Een van de fijnste onderdelen van een blog of een website vind ik altijd de blogroll. Dat lijstje met favorieten van een blog die je voor het eerst bezoekt, veelal in de zijbalk te vinden. Zo’n blogroll geeft je al een idee in welke hoek je de blog moet plaatsen. Zie je veel bekende namen, dan is de kans groot dat je de onbekende namen bezoekt. Ik weet het, ik heb die blogroll niet op mijn site. Dat is geen bewuste keuze. Ik ben er gewoon niet echt aan toegekomen om die lijst te maken. En vooral bij te houden. Ik heb niet een hele trouwe lijst met blogs die ik écht altijd en elke dag volg. Ik heb mijn favorieten, die heb ik al eens eerder genoemd en bovenin de navigatie vind je eveneens een link naar de blogroll-pagina. Maar nu ik deze weer zie denk ik, die moet ik aanpassen.
Een ander relikwie uit het internet-verleden is de webring. De webring was eigenlijk al een soort sociaal medium voor we de officiële term social media hadden. Webrings ontstonden midden jaren ‘90, vooral op de gratis webpagina’s zoals GeoCities, waar je met een simpel script direct onderdeel was van een grotere groep sites die allemaal aan elkaar werden gelinkt door dat script. De webring was niets meer dan een pijl naar links en een pijl naar rechts. Kies een richting en je kwam op een nieuwe, willekeurige site uit de lijst van webring-deelnemers. De deelnemers van een webring waren veelal rondom een onderwerp of thema gegroepeerd. Videgames, muziek, fanfictie, TV-series of de meest obscure hobbies, er was al snel een webring te vinden.
Op deze manier werd discovery van subculturen op het web ineens heel toegankelijk en heel eenvoudig. Midden jaren ‘90 waren zoekmachines nog lang niet zo intelligent als nu, sociale netwerken bestonden niet echt en eigenlijk wist niemand precies waar nu wat te vinden was op dat nieuwe internet. Webrings waren de oplossing. Ineens kon je tussen websites bladeren alsof je in een ouderwetse jukebox (ja, nóg ouder!) door de singles bladerde. Als je iets zag wat je beviel bleef je hangen, je bookmarkte de site om hem later weer eens te bezoeken en je ging verder.
Webrings zijn inmiddels uitgestorven. Op Tedium.com kun je een mooie geschiedschrijving vinden waar onder andere het recent gestopte StumbleUpon nog een fraaie buiging krijgt en lees je hoe Wikipedia haar bestaan heeft te danken aan webrings.
De IndieWeb Ring
Het IndieWeb kampt eigenlijk met die oude problemen van vindbaarheid. Naast de blogrolls van IndieWeb auteurs waren er nog weinig andere manieren om interessante nieuwe sites en blogs te vinden op dit onderwerp. Zoekmachines laten algoritmisch de meest populaire sites zien, waardoor nieuwe, kleinere titels minder snel aan de oppervlakte komen. Dat is natuurlijk zonde. Er is genoeg internet voor iedereen. Daarom is er nu de IndieWeb Ring. Onderaan elke pagina op deze site vind je de bekende pijlen naar links en rechts. Klik er op en je bezoekt een willekeurige site uit de IndieWeb Ring deelnemerslijst. Ik weet eerlijk gezegd niet wie er op die lijst staan en hoe groot de lijst is. Ik weet niet eens wie de webring is gestart. Ik weet alleen dat het wérkt want inmiddels heb ik de site van Cathie LeBlanc en van Sven Knebel ontdekt. Twee nieuwe titels die ik gewoon eens een tijdje ga volgen. Omdat het kan.
Lang leve de webrings!
