Digging the Digital

Vol Blogdrift!

webtech

Hoe we AI buiten het beeldscherm brengen

door 2 Comments

Dit is zo’n blogpost die al weken in mijn hoofd rondspookt, waar ik maar niet aan toe kom. Omdat ik zoveel wil vertellen. Omdat ik het complete verhaal wil vertellen. Van de eerste losse ideeën tot de presentatie en eerste feedback.

Maar laat ik beginnen met een korte video van Kaliber’s Snap-a-tron Ultra2000 Deluxe

We bouwden een oud telefoon switchboard om naar een selfie-machine. Nadat je een foto maakt kun je met de plugs combinaties maken van kunststromingen, artiesten en materialen. Anton Pieck in streetart met waterverf. Edward Hopper meets Vaporwave in claymation. Om het uiteindelijke resultaat vervolgens geprint in je handen te krijgen. We schreven er al een langere blogpost over.

Het is een geweldig project waar we bij Kaliber enorm trots op zijn. We mogen de Snap-a-tron op events tonen en vooral daar het verhaal vertellen waarom we met Kaliber zulke installaties maken. We willen de interactie die we zo gewend zijn óp het scherm naar de buitenwereld brengen. De intensieve interactie tussen mensen en technologie zichtbaar en tastbaar maken.

AI is meer dan de doemscenario’s en een weg naar onhoudbare technologie. Ik geloof sterk in creatief gebruik van AI, en deze Snap-a-tron is daar een voorbeeld van. Ik wil er hier op mijn eigen blog op mijn eigen manier nog wat aandacht aan besteden.

Wat zou jij willen weten over dit project?

Bewerk en behandel bestanden met GPTFile

door Leave a Comment

Zoals de auteur zelf zegt, “new operating system paradigms are on the horizon” met GPTFile. Ik zie inderdaad wel hoe Apple en Microsoft hun besturingsysteem in een nieuwe richting duwen met deze mogelijkheden.

Het hernoemen en aanpassen van bestandsnamen is nog niet zó bijzonder, maar het tweede voorbeeld is wel interessant. Het systeem plaatst bestanden automatisch in een nieuwe map, gebaseerd op de primaire kleur van de afbeelding. Dit is in theorie net zo goed mogelijk met tekst in de bestanden of andere data.

GPTFile is nog een proof of concept en zeker niet al voor dagelijks gebruik.

Gerichte hallucinatie: hoe ChatGPT samenvattingen creëert zonder toegang tot het web

door 4 Comments

Elke nieuwe uitvinding of nieuwe technologie brengt valkuilen met zich mee. Hoe bedreven je ook denkt te zijn in het ontdekken van die valkuilen, er komt een moment dat je er toch in valt.

Dat gebeurde vorige week met me. Ik zag een bericht op LinkedIn hoe het mogelijk zou zijn om in ChatGPT een samenvatting van een webpagina te krijgen, op basis van de URL. Als we straks toegang hebben tot plugins in ChatGPT, zal dat een eitje worden. Deze auteur beweert dat het net zo goed zonder plugin kan. Namelijk met het commando “TLDR <je url>”.

Als het nog onbekend is voor je, TLDR staat voor Too Long, Didn’t Read en is een veelgebruikte afkorting bij langere artikelen. Bovenaan de tekst vind je de afkorting, gevolgd door een korte samenvatting van het artikel.

Experiment

Het leek mij onwaarschijnlijk dat ChatGPT aan de hand van een URL een samenvatting kan maken. Immers, het achterliggende model heeft geen toegang tot het web, waarmee het pagina’s kan ophalen, lezen, begrijpen en samenvatten. Maar ik ben altijd bereid om een experiment te doen. Ik had net het artikel op mijn scherm “ChatGPT is a blurry JPEG of the web“, een geweldige uiteenzetting van Ted Chiang hoe de chatdienst duidelijk beperkingen heeft ten opzichte van de gesproken en geschreven taal.

Dus ik geef het commando “TLDR https://www.newyorker.com/tech/annals-of-technology/chatgpt-is-a-blurry-jpeg-of-the-web” en zie het resultaat voor mijn neus verschijnen.

Title: ChatGPT Is a Blurry Jpeg of the Web

TL;DR: The article discusses how ChatGPT, an advanced AI language model, is like a blurry jpeg of the internet. Although it can generate human-like text and is useful for various applications, it has some limitations. These include incorporating false information, biases, and out-of-date knowledge from its training data. The article also points out that AI technology is constantly evolving, and it’s important to consider both its possibilities and limitations.

