Vandaag 20 jaar geleden introduceerde Dave Winer de specificatie voor RSS. Het leek iets kleins, een extra toevoeging aan het web. Het is een eenvoudige manier om informatie vrij(er) te laten stromen over het web. We hebben er uiteindelijk podcasting aan te danken. Zonder RSS hadden podcasts niet de langzame opmars en gestage groei gehad. Dankzij RSS kan ik dagelijks snel een simpel informatie lezen op de manier die ik wil. Het is een technologie die ongemerkt op veel plekken aanwezig is maar al jaren ondergewaardeerd. Wist je dat elke WordPress site (40% van het web!) standaard meerdere RSS feeds heeft?
Ik heb meerdere artikelen geschreven over RSS, blader er gerust eens in rond.
BestIetwat grappig dat dat nodig was (en is). Semantisch correcte HTML hoort, in theorie, gewoon machineleesbaar te zijn.Random thought: zelfs zonder expliciete microformats, die een stukje RSS-functionaliteit (en meer) terug naar HTML brengen, zou ik, in theorie, alle
article-elementen van een willekeurige homepagina kunnen scrapen, en ervan uitgaan dat de eerste heading de titel is en het eerstetime-element de publicatiedatum – die in theorie is belangrijk hier: webbrowsers zijn, in tegenstelling to XML-parsers, erg flexibel, en markup is all over the place.