Brokjes toekomst maken

De afgelopen week stond voor mij in het teken van een groot evenement waar ik mede-verantwoordelijk voor ben. De Media Battle zet 200 studenten in een soort kraakpand met wifi (die soms een beetje krak zegt), lunch, koffie en briefings van opdrachtgevers. Na een week mogen ze pitchen en een bokaal winnen. Dat is de korte versie want ik wil het daar nu niet over hebben. Maar meer wat er deze week verder gebeurde. Mijn dochter is zes geworden. Een dame. Een grote meid. Ik ben zo trots op haar. Ze is lekker aan het lezen en schrijven. Spelen met vriendjes, haar eigen weg aan het vinden. Dat hele opvoeden is nog best wel een toestand, maar ik denk dat het me wel redelijk goed af gaat 🙂

Maar er zijn drie andere gebeurtenissen. Afgelopen dinsdag kwam Mr. Punkmedia Henk-Jan Winkeldermaat langs in Utrecht om me te interviewen voor zijn project Mijn Moment. Rond de kerstdagen stuurt hij naar zijn eigen selectie van mensen de simpele vraag: Wat was jouw moment van dit jaar?
Dat project is nu verder uitgewerkt naar een boek en video-interviews. En foto’s. Want HJ kan foto’s maken. Toen ik een dag later de zipfile binnen WeTransferde (sidenote: Dacht je 6 jaar geleden dat je zoiets zou zeggen?) was ik toch echt wel onder de indruk.

Ik ben misschien niet de meest fotogenieke vogel, maar mwaogh…dit is toch wel te gek. Op de een of andere manier heeft Henk-Jan me precies goed op de foto gezet. Te gek. Ik kan niet wachten op de video met ons gesprek. Over ondernemen, je eigen weg vinden, focus, schrijven.

Een dag later kreeg ik een tweet dat er al een maand een interview met me op Marketingfacts stond. Ik moest even nadenken want ik kon me niet herinneren dat ik recent was geïnterviewd. Maar het bleek al een ouder interview te zijn, bij Fast Moving Targets. Afgelopen voorjaar heb ik daar een uurtje met Erwin en Roeland volgebabbeld over onderwijs, digitale media, lifehacking en het internet in het algemeen. Als ik dat weer terugzie denk ik “wat een onsamenhangend gebrabbel” maar ergens zal er toch wel iets in zitten wat zinnig is. Anders was het wel geknipt. Toch?

Tenslotte wil ik niet onvermeld laten dat ik recent nog ben geïnterviewd voor een studentenproject van Hyperisland. Dit is een behoorlijk prestigieuze school in Manchester waar een oud-student van me zit. Samen met wat studiegenoten hebben ze een onderzoek gedaan naar de inspiratie van mensen, wat drijft creatieven om te doen wat ze doen? In een onderhoudende Google Hangout hebben we hier over gesproken en zij hebben daar een mooi verhaal uit gedistilleerd.

Zo langzamerhand kunnen al die interviews en foto’s wel een beeld van me geven voor de toekomst. Allerlei kleine brokjes die iets over me vertellen. Ik ben blij dat ik de kans krijg om op deze manieren mijn verhaal te vertellen. Via een eigen blog en omdat anderen me vragen het verhaal voor hun publicatie te vertellen. Ik vind het belangrijk om dat te kunnen doen. Als die kleine meid van me 16 wordt. Of 26. Dat ze dan weet wat pa eigenlijk deed.