Digging the Digital

Vol Blogdrift!

dutch bloggies

Herinneringen aan bloggen

door 3 Comments

Gisteren was de laatste editie van de Dutch Bloggies. Gezellig, niet zo druk als vorige jaren, maar leuk om weer wat mensen te spreken. De organisatie heeft me gevraagd om die avond wat kort te spreken over de geschiedenis van het bloggen. Voor iedereen die het nog eens wil nalezen of naluisteren, na de klik!

Collega-docent Laurens Vreekamp was zo bij de tijd om het even op te nemen en direct op Soundcloud te zetten

Dutchbloggies afscheid at den haag paard van troje by Campodipace – Laurens

Herinneringen aan Bloggen

Denkend aan bloggen
zie ik een brede rivier van artikelen
traag langs oneindig
veel schermen gaan
Rijk bedachte
digitale hersenspinsels
wachtend op een publiek
aan de andere kant

Wat zou Marsman hebben geblogd als hij de kans zou hebben gehad? Omdat ik het gore lef heb gehad de eerste jaren van de Nederlandse weblogwereld op papier te zetten, wist de organisatie mij zover te krijgen er iets op het podium over te roepen.

Waarom zou ik nog iets moeten roepen over 10 jaar bloggen? Het is zo’n enorme periode, daar valt toch geen zinnig woord meer over zeggen in 5 minuten?

Ik kan het met jullie hebben over de Daily Planet via Ewave en Smallzine naar de eerste blogs zoals Alt0169, Sikkema, Prolific en Smoel. Over de ontdekking dat er meer van die rare mensen waren als jij die elke dag iets op het web schreven. Voor iedereen om te lezen. Zal ik iets vertellen over Ammercam? Over de opkomst van shocklogs die het webloggen in Nederland groot heeft gemaakt. Een blogger die op het politiebureau moet verschijnen vanwege een screenshot van een tweet.
Blogs die uit het niets verrijzen en een had-ik-het-zelf-maar-bedacht niche vakkundig opvullen (ja jullie Recensiekoningen en -koningin)
Bloggers die boeken schrijven
Boeken over hoe je moet bloggen
Bloggen via je mobiel, je iPad, je TV, je wat dan ook
Zakelijk bloggen, videobloggen, fotobloggen, intern bloggen, microbloggen, podcasten over bloggen.
Zullen we het eens hebben over de term “Een blogje schrijven” (Mogen we dat afschaffen?)
Wanneer zou Sargasso weer een Battle of the Blogosphere publiceren?
De Stivoro zaak
Hitlijsten van blogs en bloggers
Bladen die blogs beginnen, kranten die blogachtig beginnen, blogs die proberen iets met een soort krant te doen (weetunog?)
Er zijn blogregels, blogstrategieën en er wordt onderzoek naar gedaan.

Jesse James Garrett, maker van een van de eerste weblogportals, noemt weblogs ‘Pirate radio stations of the web’, de piratenstations van het web. Een mooie benaming van het fenomeen. Het zijn persoonlijke platformen waar je als individu je mening kunt geven. Commentaar kunt geven op recente gebeurtenissen. Waar je je eigen stem kunt laten horen, ongecensureerd en ongefilterd.

Een mooiere vergelijking vind ik die met de Wunderkammer, de voorloper van het museum.  Door ontdekkingsreizen in de 16e en 17e eeuw werd ons wereldbeeld steeds groter. We zagen nieuwe landen, nieuwe volkeren, nieuwe planten en dieren. De ontdekkingsreizigers, vaak een excentrieke heer van stand, legden in hun huizen enorme collecties aan van ogenschijnlijk willekeurige, vervreemde en bizarre objecten. De Wunderkammers toonden struisvogelveren, fossielen, botjes van een dodo en een gemummificeerde zeemeermin. De verzamelingen wisten feit en fictie goed met elkaar te mengen om zo een persoonlijke blik op de wereld te presenteren. Niet als wetenschap, maar als entertainment en om grip op de wereld te krijgen. Om een alomvattend wereldbeeld te scheppen. Het zou nog jaren duren voor de rariteitenkabinetten evolueerden in de musea die we nu kennen.

