Gedurende de week verzamel ik veel links voor een editie van deze nieuwsbrief. Maar het is pas in het weekend, als ik er echt even voor ga zitten, dat al die artikelen aan elkaar linken. Dat er een zo je wilt, een thema ontstaat. Niet elke week hoor, geen paniek.
Deze week is dat thema het Indieweb. In combinatie met mijn interesse voor nieuwsbrieven en notitie-systemen, begint zo een interessant gebied te ontstaan. Alle drie deze onderwerpen hebben een sterk Do It Yourself principe in zich. Ze hebben het in zich om vanuit een open werkwijze aan elkaar te linken en zo een nieuw web te ontwikkelen. Een web waarin de communicatie tussen mensen werkelijk één op één verloopt in plaats van een derde partij die meeluistert om je data aan adverteerders te verpatsen.
Deze editie heeft wat open einden. De links en onderwerpen die je leest, daar ben ik nog niet over uitgepraat. Ik denk zelfs dat ze komend jaar nog dichter bij elkaar zullen kruipen en elkaar zullen vinden. Nieuwe vormen van communicatie en kennis-uitwisseling op eigen domeinen met open protocollen.
Blog on!
Deze nieuwsbrief blijft gratis maar is niet goedkoop om te maken. Ik hoop dat het je genoeg waarde brengt om elke week te openen en door te klikken. Word dan OPEN Supporter! Je kunt een eenmalige donatie doen of een maandelijks terugkerende donatie. In ruil voor de maandelijkse donatie krijg je binnenkort toegang tot een database met tools, tips, gidsen en frameworks om je eigen nieuwsbrief te starten en te laten groeien. En je krijgt een shout-out in deze nieuwsbrief!
Wat gebeurde er deze week?
🤝 Het leven gebeurt. Sinds ik actief ben op het web en in communities, kan ik me enthousiast in alles storten en actief deelnemen. Maar soms loopt het dagelijkse leven anders en ben ik gedwongen even afstand te nemen van een community. Even alles op pauze. Tantek is een actief deelnemer in de Indieweb community en hij ziet dit geregeld gebeuren. Samen met andere communityleden schrijft hij een Life Happens manifesto. Het zit ons allemaal wel eens tegen en dat is OK. Het is voor een community belangrijk dat te erkennen en te onderschrijven met empathie, support en de uitnodiging dat de deur altijd open staat voor hulp. Te beginnen bij de Indieweb community. Misschien is het logisch om als community zo’n uitgangspunt te hebben. Ik vind het krachtig door het te publiceren en als default in je waarden te manifesteren, een duidelijk signaal uit te zenden. Waar je als community voor staat. Op de Indieweb wiki kun je de complete tekst lezen. Tantek schreef een eigen blogpost met meer context.
🔐 Soms gebeuren de dingen snel in het leven. Zo heb ik inmiddels mijn Clubhouse account weer gesloten. De reden is een combinatie van onduidelijkheid hoe zij met je gegevens omgaan, de dark patterns in de app om vooral je adresboek te delen en eigenlijk het algemene gevoel dat zo’n medium niet echt iets voor mij is.
📼 Wat heeft de Large Hadron Collider te maken met een “vrije denker” die zijn eigen geslachtsdelen tasert na de onsuccesvolle bestorming van het Capitool? En hoe past het Indieweb daar in? Heydon Pickering legt het uit in zijn video Why the Indieweb. 7 Minuten droge Engelse humor met een serieuze boodschap.
🤔 Ik weet dat ik vaak irrationeel enthousiast kan zijn over (nieuwe) technologie en het indieweb specifiek. Gelukkig is die double-rainbow-puppy-unicorn periode maar van beperkte duur en trapt realiteit de deur in. Op mijn blog heb ik geregeld geklaagd over de onbegrijpelijke keuzes die soms in Indieweb plugins zitten en over het technische karakter van de community. Dit weekend kwam ik twee artikelen tegen die dit onderschrijven. Allereerst Daniel Goldsmith in zijn Praxis and the Indieweb. Daniel is actief deelnemer van de Indieweb community maar neemt een paar stappen terug. Naar eigen zeggen omdat de beweging “Target blind and exclusionairy” is. Hij onderbouwt deze stevige uitspraken met voorbeelden uit het gedachtengoed van de Indieweb beweging en de technische beperkingen van de groep vrijwilligers.
Stephen Downes schrijft een fantastisch artikel volgend op dat van Daniel. Hij wijdt nog verder uit over de kritiek van Goldsmith en gaat een paar stappen verder. Hij legt glashelder uit waarom de kritiek er is, waar het probleem in de community zit én hij biedt oplossingen. Vooral dat laatste spreekt mij enorm aan. Bij elke paragraaf zat ik heftig ja te knikken vanuit herkenning. Downes’ On the Indieweb is zo’n artikel wat je eens in de zoveel tijd rustig moet lezen en herlezen. Waar je eigen aantekeningen bij maakt en over nadenkt. Om er vervolgens op je eigen site op aan te vullen en bij te dragen.