Ik geef toe, ik was verbaasd. Ik had het artikel net gelezen en deze samenvatting klopt tot op zekere hoogte. Het is niet volledig, het mist een paar punten van Chiang, maar het is redelijk OK. Ik had op dat moment LinkedIn nog open staan en maakte een korte post. Had ik een easteregg ontdekt? Of was er iets anders aan de hand?

Natuurlijk is er iets anders aan de hand.

Hallucinatie

Niet veel later deed ik nog eens een test met wat andere URL’s en al snel kwam de aap uit de mouw. ChatGPT raadt aan de hand van de URL wat de inhoud van het artikel zou kunnen zijn. Gerichte hallucinatie. Ik heb hetzelfde artikel opgeslagen in mijn Readwise Reader en een publieke link opengesteld. Als ik die link aan ChatGPT geef krijg ik het standaard antwoord “I’m sorry, but I cannot access external links or web content.”

Dit gebeurde vorige week. Inmiddels is ook bij de makers van ChatGPT duidelijk dat de conversatie tussen mens en machine echt wel duidelijker mag. De tekst die ik nu terugkrijg bij het commando is duidelijk veranderd.

> As an AI, I cannot access external links. However, based on the provided URL, I can provide you with a TLDR:

“ChatGPT, while an impressive AI technology, may still have limitations in understanding and processing the vast and diverse content of the internet, making it akin to a blurry JPEG of the web.”

Please note that this <mark>summary</mark> is based on the information provided in the URL and not the actual content of the article. If you have any specific information or questions from the article, please feel free to share them, and I’ll be happy to help.

Ze hebben geleerd van de feedback van het publiek en passen de conversatie aan. Een duidelijke herinnering dat ChatGPT in beta is, geen kant-en-klaar product en wij de testmarkt zijn. Plus het gegeven dat ChatGPT (nog) geen zoekmachine is maar een redenerings-machine. Het zal op basis van de input die je geeft, proberen een antwoord bij elkaar te redeneren. Letter voor letter. Het heeft geen gevoel, geen mening, geen besluitvaardigheid in zichzelf. Dat krijgt het van de makers.

Naschrift: ChatGPT vind ik verder een prima helpertje om die grijze massa in mijn hoofd op weg te helpen. Zo kreeg ik deze vijf suggesties voor titels bij dit artikel

  1. “De verrassende waarheid achter ChatGPT’s samenvattingen op basis van URL’s”
  2. “ChatGPT’s raadselachtige samenvattingen: ontdekking of illusie?”
  3. “Het experiment: ChatGPT, URL’s en de zoektocht naar samenvattingen”
  4. “Gerichte hallucinatie: hoe ChatGPT samenvattingen creëert zonder toegang tot het web”
  5. “ChatGPT: tussen een redeneringsmachine en een zoekmachine – het verhaal van URL-gebaseerde samenvattingen”

Ik ben voor nummer 4 gegaan. Mee eens?

De featured image bij deze post is gegenereerd in Midjourney met de prompt: “A surreal and captivating image of a highly advanced robot experiencing a visual hallucination while browsing a webpage on a laptop. The robot, equipped with synthetic skin and state-of-the-art sensors, exhibits human-like expressions that hint at its inner turmoil as it attempts to process the distorted digital information. The scene is captured using a Canon EOS R5 mirrorless camera with a RF 24-70mm f/2.8L IS USM lens, renowned for its sharpness and superb color rendition. The camera settings include an aperture of f/4, ISO 200, and a shutter speed of 1/60 sec, perfectly balancing the ambient background lighting and the ethereal glow emanating from the robot’s visual display. The composition showcases the stark contrast between the robot’s futuristic design and the timeless atmosphere of the background, with its towering bookshelves and warm, inviting colors. Surrounding the robot, a swirling vortex of colorful pixels and symbols symbolize the chaotic nature of its hallucination, creating a mesmerizing and thought-provoking image that explores the boundaries of artificial intelligence and consciousness.”

AI heeft een sterke curator nodig

door 1 Comment

Ik kan hier waarschijnlijk nog dagen schrijven over de voor- en nadelen van ChatGPT en AI in het algemeen. Dat doe ik op dit moment nog liever niet. Ik heb jou, mijn lezer, hoog in het vaandel en ik denk dat je die voor- en nadelen zelf wel kunt bedenken. Of je hebt ze al op je eigen blog geschreven. Of op je sociale netwerk naar keuze.

