Afgelopen donderdag heb ik een workshop bloggen gegeven voor een ministerie. Ze gaan binnenkort beginnen met een eigen blog en zochten naar inspiratie, tips en manieren om dat goed van start te krijgen. Dan kun je wel bij mij aankloppen inderdaad. Nadat ze het boekje van Ernst-Jan als huiswerk hadden gelezen heb ik ze in plm 45 minuten door wat eerste inzichten gepraat. Hoe krijg je ideeen, hoe sla je ze op, schrijftips en publicatie-trucs. Voor de geoefende blogger allemaal _peanuts _wellicht, maar voor velen nog echt onontgonnen gebied.Ik vind het leuk om te zien dat na zo’n middag de deelnemers wel echt zin hebben om aan de slag te gaan. Vooral als ik ze laat zien hoe je in een paar minuten 35 onderwerpen voor je blog kunt verzamelen. Je hebt ze dan nog niet geschreven, maar eerste ideeen zijn altijd goed om bij de hand te hebben!
Komende dinsdag sta ik tweemaal voor studenten Journalistiek van de Hogeschool Utrecht. Bekend terrein. De studenten hebben elk jaar een vak Bloggen. Welke oerblogger uit 2001 had ooit kunnen denken dat het een officieel vak is bij de Journalistiek opleiding? Ik bedoel maar…
Ze gaan in zo’n 7 weken aan de slag om een journalistiek verantwoord blog op te zetten. Onderwerpkeuze, afbakening, hoor/wederhoor, verschillende formats, daar gaan ze mee aan de slag. Ik heb twee keer eerder wat blogs mogen jureren. Veel verrassende onderwerpen (van internetdating tot het stationsgebied tot een week lang een hoofddoek dragen als blonde vrouw) die vaak goed zijn neergepend. Begin november mag ik weer tien finalisten beoordelen.
Maar komende dinsdag sta ik bij twee groepen voor de klas te vertellen wat mijn visie op bloggen is. Juist…een visie op bloggen. Ik zal hem vast ergens hebben liggen of hebben opgeschreven. In Bloghelden, of in een andere blogpost…Maar ga dat maar eens vinden.
Komend weekend is voor mij dus visie-ontwikkeling. Hutje, hei, managementboeken. Kwadrantmodellen tekenen, analyses. Een visie ontwikkelen.
Of is het gewoon vertellen wat je denkt en vindt? En dat goed onder woorden brengen? Vooral vanuit je hart spreken en je niet teveel laten leiden door de waan van de dag?
Ik ben altijd bang dat ik bij zo’n onderwerp iets vergeet. Dat ik van de hak op de tak spring en de bruggetjes vergeet te maken die het voor de lezer of luisteraar samenhang geeft. Dat ik vooral in open deuren praat. Weinig toevoeg aan de discussie of het discours zoals dat schijnt te heten.
Maar goed…een visie op bloggen.
Ik ga er eens over nadenken. Gewoon een beetje peinzen. En dan maar zien wat er komt…
(Foto: Wikimedia)
Leave a Reply