Blogs blijven relevant. Of het nu een persoonlijk blog is waarin iemand duiding geeft aan zijn (professionele of priv) omgeving, of het een online magazine is wat blogsoftware gebruikt of een afdeling die rondom een project de voortgang bijhoudt, blogging als activiteit zal niet meer weggaan. Evenals het idee achter Twitter niet meer zal verdwijnen uit de internetcultuur. Je kunt met elkaar beargumenteren wat de relevantie van veel blogs is en of bloggers journalisten zijn, maar het principe van directe zelfpublicatie zonder tussenkomst van een redactie of een kostbaar logistiek apparaat (studio, drukpers, extra personeel) is voor mij n van de mooiste uitvindingen van de afgelopen 15 jaar.
Ondanks de relatieve ouderdom van het bloggen zijn er nog altijd genoeg vragen en onduidelijkheden over het hoe en waarom. Vandaag was ik in de gelegenheid om tot tweemaal toe enige opheldering te geven. Daarbij besefte ik me wederom dat bloggen en het delen van informatie online voor velen nog een zwart gat is, een onduidelijk en ongrijpbaar fenomeen. Tijdens de eerste sessie, voor een groep communicatieprofessionals belast met online persbeleid, daagde het me dat in de gesprekken en de discussies het veelal gaat om de invulling van de middelen. Maar het mag duidelijk zijn dat het meer is dan dat. Sterker nog, ik ben er van overtuigd dat het middel totaal niet meer relevant is.
Het gaat in dit tijdperk van social media meer en meer om de mentaliteit om iets te vertellen en te delen, dan om het middel wat je er voor inzet. Je kunt in je werk alle zeilen bijzetten voor een communicatieplan, een fraai geschreven boekwerk waarin alle stappen staan vermeld om diverse online kanalen in te zetten, inclusief de strategie voor social media. Maar het begint allemaal met de mentaliteit van de organisatie om daadwerkelijk te willen, kunnen en mogen delen. Om die conversatie aan te willen gaan.
In de discussie vanmiddag kwam een treffend voorbeeld van een overheidsorganisatie waar een beslissing is gevallen om bepaald beleid te voeren. De medewerker die ik sprak is vanuit zijn persoonlijke opinie tegen het gekozen beleid, maar in zijn professionele rol als ambtenaar, als beleidsmedewerker, moet hij dat beleid uitvoeren. Als hij besluit om zijn ongenoegen online te uiten via een blog, twitter of ander kanaal, dan kan hem dat duur komen te staan. Want het is bij de wet geregeld (en ik parafraseer nu even de andere aanwezigen, ik heb dit nog niet gecheckt) dat beleidsmedewerkers zich niet publiekelijk uitspreken tegen het gekozen beleid.
Dan kun je dus als overheid (op lokaal, provinciaal of landelijk niveau) nog zo graag willen dat je een open en transparante conversatie aangaat met je publiek, maar als je je eigen medewerkers op deze wijze al grenzen stelt, dan kan het nog wel eens knap lastig worden. Nogmaals, ik ga hier uit van de informatie die mij is gegeven, ik weet niet of het werkelijk bij de wet is geregeld.
De mentaliteit van het niet mogen delen van je mening is door geen enkel middel op te lossen. Zeker niet door social media.
De tweede sessie vandaag was online, via Twitter. Studenten konden vragen stellen via de hashtag #PRSC, wat staat voor PR Studenten Chat. De chatsessie is georganiseerd door Coopr en studenten kunnen vooraf vragen insturen. Tijdens de twitterchat worden de vragen afgevuurd en kunnen anderen nog extra vragen stellen via de hashtag. Het was een intensief uurtje Twitteren met veel vragen over SEO, hoe je je blog interessant houdt en wat je met gastbloggers moet doen. Erg leuk om te doen en ik hoop dat studenten en anderen er waardevolle tips uit hebben gehaald. Tussen de regels door is hier weer het mantra: De mentaliteit is belangrijker dan het middel. Alle SEO tips ten spijt en alle handige plugins die er zijn voor elk blogplatform, het begint allemaal met je eigen mentaliteit om het willen delen van kennis. De mentaliteit om zelf beter, slimmer, handiger te worden door te leren van anderen. De mentaliteit om fouten te maken en hier van te leren. Dan komen de middelen vanzelf wel.
Johan Voets was zo aardig om de chatsessie met de studenten in een Curated.by verzameling te zetten. Kun je alles nog eens op je gemak nalezen!
En laat Erwin Blom vanochtend nu eveneens een fraai stuk hebben geschreven waarin overheden de 2.0 boot missen. Met de treffende quote: “Social media zijn geen trucje. Succesvolle inzet vergt een open structuur en transparante communicatie. Een cultuurverandering dus. Een fundamentele verandering. En daar hoort een leerproces bij.”