💌 Vorige week vertelde ik over Delta Chat. Een chatdienst zoals Whatsapp en Telegram, maar dan gebaseerd op je emailadres. Heel simpel en het werkt. Het is een interessant principe, je mailadres als startpunt van je sociale identiteit. Juist omdat email al 50 jaar lang werkt als decentraal platform. Ik heb geen Google account nodig om een bericht te sturen naar een GMail adres. De stemmen worden steeds luider dan sociale platformen net zo interoperabel moeten worden als email. Karissa McKelvey schrijft in “Breaking Tech Open: Why Social Platforms Should Work More Like Email” dat email als sociale identiteit geen mogelijkheden wegneemt van platformen, maar ze juist kan versterken. Ze pleit niet voor het opbreken van de grote techbedrijven, maar voor het reguleren. Door ze te dwingen API’s vrij te geven, door meer interoperabiliteit in de basis van de diensten te stoppen.
❤️ Wist je dat de tweede grootste zoekmachine op het web nog altijd gebruik maakt van RSS?
🗳 Tenslotte een shout out naar de enorme lijst met Kieswijzers die Zeikschrift deelt met ons. Ga stemmen op 17 maart! (of 15 maart, of 16 maart…als je maar gaat stemmen!)
Nieuwsbrief van de week
Helemaal niets over nieuwsbrieven? Natuurlijk wel! Sub Pub is een nieuwsbrief over de Substack community en nieuwsbrieven. Enorm meta, ik weet het. Maar daarom zo lekker om doorheen te bladeren. Sub pub!
Mijn site Digging the Digital draait bij Servebolt, zij bieden high-performance hosting, zijn (bewezen) de snelste en hebben een goede focus op schaalbaarheid en veiligheid. 👍
Niet iedereen is altíjd even enthousiast over all things IndieWeb, en dat is prima. Context: via Franks nieuwsbrief – die ik lekker in mijn feedreader lees – ben ik op een kritisch stuk van Daniel Gold gestoten, en een van Stephen Downes.
Beiden hebben die indien niet volledig, dan toch in belangrijke mate gelijk.
Hoewel fan van de meeste ideeën achter de beweging beschouw ik mezelf nog steeds vooral als toeschouwer. Dat wil zeggen, ik wil niet liever dan dat mijn sites (deels) IndieWeb-compatibel zijn, maar ik blijf van al te filosofische discussies nog even weg.
Kijk, het IndieWeb is er vooralsnog voor en door techneuten. Al weet ik, de situatie beerput op populaire sociale media in gedachten, niet zeker of ik dat nu echt zo verschrikkelijk vind. Maar ook op softwaregebied is er niet heel veel diversiteit.
Meer nog, om het allemaal een beetje behapbaar te houden, wordt er wel érg vaak teruggevallen op externe services. Ik denk aan IndieAuth.com, Brid.gy, of Webmention.io. Of Netlify. Of (de gehoste versie van) Aperture.
Terzijde: ooit lag IndieAuth.com, dat ik destijds in combinatie met – verontschuldiging voor zoveel techniciteiten – RelMeAuth gebruikte, eruit en kon ik mezelf (lees: mijn Micropub-app) een uur of twee lang niet bij mijn eigen site aanmelden. Die dag heb ik dan ook IndieAuth voor WordPress geactiveerd.
Afijn, lang verhaal kort: je eigen domein ownen is een ding, je eigen platform iets anders. (Let wel: het beheren van je eigen fysieke server en zo hoeft evenmin, hé. Laat dat maar aan specialisten.)
Ook het zogenaamde strikte scheiden van contenttypes wordt niet altijd even goed begrepen. CMS’en en plugins onderhouden vaak zulke scheidslijntjes, met aparte archieven voor bookmarks, replies en dies meer, terwijl de spec zélf daarover net erg open is:
Op mijn eigen sites houd ik het bewust wat vager (en kies ik dus niet voor WordPress’ Post Kinds-plugin, maar voor een eigen implementatie op basis van custom berichttypes): er zijn langere berichten met titel, en kortere zonder. Beide kunnen bookmarks zijn, of replies, noem maar op.
Waarmee ik nog steeds niet zoveel heb gezegd, natuurlijk. Laat ik maar ’ns afsluiten met een link naar de belangrijkste IndieWeb-principes. En er ineens enkele uitlichten, want niet iedereen lijkt even op de hoogte:
Maak wat jíj nodig hebt. (Da’s juist. Je hoeft helemaal niet all-in te gaan.)
Pluraliteit: meerdere wegen leiden naar Rome, en da’s een goeie zaak.
Have fun!
Also on: