Vol Blogdrift!
door Leave a Comment
Een nieuwe inbox voor je nieuwsbrieven. Na Stoop Inbox, Meco en vele anderen komt nu FlowBox met een interessante propositie: Al je nieuwsbrieven samengevat tot 1 regel, Tinder-achtige navigatie en een ontdekkingsmechanisme om meer nieuwsbrieven te ontdekken. Hoe dat laatste zorgt voor meer rust in je mailbox is dan nog wel een raadsel voor me…
door Leave a Comment
Een maand geleden ben ik van Windows op Mac overgestapt. In het verleden betekende het overstappen van de ene laptop op de andere een militaire operatie die tot op de folderstructuur was voorbereid. Welke programma’s ging ik opnieuw gebruiken, welke configuratiebestanden had ik nodig. Hoe ga ik mijn mappenstructuur nog slimmer indelen en hoe krijg ik cookies, wachtwoorden etc makkelijk van de ene Windows laptop op de andere.
Met de overstap naar Mac besloot ik me er niet druk over te maken. Inmiddels staat er een NAS te zoemen in de werkhoek die elke dag trouw een backup maakt van de projectenmap op mijn Windows laptop. Al mijn muziek en foto’s staat op de NAS en ik kan er altijd bij. Dus waarom moeilijk doen?
De overstap ging soepeler dan een gemiddelde transfer op vliegvelden en treinstations. Ik ga hier niet de voordelen van een Mac bejubelen, daar komt vast een ander moment voor. Maar het markeerde voor mij een ommekeer in het werken met computers. Meer dan ooit had ik mijn data en belangrijke informatie niet meer exclusief op een computer staan. Het staat vrijwel allemaal ergens op een andere server of op het net. Nee, u zult mij niet betrappen op het c-woord in deze blogpost. Ik ben nog minder afhankelijk geworden van het altijd overal alles bij de hand hebben van data en informatie. Helaas ben ik zo wel meer afhankelijk geworden van een internetverbinding, maar aangezien ik 100% van mijn tijd in een behoorlijk verbonden omgeving zit (thuis, steden, kantoren) maak ik me daar niet zo druk over. Ik maak nu wel meer gebruik van webapplicaties in plaats van lokale apps. Niet volledig, mijn Mac zit stiekem toch al weer erg vol met spullen, maar webapplicaties worden steeds slimmer en meer geïntegreerd met de offline omgeving. Welke vijf webapplicaties gebruik ik het liefst? Let wel, dat zijn dus niet per sé de apps die ik het meest gebruik, maar de apps die ik erg graag gebruik. Een klein verschil om rekening mee te houden… Gaan we!
Moneybird – De facturatieapplicatie van Nederlandse bodem. Een mooie en gebruiksvriendelijke interface, handige mogelijkheden zoals periodieke facturen en een slimme manier om je boekhouder/accountant toegang te geven tot je data. Aanrader voor ZP’ers!
WordPress – Het weblogplatform wat inmiddels meer dan 50% van de CMS markt in handen heeft. Ik heb de afgelopen jaren veel weblogplatformen geprobeerd maar WordPress is voor mij here to stay. Ondanks de Tumblr en Posterous-sen van deze wereld biedt WordPress mij veel vrijheid en flexibiliteit om te maken wat ik wil.
Evernote – Het externe olifantgeheugen wat me in staat stelt om ideeen, inzichten, quotes en handige weetjes snel op te slaan, te organiseren en op alle platformen weer terug te vinden. Een beetje vals spelen, want Evernote heeft een goede desktop cliënt. Maar de mobiele en webversies mogen er zijn!
Bufferapp – Ik ben er nog mee aan het experimenteren maar ik ben erg te spreken over de simpele wijze waarop ik interessante sites in een wachtrij zet voor Twitter, Facebook en LinkedIn. Daarna zorgt Buffer er voor dat ze op gezette tijden worden gepost op de netwerken. De werking is simpel, de interface handig en overzichtelijk.
Storify – Ik gebruik Storify te weinig, maar als ik het weer eens opstart word ik blij van de interface en de manier waarop ik kan zoeken en een eigen verhaal kan maken van tweets, posts en andere digitale knipsels. Storify is zo’n app die één ding kan en dat heel goed doet.
Wat zijn jouw favorieten?
door Leave a Comment
Sinds Google+ in het landschap is verschenen hebben we er weer een nieuwe versie bij van de Nerveuze Update Tic ofwel de N.U.T. Maar denk nu niet dat het enig nut dient, die tic. Sterker nog, het is n van de grootste designfouten in social media applicaties wereldwijd. Ik heb het over het vierkantje of circeltje achter de Inbox, je naam of een lijst met een cijfer er in. Het cijfer van de aantal ongelezen berichten. Of gemiste voicemails, berichten, ongelezen nieuwsitems, tweets of nieuwe vrienden waar je iets van moet vinden. Het is vermoedelijk bij de emailprogramma’s begonnen, zodat je direct kon zien hoeveel ongelezen mail je nog hebt. Maar dat ontwerpelement is overgenomen in RSS-lezers en later in allerlei andere applicaties. Niet alleen op de PC, maar tevens op je mobiel. Eigenlijk is het een verschrikkelijk element, dat cijfertje. Het geeft je een constant gevoel dat je achter loopt, dat je iets mist, dat je ergens anders moet kijken om maar niets te missen. Dat er een spannend, belangrijk, intiem, vriendelijk of dwingend bericht op je wacht. Waar je iets mee moet doen.
Maar waarom is die functionaliteit er nu eigenlijk? Stel je nu eens voor dat deze functionaliteit is ingebouwd in radio, TV of de krant. Als je de krant hebt gelezen staat op de achterpagina afgedrukt: “Dank u dat u de krant hebt gelezen, maar u bent 45 artikelen vergeten”. Of bij een rustig TV avondje, terwijl je film zit te kijken, verschijnt rechtsbovenin “236” om je te melden hoeveel programma’s je volgens je huidige digitale abonnement niet ziet. Is dat een wenselijke functionaliteit? Lijkt mij niet. Waarom is het dan wel zo gewoon om het in te bouwen in email, online nieuwslezers, Twitterapps, voicemail en sociale netwerken? Waarom niet alleen melden “er is iets nieuws voor je” via een speciaal icoon of een teken? Of biedt in elk geval om die update-teller uit te zetten. Gelukkig kan dat in steeds meer programma’s en applicaties.
Wat zou een goed universeel teken zijn voor “nieuwe content”?
Digging the Digital is de digital garden of commonplace book van Frank Meeuwsen. Onderwerpen variëren van indieweb tot nieuwsbrieven, bloggen, muziek en opvallende gebeurtenissen op het internet. 