uit het niets verrijzen en een had-ik-het-zelf-maar-bedacht niche vakkundig opvullen (ja jullie Recensiekoningen en -koningin)
Bloggers die boeken schrijven
Boeken over hoe je moet bloggen
Bloggen via je mobiel, je iPad, je TV, je wat dan ook
Zakelijk bloggen, videobloggen, fotobloggen, intern bloggen, microbloggen, podcasten over bloggen.
Zullen we het eens hebben over de term “Een blogje schrijven” (Mogen we dat afschaffen?)
Wanneer zou Sargasso weer een Battle of the Blogosphere publiceren?
De Stivoro zaak
Hitlijsten van blogs en bloggers
Bladen die blogs beginnen, kranten die blogachtig beginnen, blogs die proberen iets met een soort krant te doen (weetunog?)
Er zijn blogregels, blogstrategieën en er wordt onderzoek naar gedaan.
Jesse James Garrett, maker van een van de eerste weblogportals, noemt weblogs ‘Pirate radio stations of the web’, de piratenstations van het web. Een mooie benaming van het fenomeen. Het zijn persoonlijke platformen waar je als individu je mening kunt geven. Commentaar kunt geven op recente gebeurtenissen. Waar je je eigen stem kunt laten horen, ongecensureerd en ongefilterd.
Een mooiere vergelijking vind ik die met de Wunderkammer, de voorloper van het museum. Door ontdekkingsreizen in de 16e en 17e eeuw werd ons wereldbeeld steeds groter. We zagen nieuwe landen, nieuwe volkeren, nieuwe planten en dieren. De ontdekkingsreizigers, vaak een excentrieke heer van stand, legden in hun huizen enorme collecties aan van ogenschijnlijk willekeurige, vervreemde en bizarre objecten. De Wunderkammers toonden struisvogelveren, fossielen, botjes van een dodo en een gemummificeerde zeemeermin. De verzamelingen wisten feit en fictie goed met elkaar te mengen om zo een persoonlijke blik op de wereld te presenteren. Niet als wetenschap, maar als entertainment en om grip op de wereld te krijgen. Om een alomvattend wereldbeeld te scheppen. Het zou nog jaren duren voor de rariteitenkabinetten evolueerden in de musea die we nu kennen.
De eerste bloggers probeerden eveneens grip te krijgen op die nieuwe online wereld die ze verkenden. Weblogs zijn de logboeken van het web, het artefact van een ontdekkingsreis naar het nieuwe en onbekende. De verzameling die de blogger presenteert aan zijn lezers geeft een kijkje in het hoofd van de blogger en het geeft richting: hier is het leuk, daar moet je kijken, dit is een boeiende website. Zoals de ontdekkingsreizigers zonder tussenkomst van wetenschappers en ‘experts’ hun ontdekkingen tentoonspreidden, zo publiceren bloggers hun schrijfsels zonder tussenkomst van een hoofdredacteur, redactiestatuten, uitzendstraat of zendmachtiging.
Met de komst van de drukpers ging het volk zelf pamfletten maken, de komst van radio zorgde voor een levendige 27MC-scene en het web maakt het simpel om vanachter een pc je eigen platform te maken.
Dat is voor mij het meest fascinerende aan webloggen en de persoonlijke publicaties. Do It Yourself, vind je eigen stem en laat hem horen. Iedereen kan met een internetverbinding en wat creativiteit aan de slag om zijn verhaal te delen met de wereld.
Frank Scheelen schreef bij het afscheid van zijn pionierende weblog MoreWhereThat in 2000: ‘Een jaar geleden waren er nog geen weblogs in Nederland. Nu zijn er ongeveer zeventig. Tijd voor iets nieuws.’ De eerste bloggers vonden de ontdekking van ‘hun’ medium door kranten en tijdschriften niet altijd even prettig, maar tegelijkertijd zie je het vak van de internetjournalistiek ontstaan met mensen als Tonie van Ringelestijn, Lars Pasveer, Francisco van Jole en Erwin van der Zande. Het zou onvermijdelijk zijn dat weblogs in het nieuws zouden komen. Bloggers hadden daar zelf de hand in. Kijk naar de Webcamlessons met Ammer van Retecool in 2001 of later Sargasso met hun uiteenzetting van de Europese Grondwet. Door de wisselwerking van de pers en de bloggers ontstaat in Nederland een kleine maar levendige en interessante blogosfeer. Met de komst van meer internetgebruikers in Nederland komen er meer weblogs en raakt ook het bedrijfsleven geïnteresseerd.
Stond in 2000 nog de complete blogosfeer van Nederland in een kroeg in Zwolle en later Rotterdam, in 2001 in Utrecht werd dat al lastiger. De Vondelparkmeetings van weblog Open Haard vinden vanaf 2002 tot en met 2005 elk jaar plaats. Ze blijken een goede graadmeter te zijn voor de staat van de Nederlandse blogosfeer. Na 2005 stijgt de commerciële interesse voor weblogs en lijkt het erop dat de originele blogosfeer te groot is geworden. De weblogmeetings zijn nog altijd gebleven, maar ze transformeerden van een ontmoetingsplaats om nieuwe bloggers te leren kennen naar een borrel met oude vrienden en bekenden.
Er ontstaan veel succesvolle weblogs die inderdaad een redelijk belegde boterham kunnen verzorgen met hun online publicaties. Door deze ontwikkeling lijken de weblogs langzaam te verschuiven naar een format wat we al kennen uit de kiosk. Weblogs worden meer en meer digitale tijdschriften, gevormd door een redactie, met uitgangspunten, publicatieschema’s en verdienmodellen. Een aantal weblogs weet de eigen merknaam succesvol door te trekken naar nieuwe producten en diensten, zelfs een eigen omroep en er zijn bloggers die door het schrijven een nieuwe passie ontdekken of deze juist verder kunnen ontwikkelen. Het format van de weblogs wordt langzaam overgenomen door kranten en tijdschriften. Niet alleen het technische format, ook de conversationele concepten. Technologische ontwikkelingen maken het mogelijk om online met elkaar in conversatie te gaan. Na wat eerste twijfel lijken kranten en andere traditionele zendmedia deze ommedraai te gaan maken. Er komt conversatie op gang. Niet meer alleen op de weblogs zelf, maar ook op andere online kanalen.
Laat ik eindigen met een kleine remix van Marsman’s laatste zinnen in Herinnering aan Holland
De blogger hangt al weer in zijn volgende potsje,
en de blog wordt langzaam
met veelkleurige
comments gekleurd,
en in alle gewesten
wordt de stem van het bloggende en lezende publiek
met zijn eeuwige verhalen en repliek
gevreesd, bejubeld, gevolgd, becommentarieerd, geliked, gekrabbeld, geretweet en gehoord
Het verhaal van Matt Webb over hyperlocal radio in Tokyo in de jaren ’80 gooit een partij deurtjes bij me open, woei! Mini-FM doet me…