Pong spelen in het @bonamispelcomputermuseum Finn: “wow… dit is leuk!!!” ❤️❤️❤️
Archives for 20 January 2018
#nooitmeernaarhuis #itsamario @bonamispelcomputermuseum
#nooitmeernaarhuis #itsamario @bonamispelcomputermuseum
Ik vrees voor het…
Ik vrees voor het moment dat ik moet zeggen dat we naar huis gaan…#gameheaven #inzwolle #itsamario
Onze nieuwe avatars. #gamedag…
Onze nieuwe avatars. #gamedag #nooitmeernaarhuis #itsamemario
Nostalgisch gamen
Dat gevoel als je een Space Invaders cartridge in een Atari 2600 klikt, de powerswitch omzet en een tikje op de reset-knop geeft, dat had ik al lang niet meer gehad. Of die zomer in de jaren ‘80 in het zwembad waar de eerste arcades stonden. Waar we in onze zwembroek kwartje na kwartje in spellen als Galaga, Galaxian, Out Run en Operation Wolf gooiden. We hingen langer rond in de arcadehal dan in het zwembad. Dat gevoel…dat was er vandaag weer.
Al maanden vroeg onze jongste zoon wanneer we eens naar het “Mario museum” gingen. Hij had ergens een keer een foto gezien van een museum waar iets met Super Mario was te doen. Ik kan het niet meer terugvinden maar volgens mij was het een tijdelijke expositie van Mario-gerelateerde kunst. Maar goed, sindsdien moesten we dus eens naar het Mario museum.
Tijdens de Kerstvakantie ontdekte ik een mooi museum in eigen land, het Bonami Spelcomputermuseum in Zwolle. Helaas kwam het er tijdens de Kerstvakantie niet van, maar vandaag was dan dé dag. Samen met Finn reisde ik af naar de Hanzestad voor een bezoekje aan dit museum. Een volle middag gamen, wat was dat heerlijk! Natuurlijk wilde ik even een ronde langs de klassieke computers en consoles maken, ik wist dat Finn vooral de spellen wilden spelen. Want dat is het mooie, na het betalen van de 14 euro entree kun je onbeperkt alle spellen, arcades en flipperkasten spelen die er staan.
Voor mij was het de eerste keer dat ik de Apple IIe in het echt zag, evenals de Apple Lisa, die 35 jaar oud is geworden. Het ongeduld van de vijfjarige Mario-fan maakte het moeilijk voor me om er echt lang en op mijn gemak naar te kijken. Natuurlijk moest hij zo snel mogelijk naar het grote scherm waar een Wii U op is aangesloten om Super Mario Bros te spelen. Toen hij eenmaal was geinstalleerd kon ik zelf even wat andere oude games spelen. Mario Kart, Pac Man, Space Invaders. En natuurlijk de eerder genoemde Out Run en Galaxian.
Het museum heeft niet alleen oude consoles in zijn bezit, je kunt ook op een enorm scherm Super Mario Oddysey spelen met de nieuwe Nintendo Switch. Het was voor mij de eerste kennismaking met deze console die vorig jaar op de markt kwam. De dubbele controllers (Joy-Cons) met uitgebreide knoppen en joysticks waren behoorlijk wennen voor me evenals de 3D gameplay van Odyssey. Maar met Finn samen kwamen we een behoorlijk eind in het spel. Ik heb even zitten twijfelen of we er één moeten kopen. Op dit moment staan ze voor 455 euro te koop bij Bol inclusief het spel. Of voor een paar tientjes minder op Marktplaats. Dat is op dit moment wel wat boven mijn budget. Jammer. Misschien over een tijdje eens. Of ouderwets gaan sparen!
Heb je vroeger veel gegamed of doe je dat nog? Dan kan ik je zeker een dagje Zwolle aanraden voor het Bonami Spelcomputermuseum. OK, de inrichting van de hal laat wat te wensen over en verwacht geen full on museum experience Het museum is duidelijk het werk van grote liefhebbers van de computer- en consolegeschiedenis en ze geven meer aandacht aan de inhoud dan aan de presentatie. Ze staan voor je klaar om meer tekst en uitleg te geven, maar eigenlijk is het gewoon lekker om even een paar uur lekker te gamen en weer terug naar de jaren ‘80 te gaan.
Een leesmap over openheid, meningsuiting en Ice Cube.
