Ik kreeg vandaag een jubelmail van een PR bureau waarin ze jubelend vertelden over een evenement ergens volgende week. Ik wil verder niet op de details van het evenement ingaan, want ik vind het niet nodig om het PR bureau af te zeiken. Het kwam er op neer of ik samen met wat andere twitteraars aanwezig wilde zijn en natuurlijk vooral lekker wilde vertellen over de avond. Met de juiste hashtags, foto’s en links rondom het evenement. Slimme PR, niets op af te dingen. Ik heb netjes bedankt om er bij aanwezig te zijn omdat ik niets met het onderwerp heb en de insteek van de campagne. Maar het zette me wel aan het denken. Dat doet email wel vaker met me trouwens.
Twitteraars zijn op deze manier toch gewoon het nieuwe klapvee geworden? Lekker op komen draven bij een ongetwijfeld leuke avond in de hoofdstad. Leuke sprekers, leuk onderwerp, allemaal leukleukleuk (had ik al gezegd “jubelendleuk”?) maar ondertussen verwachten we wel dat je er flink over twittert en schrijft. Daar is an sich allemaal niks mis mee. Maar ik heb niet zo’n trek om het op die manier te doen. Zeker niet over een onderwerp waar ik niets mee heb.
Twitteraars als het nieuwe klapvee. Er zou een gedragscode moeten komen 🙂
