Een blog is vaak een proces. Nooit echt af. Artikelen schrijf je op een moment terwijl je later denkt dat de werkelijkheid of je mening toch anders in elkaar zit. Een compleet “affe” blogpost kan soms lekker voelen, maar aan de andere kant, een open einde geeft ruimte voor meer. Daarom maar eens een open blogpost. Met de mogelijkheid om aan te vullen. Want mij is gevraagd om een toekomstvisie op bloggen te geven. Voor twee groepen studenten van de School voor Journalistiek mag ik daar mijn gewaardeerde mening over geven. Vandaag zat ik daar wat over te piekeren en eigenlijk kom ik op wat losse gedachten. Hier zijn ze, doe er mee wat nodig is! Vul aan, verbeter, vertel.
Bloggen is een logisch gevolg in de geschiedenis
Vóór de boekdrukkunst werd uitgevonden was lezen en schrijven een privilege. Sterker nog, het was iets wat met name de rijken en adelen bezig hield. De “gewone” man op het veld kon niet lezen en schrijven. Met de boekdrukkunst verdween dit voorrecht langzaam maar zeker. Door de komst van een overvloed aan boeken kwam de drang om te leren lezen. Kwam de wens om zelf iets te lezen en te schrijven. Zo ontstond een nieuwe situatie, waarin lezen en schrijven niet meer exclusief voor de rijken was, maar voor een groeiende groep burgers.
Met de komst van de computer zien we langzaam hetzelfde gebeuren. De eerste personal computers stonden op zolderkamers en waren voor de inner-crowd. Je moest weten hoe al die codes werkten en in welke volgorde je iets moest doen om een tekst te maken. Langzaam werd dat makkelijker door tekstverwerkers en grafische interfaces.
Met de komst van internet en specifiek blogsoftware, werd publiceren ineens erg laagdrempelig. Ineens kan iedereen een eigen online publicatie maken. Of je nu wel of geen publiek hebt en ongeacht wat je onderwerp is. Langzaam maar zeker krijgen de broodschrijvers van nu het moeilijk. Want kon je voorheen wel schrijven, maar was je geen auteur of gevestigde naam, dan was het maken en krijgen van een podium een lastige zaak.
Deze trend zal zich alleen maar voortzetten. Ongeacht de techniek en het specifieke platform, blogs als een ongecensureerd, publiek en persoonlijk platform blijven bestaan en krijgen een belangrijkere rol in het mediadebat. Het is aan de journalist om met de juiste instrument een overwogen besluit te maken of een blogpost wel of niet de moeite waard is van het opvolgen.
Blogs zijn een uniek platform
Een blog is voor elke schrijver een moederschip. Of je nu journalist bent of beginnend auteur. Het is je eigen moederschip, je thuisbasis waarui je andere kanalen kunt bedienen. Je hebt geen redactie, distributiekanaal of dure randapparatuur meer nodig. Je blog is je moederschip, het is je startpunt waar je begint met communiceren. Met collega’s, vrienden, geïnteresseerden of echte fans.
Je hebt 1000 fans nodig
Kevin Kelly heeft een prachtig stuk geschreven, hoe je als online publicatie 1000 fans nodig hebt. 1000 Fans, die in je geloven, die je volgen en die graag tijd en aandacht aan je geven. Die 1000 fans, die moet je bedienen. Die moet je zo goed mogelijk geven wat ze willen.
Je kunt er voor kiezen om voor een gezichtsloze massa te schrijven, dat is je goed recht. Maar ik kan je uit ervaring vertellen dat 1000 fans veel leuker zijn. Je kent elkaar, je weet wat je van elkaar kunt verwachten en niet in de minste plaats, je kunt er net zo goed geld mee verdienen. Want voor die 1000 fans heb je geen groot publicatiekanaal nodig. Hoef je niet per se in full color te publiceren en in elke kiosk te liggen.
Het proces is het product
Voor veel onderzoeksjournalistiek zijn mooie tijden aangebroken. Of barre tijden, het is maar net hoe je het bekijkt. Door de vele instrumenten, waarvan een blog er slechts een is, kun je geïnteresseerden vaker en intensiever op de hoogte houden van de stappen die je zet. Je kunt je publiek er bij betrekken, ze kunnen je helpen (Denk aan The Guardian die declaraties bij het lezerspubliek legde om te onderzoeken) Door je eigen stappen publiek te beschrijven, leg je deels verantwoording af over die stappen. Wat doe je en waarom. Je geeft een kijkje in de keuken, je biedt transparantie. Wil je dat altijd? Misschien niet, daar kun je zelf de regie over houden. Die keuze heb je nog altijd.
Dus wat is die toekomst?
Nou…iets wat met bovenstaande te maken heeft. Blogs als een platform om het proces van je werkwijze te laten zien. Om artikelen te plaatsen die de officiële kanalen niet halen (zo is Tonie.net ooit begonnen…) en om je 1000 fans te vinden. In de toekomst zullen alle schrijvers en mediamakers een eigen mediakanaal zijn. Laat het dan een in elk geval een kanaal zijn waar je zelf de controle over hebt. Start een blog.
Tijdens #Blogpraat kwam de vraag eveneens aan bod…
[View the story “Wat vinden #Blogpraat deelnemers over de toekomst van bloggen?” on Storify]
💬
Frank Meeuwsen