De CES zit er op, mijn jetlag is wel weg en de Kerstvakantie voelt als een verre vrije dag uit het verleden. Zoals ik al eerder deze week schreef, er was vorige week geen leesmap. Daarom deze week een iets dikkere editie. Niet direct méér links, maar dat wat is gelinkt, heeft meer inhoud. Vind ik dan.
Zijn het gouden tijden voor de vrijheid van meningsuiting?
Een van de meest relevante artikelen die ik de afgelopen tid heb gelezen. In de februari editie van Wired schrijft Zeynep Tufekci zeer kritisch over de grote online netwerken en hoe zij een nieuwe vorm van censuur kunnen bewerkstelligen. Niet door dissidente stemmen de mond te snoeren, maar door een platform te bieden voor alternatief nieuws en “bot-fueled campaigns of trolling and distraction, or piecemeal leaks of hacked materials, meant to swamp the attention of traditional media.”
Tufekci maakt een interessant vergelijk met de opkomst van The Birth of a Nation en Triumph des Willens. Twee films die respectievelijk van invloed zijn geweest in de opkomst van de Ku Klux Klan en Nazisme. Toen deze films uitkwamen stond de beeldtaal en gebruik van dit medium nog in de kinderschoenen. Des te groter was de invloed van deze titels op het publiek. Het duurde generaties voor er politieke, culturele en institutionele tegenkrachten kwamen op nieuwe informatie technologie. We zijn met het internet al een dikke 25 jaar (commercieel) bezig, maar de gebeurtenissen van de afgelopen paar jaar maken het niet eenvoudiger. Aanrader!
It’s the (Democracy-Poisoning) Golden Age of Free Speech
De digitale antiquariaat
Eerlijk is eerlijk, ik moet het zelf nog lezen, maar deze serie artikelen lijkt me zo enorm de moeite waard: A Net before the web. In de eerste editie gaat het over The Source, een van de eerste online services uit de jaren ‘80. De hele site zit vol met geschiedenisverhalen uit de digitale dagen van weleer. Ik hou er van.
A Net Before the Web, Part 1: The Establishment Man and the Magnificent Rogue
De kracht van radio
Ik ben geen radiojongen. In het verleden zat ik gekluisterd aan de radio voor programma’s als The Soulshow, De Wilde Wereld en Curry & Van Inkel. Maar inmiddels heb ik vrijwel nooit meer een radio aan staan. Misschien mis ik wel een heleboel. Misschien valt dat wel mee. Of? In de notities van deze presentatie lees je over de geschiedenis van radio en welke politieke kracht dit medium heeft. Wellicht nog meer dan het hierboven genoemde film. Wederom wordt het vergelijk getrokken met de technologie van nu en hoe dit in de politieke arena van doorslaggevende betekenis kan zijn. Niet heel opbeurend, wel nodig om te beseffen.
Wat doet Microblog nu eigenlijk?
Ik heb al eerder geschreven over Micro.blog, de new kid on the block van sociale netwerken en blogplatformen. In een uitgebreid interview met maker Manton Reece wordt veel meer duidelijk over het hoe, het waarom en de toekomst van het platform. Interessant! Je kunt je nu trouwens gratis aanmelden bij de dienst. Ik ben er te vinden onder mijn eigen naam.
An interview with Manton Reece of Micro.blog
Paradigma shifts
Ik ben geen fan van dergelijke buzzwords omdat elke snelle startup in de pitch al snel schiet naar de Paradigm Shift die de dienst kan bewerkstelligen. Ik ben ongeveer op de helft van het artikel “Paradigm shifts for the decentralized Web” en tot op heden stelt het me niet teleur. Ruben Verborgh stelt een aantal mogelijkheden hoe we het web weer decentraal kunnen maken. Zonder verlies van de mooie technische mogelijkheden die veel centrale sociale silo’s nu bieden. Boeiend!
Paradigm shifts for the decentralized Web
Het was een goede dag
Ice Cube’s Today was a good day is een klassieke hiphop track. Jarenlang was onduidelijk wélke dag Ice Cube nu zo’n goede vond. Een fan ging op onderzoek uit aan de hand van aanwijzigingen in de tekst en hij kwam er achter dat het 20 januari 1992 moest zijn. En ja…dat ging natuurlijk viraal en dát had weer verstrekkende gevolgen voor de fan zoals je in deze Twitter thread kunt lezen.
Naschrift: Sargasso schrijft eveneens een zeer fraai betoog waarom monopolies met open standaarden kunnen worden doorbroken!