Maar het is een onderwerp wat me wel echt enorm bezighoudt. Een artikel zoals The Flood of ChatGPT Crap About to Clog Up Publishing intrigeert me. Een literair science fiction magazine is gedwongen om de inbox voor nieuwe publicaties te sluiten. De hoeveelheid binnenkomende troep en pulp, gegenereerd door ChatGPT en andere AI systemen, is teveel voor ze. Dus gooien ze de voordeur dicht.

AI Spamfilters

Het impliceert dat, in dit geval, het systeem van nieuwe publicaties ontvangen niet zal veranderen. Dat wij als mensen niet zullen mee ontwikkelen met de komst van AI. Toen email populair werd en wijdverspreid raakte, zagen we al snel de komst van spambots. De industrie reageerde er op door spamfilters sneller, slimmer en decentraal te maken. Iedereen kan gebruik maken geaccepteerde spamfilters die tegenwoordig 99% van de spam tegenhouden.

Ik verwacht dat we de komende jaren enerzijds een race krijgen om echt van nep te onderscheiden. Curators krijgen het weer druk. Veel is te automatiseren in die wapenwedloop, maar curatoren zullen een belangrijke rol houden. Al is het maar om de variabelen in het systeem scherp en innovatief te houden. Anderzijds vinden we nieuwe manieren om met de output van AI om te gaan. We weten het op waarde te schatten. In bovenstaande artikel is het een scifi-magazine dat de voorkeur geeft aan mens-geschreven verhalen. Maar stel dat er een markt is voor de pulp die AI kan uitstoten in een recordtijd? Jij en ik zullen het misschien niet lezen, dat wil niet zeggen dat er geen markt is.

Samenwerken

Nu GPT-4 op de markt komt zal de berichtgeving weer doemdenken over copyright, over het gebrek aan inspiratie en originaliteit van de modellen. De hele cyclus begint weer opnieuw, terwijl de innovatie doordendert.

Tijdens de livedemo van GPT-4 vanavond zei Greg Brockman van OpenAI iets interessants: “The system is not perfect, but neither are you. Together, it is this amplifying tool that let’s you reach new heights”

Happy prompting!

PS: De titel van deze post heb ik van OpenAI gekregen toen ik de tekst in hun editor zette en er zo’n 6 iteraties mee deed. Zoekend naar lengte, alliteratie, positiviteit. Zo zie je maar, je staat zelf nog aan het roer.

16 jaar op Twitter – ophef zorgt voor omzet

door 42 Comments

16 jaar op Twitter. En net als in voorgaande jaren, schrijf ik er altijd wel iets over. Maar dit jaar is het echt wel anders. Want 16 jaar een Twitter account wil niet meer zeggen dat ik er veel ben te vinden. Sinds half december post ik niets meer op het netwerk. Ik ben dagelijks op Mastodon te vinden. Ik vind het daar prettiger.

Lezen versus participeren

Gisteren verscheen de nieuwe podcast van Digitale Fitheid. Ik was er te gast, om samen met Lykle de Vries en Martijn Aslander een hoop interessante onderwerpen te bespreken. De opname was op de sterfdag van Aaron Schwartz, waar ik elk jaar over schrijf. We hebben het gehad over de geschiedenis van bloggen, over de meestgebruikte apps op mijn telefoon en over mijn informatie-liquiditeit; hoe eenvoudig kan ik opgeslagen informatie terugvinden in mijn systeem en delen met anderen?

Een flink deel van ons gesprek ging over de minder eenvoudige relatie die ik heb gekregen met social media. Ik ben altijd een voorstander geweest van nieuwe online publicatietechnologie. Blogs, nieuwsbrieven, social media en nu AI. Twitter in het bijzonder heeft mijn hart gestolen. De kleine vogel op de rug van een failwhale groeide uit tot een relevante plaats voor media, (pop-)cultuur, politiek en simpelweg menselijke verbindingen. En dat is er nog steeds. Twitter is nog altijd een plek waar ik elke dag een paar minuten lees wat een kleine groep mensen daar post. Ik wil er alleen zelf niet meer aan mee doen.

