“Weet jij waar die ”blog-revival“ ineens vandaan komt?” Vroeg Indira Reynaert me plotsklaps vanochtend op Twitter.
Revival?
Met name de blogcursussen die weer als paddenstoelen uit de grond schieten. Zaaltje, tafels in de U vorm, beamer aan je laptop en 25 slides over het hoe & waarom van bloggen. Hoe begin je, hoe vind je je stem, wat zijn de schrijftips en natuurlijk de million-dollar question: Hoe verdien ik er mijn geld mee zodat ik mijn crappy baantje op kantoor kan opzeggen? Antwoord: Hard werken. Heel hard werken.
Ik kan het weten, ik geef ze namelijk, die blogworkshops. Heerlijk om te doen. Een dag(deel) vertellen over wat ik het liefste doe en over mijn eigen ervaringen vertellen. Mensen op weg helpen met het vinden van onderwerpen, de angst overwinnen om iets op een leeg vel te schrijven of te typen. Na een paar maanden weer eens polsen hoe het gaat. Soms goed, soms niet zo goed.
Maar waarom dan ineens die revival? Ik denk dat het aan een paar factoren ligt
-
Betere en goedkopere hardware. Simpel. Een jaar of 7–9 geleden waren desktop PC’s nog best prijzig en laptops best wel erg duur. Dus het schrijven online deed je op een desktop PC. Die oud was. En verrot. Niet echt de beste plek om te schrijven. Nu kun je met je Android of iPhone telefoon waar je maar bent een stukje filmen, schrijven en publiceren. Tablets en laptops zijn overal aanwezig en het is doodnormaal om met je laptop in de woonkamer te zitten.
-
Tijd. Logisch vervolg op 1. Tijden zijn veranderd en we delen onze tijd anders in. Je kunt nu sneller iets publiceren. Of hergebruiken via Tumblr of andere kanalen. ’s Avonds voor de TV schrijf je nog even op een stukje op genoemde laptop. Nee, geen multi-tasken. Dat is een mythe. Maar de tijd die je voorheen besteedde aan de krant lezen of als een zombie TV kijken besteedt je nu anders. Prima.
-
Software. Bloggen back in the days was gewoon niet tof. Gedoe. De software was behoorlijk rudimentair en je moest wel iets van programmeren of HTML weten om er enigszins iets van te maken. Maar tijden veranderen. Internet, websites én online beheersystemen zijn meer gemeengoed geworden. We deinzen niet terug voor een online CMS op het werk, dus WordPress of Blogger is appeltje-eitje. Het werkt allemaal simpeler. Soms met minder mogelijkheden, maar dat is prima. We willen niet álles kunnen, alleen het belangrijke.
-
Connectie technologie en maatschappij. Het zijn geen vier gescheiden punten. Ze grijpen in elkaar. Want het veranderen van je tijdsbesteding heeft te maken met meer aanwezige hardware. En leukere software om mee te werken. Massamediaal bijna. “Mijn moeder kan een website bijhouden”. Dat soort uitspraken. Technologie, internet-technologie, is overal. Het heeft invloed op de maatschappij en hoe we met elkaar omgaan. Andersom heeft de maatschappij invloed op ons gebruik van technologie. We kunnen ons niet identificeren met de buurt of met klasgenoten, dus kruipen we achter het scherm om gelijken te vinden. En daarmee in verbinding te staan. Bijvoorbeeld via een blog.
-
Sociale netwerken blijken niet heilig. Je hebt op Twitter maar 140 karakters. Op Facebook zitten je verhalen tussen de blauwe balken en de social ads van het netwerk. Google+ voelt nog te onwennig, het is net een lege koelkast. Ondanks dat we graag naar de kroegen van het web gaan, de sociale netwerken, zoeken we net zo graag thuis op. Je eigen blog is je thuis.
Voor deze blogopa is er geen revival. Ik ben stug doorgegaan, dwars door alle dalen heen. Elke (sub)cultuur kent zijn ups en downs. We lijken met bloggen weer in een up te zitten. Hoelang? Who cares.
Blog on.
