Ik moest aan Hendrik Marsman denken toen ik over het bruggetje bij Amelisweerd liep vanochtend. Brede rivieren die traag door oneindig laagland gaan. Ik liep in een halfuurtje van het Kromme Rijn Zwembad naar Theehuis Rhijnauwen en via het Utrecht Science Park weer terug. Het is inmiddels bekend gebied voor me maar op elke zondag staat de zon weer anders. Waardoor het altijd weer anders uitziet.
Het hardlopen pak ik weer rustig op. De laatste tijd zat de klad er weer in maar nu de lente aanbreekt is het tijd. Als ik mijn schaduw zie rennen met de zon in de zijkant, dan zie ik dat er echt weer iets moet veranderen. Meer bewegen, beter op mijn eetpatronen letten en vooral genoeg rust nemen.