De eerste bloggers probeerden eveneens grip te krijgen op die nieuwe online wereld die ze verkenden. Weblogs zijn de logboeken van het web, het artefact van een ontdekkingsreis naar het nieuwe en onbekende. De verzameling die de blogger presenteert aan zijn lezers geeft een kijkje in het hoofd van de blogger en het geeft richting: hier is het leuk, daar moet je kijken, dit is een boeiende website. Zoals de ontdekkingsreizigers zonder tussenkomst van wetenschappers en ‘experts’ hun ontdekkingen tentoonspreidden, zo publiceren bloggers hun schrijfsels zonder tussenkomst van een hoofdredacteur, redactiestatuten, uitzendstraat of zendmachtiging.

Met de komst van de drukpers ging het volk zelf pamfletten maken, de komst van radio zorgde voor een levendige 27MC-scene en het web maakt het simpel om vanachter een pc je eigen platform te maken.

Dat is voor mij het meest fascinerende aan webloggen en de persoonlijke publicaties. Do It Yourself, vind je eigen stem en laat hem horen. Iedereen kan met een internetverbinding en wat creativiteit aan de slag om zijn verhaal te delen met de wereld.

Frank Scheelen schreef bij het afscheid van zijn pionierende weblog MoreWhereThat in 2000: ‘Een jaar geleden waren er nog geen weblogs in Nederland. Nu zijn er ongeveer zeventig. Tijd voor iets nieuws.’ De eerste bloggers vonden de ontdekking van ‘hun’ medium door kranten en tijdschriften niet altijd even prettig, maar tegelijkertijd zie je het vak van de internetjournalistiek ontstaan met mensen als Tonie van Ringelestijn, Lars Pasveer, Francisco van Jole en Erwin van der Zande. Het zou onvermijdelijk zijn dat weblogs in het nieuws zouden komen. Bloggers hadden daar zelf de hand in. Kijk naar de Webcamlessons met Ammer van Retecool in 2001 of later Sargasso met hun uiteenzetting van de Europese Grondwet. Door de wisselwerking van de pers en de bloggers ontstaat in Nederland een kleine maar levendige en interessante blogosfeer. Met de komst van meer internetgebruikers in Nederland komen er meer weblogs en raakt ook het bedrijfsleven geïnteresseerd.

Stond in 2000 nog de complete blogosfeer van Nederland in een kroeg in Zwolle en later Rotterdam, in 2001 in Utrecht werd dat al lastiger. De Vondelparkmeetings van weblog Open Haard vinden vanaf 2002 tot en met 2005 elk jaar plaats. Ze blijken een goede graadmeter te zijn voor de staat van de Nederlandse blogosfeer. Na 2005 stijgt de commerciële interesse voor weblogs en lijkt het erop dat de originele blogosfeer te groot is geworden. De weblogmeetings zijn nog altijd gebleven, maar ze transformeerden van een ontmoetingsplaats om nieuwe bloggers te leren kennen naar een borrel met oude vrienden en bekenden.

Er ontstaan veel succesvolle weblogs die inderdaad een redelijk belegde boterham kunnen verzorgen met hun online publicaties. Door deze ontwikkeling lijken de weblogs langzaam te verschuiven naar een format wat we al kennen uit de kiosk. Weblogs worden meer en meer digitale tijdschriften, gevormd door een redactie, met uitgangspunten, publicatieschema’s en verdienmodellen. Een aantal weblogs weet de eigen merknaam succesvol door te trekken naar nieuwe producten en diensten, zelfs een eigen omroep en er zijn bloggers die door het schrijven een nieuwe passie ontdekken of deze juist verder kunnen ontwikkelen. Het format van de weblogs wordt langzaam overgenomen door kranten en tijdschriften. Niet alleen het technische format, ook de conversationele concepten. Technologische ontwikkelingen maken het mogelijk om online met elkaar in conversatie te gaan. Na wat eerste twijfel lijken kranten en andere traditionele zendmedia deze ommedraai te gaan maken. Er komt conversatie op gang. Niet meer alleen op de weblogs zelf, maar ook op andere online kanalen.

