Zo’n twee weken terug startte een per-ongeluk experiment. Het was niet eens een experiment. Meer de uiting van een gevoel wat ik al wat langer had. Ik besloot om een aantal apps van mijn telefoon te verwijderen. Om precies te zijn Twitter, Facebook, Instagram, Linkedin en Pinterest. Ik werd het beu om op allerlei momenten notificaties te krijgen van zowel antwoorden op tweets als kleine nudges om vooral weer een app te openen.
Natuurlijk kan ik alle notificaties uitzetten, dat weet ik. Weg met alle berichten op mijn telefoon. Geen probleem. Maar ja. Het vlees is zwak he. Op een onbewaakt moment zijn de apps zo geopend. Wachtend op de trein, in de rij bij de supermarkt, hangend op de bank. Even snel op Twitter kijken eindigt een paar uur later zoekend naar een oplader en een stopcontact.
Ik was dat gewoon beu en besloot de apps te verwijderen. Niet als sociaal experiment. Niet als statement tegen de groeiende macht van sociale netwerken. Maar gewoon, ik was het beu.
Na een paar dagen merkte ik al geen heimwee naar de apps. Ik had genoeg andere afleiding op mijn telefoon met een RSS-lezer en de wat rustiger en minstens zo boeiende tijdlijnen op Micro.blog en Mastodon. Ik lees zowel Twitter als Facebook nog wel als ik achter een laptop zit. Onderweg vind ik het niet meer noodzakelijk om elk moment op de hoogte te zijn wat er online gebeurt. Instagram mis ik soms nog wel maar tegelijkertijd weet ik dat het opnieuw installeren van de app weer voor een time sucking sinkhole zorgt.
Dus wat is de tussenstand? De sociale apps blijven van mijn telefoon weg, de losse momentjes onderweg vul ik soms op met mijn RSS lezer en soms met niets. Wel zo prettig.
##Headerbeeld
Het headerbeeld komt uit de serie #Caughtintheapp van fotograaf Ritzo ten Cate. Als straatfotograaf probeert hij mensen onverwacht te vangen in zijn lens, op het moment dat ze met hun smartphone bezig zijn in een sociale omgeving. Zijn foto’s zijn zowel op Instagram als Flickr terug te vinden. Bovenstaande afbeelding is met toestemming gebruikt, alle rechten voor het origineel liggen bij de maker, Ritzo ten Cate.