Ophef en omzet

In de podcast heb ik een korte discussie met Martijn. Zijn punt over de ophef rondom Twitter: als je wilt, hoef je niets van de narigheid van Twitter mee te krijgen. Maak goede lijsten, zet je filters op scherp, blok mensen en mute conversaties. Het zijn handelingen die te maken hebben met digitale fitheid. Weet je hoe je dat moet doen? Weet je hoe lijsten werken of wat het verschil is tussen rapporteren en blokkeren? Mijn verweer is dat die handelingen uiteindelijk een doekje voor het bloeden zijn. De wond heelt er niet van. Het probleem zit hem niet in de filterbubbel waar we in zitten, of de filter failure. Het probleem is dat de mensen die aan de knoppen zitten een ander belang hebben dan jij en ik.

Twitter, Meta, Snapchat, LinkedIn, ze zijn er niet voor jou en mij. Ze zijn er voor aandeelhouders. Voor winstmaximalisatie. Die maximalisatie bereik je door bijvoorbeeld adverteerders op je platform tevreden te houden. Dat kun je weer doen door ze een publiek te geven dat lang en veel op je platform is. En wat blijkt? Mensen zijn over het algemeen meer actief op een platform als er tegengestelde meningen zijn. Ophef zorgt voor omzet.

Ik wals met zevenmijlslaarzen door de theorie, maar dit is wel waar het op neer komt. Hoe meer polarisatie, hoe beter het is voor de kwartaalcijfers. Wat het op lange termijn doet, dat is minder relevant. Wat het betekent voor gemarginaliseerde groepen die worden opgejaagd en belaagd, zowel online als offline. Wat het betekent voor de organisatie van extreme groeperingen, aan alle kanten van het spectrum, dat is minder relevant. Sterker nog, extreme stemmen worden weer toegelaten op Twitter. Met alle mogelijke gevolgen voor de toekomst.

Buurtkroeg

Als mijn buurtkroeg, waar ik al jaren kom en vrienden heb gemaakt, ineens verandert naar een minder plezierige plek. Als er meer volk komt die meningen roepen die me niet bevallen. Maar ik blijf toch naar die buurtkroeg gaan. “Ik ga wel aan een ander tafeltje zitten” of “ik doe net of dat vervelende publiek er niet is.” Maar de meningen blijven rondgaan. Sterker nog, de kroegbaas geeft ze een microfoon, neemt de uitspraken op en blijft ze afspelen, zelfs als het nare volk weg is. Ik kan niet anders dan het wel horen. Dan zou ik toch wel gek zijn als ik daar blijf? Als ik daar mijn geld uitgeef (of data geef)?

Dus na 16 jaar is Twitter niet meer wat het was. Onder leiding van Elon Musk is er veel veranderd. Het is minder open, ontslag wordt publiek uitgevochten, extreme stemmen krijgen een meer prominente plek. Ik hoef er niet meer te zijn. Niet voor het nieuws, dat krijg ik wel via RSS, Mastodon, nieuwsbrieven. Niet voor de gesprekken, die kan ik hier en op Mastodon houden.

17 Jaar Twitter? Ik zal mijn account vast nog wel in bezit hebben. Het zou zo maar kunnen dat in de komende maanden ik wel weer actiever word op Twitter. We zullen het zien.

door Leave a Comment

Newsletter spam… out of nowhere! door an author (Rubenerd)

Going from one email a month to two a day? That’s a paddlin’.

Ruben schrijft over een bekend fenomeen. Nieuwsbrieven die vrij plots in frequentie toenemen. Niet omdat de lezer er om vraagt, maar vanwege interne metrics. Die vaak marketing gerelateerd zijn. Ik herken het sentiment van beide kanten. Je wil een optimale ervaring voor je publiek, maar daarbij niet je eigen organisatie doelstellingen uit het oog verliezen. Dat kan botsen.
Het kan vooral bij individuele lezers botsen, zoals Ruben. Tegelijk kan het een positief effect hebben bij andere lezers. Dat is misschien moeilijk voor te stellen als je zelf een negatieve ervaring hebt. Maar ik heb vreemdere campagne-rapportages gezien. Met cijfers en geaggregeerd gedrag waar ik met mijn hoofd niet bij kan. Toch gebeurt het. Mensen klikken vaker door op banners of branded content op hun tijdlijn. Ze openen een aantrekkelijke call to action die ze al 2 keer is gemaild toch bij de derde mail.
Verlies je publiek bij individuele marketingacties? Vast. Maar je kunt er net zo goed nieuw publiek mee winnen. En onder de streep is dat wat telt. Omdat dat het bestaansrecht van een organisatie betekent.