Flarden en notities

Deze zondagochtend is goed besteed aan vakantievoorbereidingen. We gaan over een paar weken naar Toscane. Voor de verandering heb ik eens een paar wijnhuizen, bezienswaardigheden en steden met reistijden op een rij gezet. Zo’n lijst maakt het ‘s ochtends wat eenvoudiger beslissen waar we heen gaan die dag. De lijst staat natuurlijk online. Deze keer weer eens in Notion, simpelweg om het eenvoudiger te delen met de rest van het gezin, tabellen te maken en direct visuele bookmarks te zien.

In navolging van de Obsidian meetup vorige week en Ton’s post over zijn lees-, bewerk-, en opslagproces, ben ik ook eens begonnen om na te gaan waar ik zoal mijn informatie vandaan haal. En hoe ik dat in Obsidian kan en wil krijgen.
Ik installeer Diagrams vanuit mijn Setapp abonnement en doe een quickscan waar ik het afgelopen uur zoal notities, annotaties, bookmarks, later-lezen-URLs vandaan haal. Elke bron is een blokje. Pijlen geven de relatie en stroomrichting aan.

Ik krijg het al benauwd bij de breedte aan input waar alles vandaan komt. Van Inoreader tot losse URL’s. Van een brief van de gemeente tot een quote in een boek. Het is veel en misschien moet ik maar eens kleiner beginnen. Alleen boeken die ik lees en de highlights die ik er uit haal.
En in het stroomschema ben ik pas op het punt dat het in Obsidian komt. Maar dan zou ik er nog iets mee moeten doen. Lezen, verwerken, samenvoegen, herschrijven, linken.

Ik zou een rustige zondag hebben maar volgens mij heb ik me weer werk op de hals gehaald…

Vandaag lees ik het bewijs dat mijn blog echt als een buitenboord-geheugen kan fungeren. Schijnbaar kreeg ik 18 jaar geleden het bericht dat ik op de gastenlijst van een concert sta. Nu weet ik nog wel dat ik bij het concert van de Dropkick Murphys ben geweest (dat vergeet je niet snel), maar dat van die gastenlijst wist ik echt niet meer. Ik heb ook geen idee via wie of hoe ik daar op ben gekomen. Dus de komende 18 jaar nog uitgebreider bloggen over uitstapjes als deze!

Kleine wijziging in mijn git-configuratie zodat het meer van deze tijd is.

git config --global init.defaultBranch main

Meer informatie over Github die de standaard naam van de initiële branch wijzigt van master naar main.

Soms verbaas ik mezelf hoe ik systemen aan elkaar knoop. Ik las een artikel in mijn feedreader, wat ik wilde opslaan voor later om nog eens rustig door te nemen en mogelijk in Obsidian op te slaan. Ik gaf het een ster (⭐️) zodat ik het weer zou zien als ik in Inoreader kwam. Ik was vergeten dat ik een koppeling had gemaakt tussen Inoreader en mijn Obsidian, waarbij artikelen full-text in Obsidian worden opgeslagen als ik ze…juist, een ster geef.
Dus toen ik zojuist in Obsidian de full-text tegenkwam van het artikel wat ik nog wilde lezen op een later moment, begon ik aan mijn eigen geheugen te twijfelen. Had ik dit zelf opgeslagen? Maar wanneer dan? Had ik het al eens gelezen?
Gelukkig kreeg ik dat lamp-effect boven mijn hoofd toen deze automatisering me te binnen schoot. Vraagstuk opgelost. Voor nu.

Oh, het artikel is trouwens van Evan Travers, Building my Creativity System. Je ziet dat deze link nergens naar leidt, maar in zijn RSS feed is het wel zichtbaar.

Soms vertrouw ik teveel op moderne wegtechnieken in de interface van apps en plugins. Het is steeds meer gemeengoed om in een app of webservice iets te typen of aan te passen, waarna het automatisch wordt opgeslagen. Je hoeft niet constant op een knop Opslaan of Bijwerken te klikken.
Zo maakte ik vanmiddag in mijn WordPress backend een nieuwe categorie waarmee ik artikelen onzichtbaar kan publiceren. Ze zijn niet zichtbaar op de homepage, in de RSS feed, zoekresultaten of archieven. Maar dan moet je na het aanvinken van deze opties in de Ultimate Category Excluder plugin, niet vergeten om op de knop Bijwerken te klikken. Want deze plugin leeft nog niet in de toekomst en maakt nog geen gebruik van al die moderne whizz-bang Jetsons opties.
Dus mocht je een bericht met “Test Nieuwsbrief” in je RSS reader hebben ontvangen, excuses. Dat was dus niet de bedoeling.