Laat ik eindigen met een kleine remix van Marsman’s laatste zinnen in Herinnering aan Holland

De blogger hangt al weer in zijn volgende potsje,
en de blog wordt langzaam
met veelkleurige
comments gekleurd,
en in alle gewesten
wordt de stem van het bloggende en lezende publiek
met zijn eeuwige verhalen en repliek
gevreesd, bejubeld, gevolgd, becommentarieerd, geliked, gekrabbeld, geretweet en gehoord

De laatste Dutch Bloggies

door Leave a Comment

Vanavond vinden voor de laatste keer de Dutch Bloggies plaats. Het einde van een tijdperk. Jammer (al vind niet iedereen dat) maar na 10 jaar is het inderdaad tijd om er een punt achter te zetten. Vanavond zal in Het Paard van Troje te Den Haag de Blogger van het Decennium worden bekendgemaakt. Vorige week heb ik samen met Sanne Walvisch en Erwin Blom als jury de genomineerden en de winnaar mogen kiezen. Die vijf genomineerden lijken slechts een beetje op de lijst die ik vorig jaar november publiceerde. De genomineerden zijn Wim de Bie, Martine de Jong, Dominique Weesie, Electric Luna en Henk de Hooge. Een fraaie dwarsdoorsnede van de blogosfeer de afgelopen tien jaar. Al missen er nog tientallen die wellicht op deze lijst zouden horen.

Vanavond mag ik een juryrapport voorlezen en zal ik kort wat terugblikken op 10 jaar webloggen in Nederland. Kort terugblikken op zo’n enorme periode, dat is nogal een kluif. Dus als u het niet erg vindt ga ik weer eens nadenken over die woorden. Hopelijk tot vanavond in Het Paard!

De Dutch Bloggies – Het Grote Gedoe

door 1 Comment

De afgelopen dagen hadden iets weg van de laatste jaren organisatie Dutch Bloggies. Een hoop gedoe. Meningen die over en weer vliegen, fitties, halve en hele waarheden en een verkeerd gequote juryvoorzitter. Mijn agenda liet het niet toe om eerder een wat grotere uiteenzetting te geven over mijn achtergronden, mening en gedachten bij alls wat is gebeurd sinds de Dutch Bloggies besloot te stoppen. Bij deze. Doe er mee wat je wilt. Weinig links, vooral mening. Alsof Punkmedia, Raaphorst en Kerouac over mijn schouders meekijken. Rammen, typen, van hoofd via hart naar handen. Go.

Het Volkskrant artikel

Social media minnend Nederland begon zich al licht te roeren toen op Emerce een verkeerd gequote persbericht van de organisatie verscheen. De Dutch Bloggies zouden het webloggen dood hebben verklaard. Nu bleek al snel dat de verantwoordelijke journaliste de woordkeuze in het persbericht wat ruim had opgevat maar de toon leek gezet. Die toon werd alleen maar sterker toen gisterenavond een artikel op de Volkskrant verscheen met de titel “De blogger wijkt uit naar Twitter”. In dat artikel staan een aantal quotes van Jeroen Mirck, de juryvoorzitter van de Dutch Bloggies.

Ik kreeg het artikel een paar uur eerder al te zien omdat ik er in werd genoemd en Heleen wilde weten of alles klopte. Op een jaartal na was de informatie wat mij betreft correct maar ik was werkelijk stomverbaasd over de uitspraken van Jeroen. Hoe kan en kon hij het in zijn hoofd halen om de populariteit van Nalden aan de Dutch Bloggies te knopen? OK, Nalden heeft op 1 december 2009 de prijs ontvangen, maar een week later staat een groot interview met hem in Vrij Nederland. Nu wil ik blogs best veel invoed toedichten, maar ik denk dat het VN artikel meer heeft gedaan voor Nalden dan de Dutch Bloggies.

