Nog eens dat Orkut

Zoals hieronder staat zit ik ook bij Orkut. Via via werd ik uitgenodigd (hoera! ik besta digitaal!) en ik heb ondertussen allemaal nieuwe vriendjes en me eigenlijk geen moment druk gemaakt over de service zelf. Het vloog even tussendoor in de mail en in 15 minuten heb je een profiel en kun je met een klik mensen aan je vriendenkring toevoegen. Op aanraden van Cyc eens gaan kijken bij de Webwereld column van vandaag over Orkut. En dan klik je even door naar het altijd interessante Netkwesties waar Karin Spaink zich wel heeft verdiept in Orkut en de achtergrodn van de service. Even wat quotes: “Orkut spot met alle regels op het net en daarbuiten. Als een kennis mij via Orkut uitnodigt, behoudt Orkut zich het recht om mijn gegevens voor eigen doeleinden te bewaren.” “Orkut bewaart de inhoud van de mail die je via dit netwerk verstuurt. Een provider die hetzelfde van plan is, zou – terecht – onder vuur komen te liggen van alle digitale burgerrechtenbewegingen.” “Op alles dat je via hen verstuurt – een foto van je dochter, een verhaaltje, een plot voor een te maken film of een zakelijk plan – geef je Orkut rechten. Ze dichten zichzelf het recht toe om wereldwijd, zonder royalties, onherroepbaar en voor de eeuwigheid uit te mogen kopiëren, distribueren en te mogen uitbaten wat je schrijft of bedenkt. ” En inderdaad, de vergelijking met Microsoft’s Passport doemt meteen op. Maar toen stond iedereen op zijn achterste poten. En nu staan “ex-hackers Rop Gonggrijp en Felipe Rodriquez tot privacyvoorvechter Maurice Wessling en internetadvocaat Christiaan Alberdink Thijm” allemaal bij Orkut met hun eigen profiel. Dat is raar! 1 Googletje en 1 Feedstertje later kun je weer een avond leesvoer toevoegen aan je bookmarks. Over privacy en Orkut. En ik denk dat ik mijn account wat meer anonimiseer tot er meer over bekend is….