Als er één cartoon is die sinds vandaag van toepassing is op mijn gemoedstoestand dan is het deze.
Een remix van de bekende meme die al jarenlang de ronde doet op Twitter, voor de brandende shitshow die het kan zijn. De afgelopen week heb ik met een schuin oog de ontwikkelingen rondom de presidentsverkiezingen gevolgd. Al de dagen had ik een dubbel gevoel. Ik begrijp het belang van dat ambt op de wereldpolitiek. Tegelijk is het de president van een land waar ik niet woon en waar ik geen invloed heb kunnen uitoefenen door mijn stemgedrag. Ik kon me er niet toe zetten om de tellingen, speculaties en tafelgast-wijsheden te volgen. Toen zaterdagavond de kogel door de kerk was en Biden tot de nieuwe president werd uitgeroepen, kwam er toch een nieuw soort rust over me. Iets wat ik niet had verwacht te voelen. Zondagochtend keek ik de overwinningsspeech van Biden en Harris en had ik voor het eerst in lange tijd het gevoel dat alles in de wereld weer OK zou worden.
We zijn er nog lang niet. Joe en Kamala zijn geen superhelden die ons komen redden terwijl wij rustig achterover leunend kunnen wachten. We moeten allemaal aan de slag. De pandemie, het klimaat, ongelijkheid in onderwijs, werk en cultuur. Er is nog zoveel wat ons te wachten staat. Joe Biden is geen groot fan van Facebook zoals vorig jaar bleek in een groot interview met New York Times. Inmiddels zijn oud-werknemers van Facebook en Apple aan Biden’s transitieteam toegevoegd en houdt Silicon Valley scherp in de gaten wat er gaat gebeuren. Financial Times schrijft een prima overzichtsartikel wat er kan gaan gebeuren op het gebied van antitrust, de relatie met China en de content-verantwoordelijkheid van de platformen.
We hebben eigen verkiezingen volgend jaar en ik hoop dat we daar net zoveel enthousiasme voor kunnen geven als ik deze week zag voor Kamala Harris en Joe Biden. Dit weekend voelde als het lichtpuntje wat 2020 nodig had. En dat voelde goed. This is fine.
Blog on!
Wat is de moeite om te lezen?
Je mailbox is een van je belangrijkste zoekmachines. Althans, voor de informatie die echt voor jou is bedoeld. Natuurlijk zijn Google en Youtube de grootste zoekmachines op het web. Gebruik gerust Startpage in plaats van Google. Je krijgt dezelfde resultaten minus de tracking van adverteerders. Wel zo handig voor je eigen gemoedsrust. Maar als het gaat om informatie die jij hebt ontvangen en die voor jou relevant is, dan is je email een schatkamer voor parels en verborgen dubloenen. Ik abonneer me bewust op een aantal nieuwsbrieven, omdat ik weet dat de informatie die er in staat relevant kan zijn voor latere zoekopdrachten. Discussies uit het verleden met vrienden en bekenden, belangrijke informatie over werk of school, veel is in je mail terug te vinden.
Maar maakt het dan uit hoe het in je mailbox staat? Is het relevant om je mail te ordenen in mapjes of met labels? Of is het belangrijk om een goede speurneus te ontwikkelen? Wat is sneller, nu iets in een map stoppen of meerdere labels geven, zodat je later in een map gaat zoeken naar een specifieke mail? Of archiveer je alles in een map en zorg je dat je goed kunt zoeken?
In 2011 is een onderzoek gedaan onder 345 emailgebruikers die gezamenlijk 85.000 zoekacties doen naar email berichten. Het laat zien dat mensen die een folderstructuur maken voor het later terugvinden van mail er inderdaad afhankelijk van zijn. Maar dit gedrag is inefficient en zorgt er niet voor dat je de berichten beter terugvindt. Goede zoekfunctionaliteit zorgt voor meer efficiënte vindbaarheid.
Eerlijk is eerlijk, ik heb het complete onderzoek nog niet gelezen, maar het doet me deugd dat mijn jarenlange aversie om mappen te maken in mail nu wetenschappelijk beter blijkt te zijn.
Tegelijk is het een mooie analogie voor het web. Het web is net zomin geordend, gecatalogiseerd en in mapjes gestopt. Maar zoekmachines weten uit die brij van informatie jou precies het goede te geven waar je naar op zoek bent. Laat je mailbox het web in het klein zijn. Maak er een brij van, maak je niet druk om de juiste labels of indeling. Maar vertrouw op je eigen zoekgedrag en de achterliggende software die jou helpt in je zoektochten. De tijd die je normaal besteedt aan het organiseren van je mail? Besteed die aan het schrijven van mooiere berichten.
Wat gebeurt er nog meer?
💜James Gallagher maakt een mooie lijst met 100 dingen die hij leuk vindt. Ik kan me in heel veel van zijn keuzes vinden en het inspireert me zelf eens aan zo’n lijst te beginnen.
👨💻 Setapp is als Spotify voor de Mac Appstore. Probeer meer dan 200 apps op je Mac en iPhone voor een tientje per maand. Ik leg je uit waarom dit zo’n handig systeem is en welke apps ik zelf aanbeveel.
🔥 Week in Revue legt uit hoe er goed geld is te verdienen in B2B nieuwsbrieven. In plaats van consumentenabonnementen van 5 – 10 euro per maand zijn deze een veelvoud. Een schot voor open doel voor domein-experts op veel vlakken.
Nieuwsbrief van de week
Deze week voegde ik veel culinaire nieuwsbrieven toe aan Thanks for Subscribing. Eén springt er voor mij uit, You Can Do This. Een nieuwsbrief “about food and feelings” die volledig is geïllustreerd. Heerlijk!
@vanmaanen | Serenity now! says
Yes! Ben jaren geleden gestopt met sorteren & mapjes, ook op de werk Outlook. Hier kan ik m’n collega’s mee om de oren slaan 😉
⭕lga Leever says
Precies. Lang leve het vergrootglas! Daarmee vind ik álles terug.
arjan broere says
Goede titel voor een onderzoekspaper: “Am I wasting my time organizing my email?” 🙂 Pile, don’t file!
Han Tuttel says
Eens. Alles in 1 bak, en ‘zoeken’ gebruiken als je iets zoekt 🙂