Jeroen komt met een blogpost waarin hij claimt verkeerd te zijn gequote. Ik vind dat vreemd. Een beetje Prem-gedrag. Want Heleen SMS’t mij na ons korte telefoongesprek om een jaartal echt te verifiëren. Heeft ze dat dan niet bij Jeroen gedaan? Sterker nog, Jeroen staat in die SMS genoemd. Waarom worden mijn uitspraken wel meegenomen en die van Jeroen niet? Ik heb het antwoord niet, maar ik vind het altijd vreemd als je achteraf bepaalde uitspraken moet goedpraten of uitleggen. Dan heb je ze niet goed uitgesproken.

Nog even over dat artikel: Jeroen claimt dat “‘De interesse in bloggen is niet meer zo heel groot. Bij blogworkshops voor bedrijven komt bijna niemand meer opdagen. Het momentum is verschoven naar sociale media. Het is veel hipper om het daar over te hebben”. Ik zeg: Je snapt er echt geen fluit meer van. Als je nu werkelijk denkt dat de interesse van bloggen weg is omdat bedrijven niet meer op komen dagen? Nee Jeroen, misschien ligt het aan de workshop? Er zullen vast workshops zijn waar niemand meer komt  opdagen maar is dat de reden om te zeggen dat de interesse in bloggen niet meer zo heel groot is? Ik zal het iets scherper verwoorden:

Bedrijven, reclamebureaus en marketeers vinden dat bloggen dood is omdat ze er al snel achter kwamen dat het pleurishard werken is om weinig geld mee te verdienen. Ze kwamen er achter dat je met blogs helemaal niet snel rijk kunt worden. Dus roepen ze maar snel dat het gedaan is met bloggen om door te gaan naar de volgende cash-cow: Twitter. En over zes maanden Location Based en wellicht over anderhalf jaar weer een nieuw speeltje.

Dus wat Jeroen doet is de Dutch Bloggies verbinden aan de commerciële kant van het webloggen. En nu komen we op het punt waar het allemaal werkelijk om draait. Het punt waar Matthijs in zijn uitstekende artikel al kort aan refereert omdat ik hem daar vanochtend over sprak: De commerciële slag die de Dutch Bloggies wilde maken.

De échte reden?

Toen we in 2003 als redactie van About:blank bij elkaar zaten om een nieuwe editie te bespreken, kwamen de Dutch Bloggies voorbij. Die waren een paar keer virtueel uitgereikt en zorgde toen al voor ophef over regels, categoriën en winnaars. We besloten om de DB’s over te nemen en er een echte uitreiking van te maken. Sinds 2004 hebben we dat gedaan. “We” zijn in dit verhaal Ton Zijp, Remco Sikkema en ikzelf. Om ons heen zijn er diverse waardevolle helpende handjes geweest van onder andere David Rietveld, Ramon Stoppelenburg, Helie Schmetz, Roswitha Kamps en Michiel Heijmans. Ik vergeet een hoop namen, dat weet ik.

Bij de editie van 2006 besloten we om het langzaam maar zeker wat professioneler aan te pakken. Met daarbij de behorende commerciële stappen die je moet zetten: sponsors, geld gedoe, jury, meer regels etcetera. We hebben toen heel bewust besloten om te kijken of we de Dutch Bloggies naar een hoger platform konden brengen. Ik heb een flinke hand gehad over de richting die we zouden moeten inslaan, maar het is juist de samenwerking met Ton en Remco die ons alledrie scherp hield. Met verschillende kwaliteiten vulden we elkaar prima aan en konden we elk jaar terugkijken op een leuk evenement (even afgezien van de perikelen die er elk jaar wel zijn) maar zagen we ook weer mogelijkheden voor het volgende jaar.

