In de trein naar Amsterdam check ik op mijn iPhone de Uber-app om te zien hoe lang het zou duren voor een taxi bij het station is. 5 minuten. Prima. Ik druk op “Bestel een taxi” en zie direct de taxi vertrekken op het kaartje. Op het scherm zie ik een foto en de naam van de taxi-chauffeur, zijn beoordeling door andere passagiers en ik zie het kenteken van de taxi. Handig!
Een paar minuten later loop ik het station uit en de taxi staat te wachten, herkenbaar aan het kenteken. De rit naar het Westergasterrein verloopt soepel en omdat de chauffeur weet dat de conferentie bezig is, zet hij me niet bij de hoofdingang af maar iets verder door langs het terrein. Ik geef hem een hand, bedank hem en stap de taxi uit. De Uber app regelt de betaling via creditcard, ik krijg een zeer gedetailleerde factuur per mail inclusief gemiddelde snelheid van de rit. Lopend naar de conferentie geef ik de chauffeur via de app vijf sterren. Prima service!
Als we ’s nachts in Utrecht aankomen met de trein is het even zoeken waar de taxi’s staan. Door de verbouwing van Hoog Catherijne verandert de standplaats soms, dus het is even opletten. We stappen in de eerst beschikbare taxi om naar huis te gaan. Ik noem ons adres en de chauffeur kijkt me vragend aan. Waar dat is? Ik kijk naar zijn dashboard en zie wel een navigatie-scherm, maar die staat uit. Vreemd. Ik geef hem de richting en we vertrekken. Tijdens de rit babbelt de chauffeur via zijn telefoon met wat andere collega’s. Halverwege besef ik me dat je in nog veel taxi’s met cash geld moet betalen. Iets wat ik al een half jaar bijna nooit meer bij me heb. Om 3.30 ’s nachts stopt de taxi langs de weg zodat ik aan de overkant van de weg kan pinnen. Als we de in de buurt van onze bestemming zijn vraagt hij nogmaals waar hij moet zijn. Ik navigeer hem onze straat in, zorg dat hij bij het juiste huis stilstaat, betaal hem en verlaat de taxi. Zonder boe of bah te zeggen rijdt de taxichauffeur weer de straat uit.
Het was 3.35 in de nacht, ik had twee dagen The Next Web achter mijn kiezen, een Evernote Business Meetup en een gezellig feestje met vrienden uit de internet industrie. Ik besefte me op dat moment dat ik in die twee dagen niet alleen de theoretische verhalen over de toekomst heb gezien en de gesprekken heb gevoerd over diezelfde toekomst, maar zelf meemaakte met een taxiservice.
Taxi’s zijn maar één voorbeeld waar de voortschrijdende inkapseling van technologie in de dienstverlening een bom is onder de huidige werking van die dienstverlening. De Uber taxichauffeur legde het me treffend uit. Het hart van de dienstverlening is een app, een slimme computer die vraag en aanbod bij elkaar brengt. Bij een reguliere taxidienst is dat de centrale, waar je heen belt, waar menskracht nodig is om vraag en aanbod bij elkaar te brengen. Dat is veel omslachtiger en paradoxaal genoeg minder menselijk. Ik zie namelijk op de app wie mijn chauffeur is als ik een Uber taxi bestel. De chauffeur ziet in zijn scherm mijn gegevens, inclusief foto. In Amsterdam heeft Uber 4–5 personen op kantoor die alles regelen om de dienst te laten werken. Wereldwijd werkt er 80 man. Ik vind dat indrukwekkend. De chauffeur werkt eveneens voor TCA, maar hij had naar eigen zeggen die ochtend alleen nog maar voor Uber gereden. Voor TCA was nog niets binnengekomen. Dat is mooi. De chauffeur en de taxi zijn toch beschikbaar maar overtollig volgens de centrale dienst van TCA. Dus dan is het logisch dat je voor een netwerk-oplossing als Uber gaat rijden om zo even wat extra te verdienen.
De voorbeelden dienen zich steeds vaker aan en zijn steeds disruptiever in bestaande markten. Of het nu om afhaalmaaltijden, taxi’s of opslagruimte gaat. Elke vorm van dienstverlening zal zich moeten herijken aan de nieuwe werkelijkheid. Een werkelijkheid waarin technologie en digitale netwerken de markten openbreken, ze transparant en realtime maken.
PS: Uber start waarschijnlijk snel in Utrecht en andere steden in de Randstad. En wil je Uber eens proberen? Via deze link krijg je € 10 korting op je eerste rit!