In 2008 besloot ik om diverse redenen te stoppen met de Dutch Bloggies. Net als Remco overigens. Dat betekende dus dat 66% van het vaste team ineens wegviel. Ton wilde de Dutch Bloggies in 2009 wel door laten gaan en heeft zich met Roswitha en anderen werkelijk het snot voor de ogen gewerkt om dat voor elkaar te krijgen. Ik ben er toen niet meer nauw bij betrokken geweest, maar ik zag wel dat er op de achtergrond wat steken waren gevallen. De vaak genoemde regels en criteria die bij de categorieën ontbreken als belangrijkste. Dat is tegelijkertijd de bottleneck voor het hele evenement. Wat we begonnen als een klein, underground evenement waarbij we elkaar waardering geven, een biertje drinken en het zeker in de beginjaren allemaal niet zo serieus namen, was ineens Een Instituut geworden.

Begrijp me goed, ik heb daar zelf aan mee gewerkt, ik ben er deels voor verantwoordelijk geweest. Dus ik begrijp heel goed dat met de editie 2010 de organisatie (Ton en Roswitha) het niet meer voor elkaar gebokst krijgt om weer zo’n evenement op te zetten. Met sponsors, catering, jury, logistiek. Dan moet je een slag maken van iets wat we in de avonduren erbij deden naar een fulltime organisatie. Als je die status verder wilt uitbouwen en behouden.

Waarom in het persbericht zo’n halfslachtig lulverhaal over social media wordt gegeven is mij echt een raadsel. Want dat is niet de reden, ik kan dat niet geloven. Ik ken Ton langer dan vandaag (heb hem helaas nog niet gesproken, maar wilde dit al wel schrijven) en ik weet hoe hij tegenover de spotlights staat. Daar blijft hij liever van weg. Die rol lag bij mij en soms bij Remco. En nu bij Jeroen. Dus dat Jeroen nu overal opspringt is begrijpelijk maar tactisch niet de beste zet. Bloggen gaat over transparantie, openheid en eerlijkheid. Ik had liever Ton de uitleg zien geven dan de juryvoorzitter.

Wil je meer over de geschiedenis en achtergronden weten van de Dutch Bloggies? In mijn boek Bloghelden staat alles uitgelegd.

Marketingfacts en de doorstart

De reacties op het Marketingfacts artikel zijn niet mals. Maar wat me vooral opvalt is dat bij het persbericht veel reacties waren dat men het zonde vindt. Dat de Dutch Bloggies zeker wel een naam hebben/hadden en nu dat weg is, is dat jammer. Tegelijkertijd lees ik op Marketingfacts dat er een aantal partijen zijn die een doorstart willen maken van de Dutch Bloggies. Toen ik dat las werd ik toch wat angstig. Fuck, zou dat sympathieke evenementje wat we in 2004 een gezicht gaven nu ineens worden overgenomen door commerciële partijen? Wat wij hebben opgebouwd in 10 jaar gaat nu ineens naar andere partijen? Of blijven Ton en Roswitha wel betrokken?

Hadden de Dutch Bloggies toch dat underground partijtje moeten blijven wat we in 2004 met een krat bier en wat chips in de gang van een museum vierden? Terugkijkend misschien wel. Misschien moet het juist die kant weer op. Juist om te laten zien dat blogs van het volk zijn, niet van marketeers en reclame_peeps_. Als je vandaag je eerste verjaardag van je weblog viert, dat je dat juist moet vieren en niet moet denken dat je achter de troepen aanloopt. De stap naar professionalisering betekent niet dat het een marcom-feestje moet worden, wat het eerlijk gezegd de laatste jaren wel is geworden. Dat is jammer, dat zou anders moeten. Bij deze dus mijn aanbod om eens mee te praten en te luisteren op dat topoverleg wat Marketingfacts, AdFactor en Seats2Meet binnenkort gaan voeren. In 2008 heb ik gezegd dat ik het niet meer zou doen. Vanmiddag heb ik in de mail tegen iemand gezegd dat ik het niet meer doe. Nu ik de reacties lees bij Marketingfacts draai ik bij. Bloggen is meer dan een corporate blog en een blogworkshop. Dat moet dan iemand toch duidelijk maken. De huidige juryvoorzitter doet dat in elk geval niet.

Blog on.

De 5 Bloggers van het Decennium

door Leave a Comment

Vandaag is definitief de stekker getrokken uit de organisatie van de Dutch Bloggies. Eerlijk gezegd voelde ik het al een tijdje aankomen dat de jaarlijkse blogprijs dit jaar geen nieuwe editie zou zien. Te lang bleef het stil vanuit de organisatie en traditiegetrouw waren de eerste berichten voor een nieuwe editie nu wel de digitale ether ingeslingerd. Waarna de geijkte blogs als Retecool, Sargasso, De Jaap etc weer hun afkeer zouden laten blijken van deze, ik quote:

“wanvertoning van doorgaans D66-stemmende zichzelf tot blogkenners verheven hebbende types met tentakels die vuistdiep in de marketing- en communicatie (marcom heet dat, spreek uit “marrrrrrrrjcom”) wereld zitten.”

Prima. Aan alles moet een keer een eind komen, zo ook aan de Dutch Bloggies. Maar wat me dan zo tegenvalt is de tendentieuze titel van het artikel op Emerce: “Dutch Bloggies verklaart bloggen dood en stopt”. In de reacties bij het artikel wordt al snel duidelijk dat niemand bij de Bloggies vindt dat bloggen dood is. Sterker nog, het is here to stay. Ik vermoed dat bloggen zelfs aan een tweede jeugd begint, als ik de gretigheid en enthousiasme zie bij studenten gisteren in de PR Studentenchat. Het principe van bloggen, het uitdragen van je eigen mening zonder tussenkomst van een derde partij als redactie en zonder de noodzaak van studio, drukpers of uitzendstraat, dat gaat niet meer weg. Het evolueert naar andere mediatypen als Twitter, Flickr en Youtube. Het krijgt steun van sociale netwerken als Facebook en Hyves waar het delen van kennis, informatie en inspiratie een normale bezigheid is. De kop van Emerce die gretig wordt geretweet gaat zo een eigen leven leiden en dat is zonde. Dat verdient de organisatie niet.

En nu? Geen Dutch Bloggies meer? Ik heb eerlijk gezegd geen idee. Het staat iedereen vrij om een alternatief te organiseren. Geen Stijl riep al jaren dat ze wel eens zouden laten zien hoe je zoiets organiseert, Sargasso en Retecool hebben met hun Salon Bloggies een poging gewaagd en Marco Raaphorst denkt na over een doorstart. In januari zal de Dutch Bloggies zichzelf te grave dragen tijdens een nieuwjaarsborrel waar eveneens de Blogger van de Decennium wordt uitgeroepen. Wie dat zal zijn? Als ik een voorzetje mag doen uit de losse pols voor de organisatie. Op volgorde van hoe het zo toevallig uitkomt:

  1. Wim de Bie – Met zijn Bieslog ontdekte hij dat het medium internet en weblogs specifiek een veel rijker repertoire kon opbouwen dan hij op TV kon.

  2. Sargasso – Jarenlange kwaliteit en diepgaande series over onder andere de Europese Grondwet

  3. Verbal Jam – Ondanks dat ik Arnoud niet dagelijks volg is zijn Verbal Jam al wel sinds 2001 een vaste pijler in de Nederlandse blogosfeer.

  4. Martine de Jong – Met haar 10e.nl al sinds jaar en dag aan het bloggen en nu met Recensiekoning een enorme hit.

  5. Tonie van Ringelenstein – De oervader van het journalistieke bloggen. Door velen als inspiratie gezien om zelf te gaan bloggen

Ik ben blij dat ik 8 jaar deel heb mogen uitmaken van de Dutch Bloggies. Aan al het goede moet een keer een einde komen. Ton, Roswitha, Jeroen (maar ook Remco, David, Ramon, Helie, Michiel, Peter en alle anderen in de afgelopen jaren!) dank voor dit evenement en tot de borrel in januari!

En wil je weten hoe die 10 jaar bloggen in Nederland er verder uitzagen? Dan is er altijd nog het boek Bloghelden! 🙂