Digging the digital

punkeydotcom

The Post-it Portable Workspace

door

Today I have a day off. Just some quality-time for myself, doing some work in and around the house. Really nice actually. Not only did I get to do some great things in the house (hanging art on the wall, fixing a wine-cabinet) but I also had some time to catch up on old mail that was in my “Someday/Maybe” list. I am subscribed to the excellent 43folders discussionlist and today I found some true gems over there to check out, try out or think about. One project really struck me. Not because it is something that will work for me (it won’t) or that it is suitable for my kind of work (it isn’t) but just the sheer ingenuity and originality of it. It is called The Post-it Portable Workspace and it is courtesy of Tammy Cravit at Warmfuzzy.com (love that domainname!) To qoute her story on the how and what of the system: “The basic idea of the PPW is simple: I took a series of plastic sheet protectors, which provide a nice surface for Post-it notes to adhere to. Inside them, I placed sheets of card stock (file folders, cut down to 8-1/2 × 11) for rigidity, and I put the whole mess in a 3-ring binder.“ It looks excellent and I’m sure Tammy really gets things done with it. For me? I am trying the DIY Hipster PDA cards right now, see if it fits me. More on that in a later post!

Soms is het vervelend om gelijk te krijgen

door

Vorig jaar, eerste kerstdag, hebben we een geweldige dag in Nieuw-Zeeland gehad bij de oude huisbazin van Helie. Ik heb hier eerder over geschreven in een SMTN van begin januari. Tijdens die dag hebben we niet alleen leuke gesprekken gehad, maar ook behoorlijk vergaand gesproken over de sociaal-maatschappelijke verhoudingen in het land. Wij hadden net de moord op Theo van Gogh achter de rug en ook in NZ merkten we dat er toch wel spanningen waren tussen de blanke eilandbewoners, Maori’s en buitenlanders als Aziaten en Moslims. Tijdens dat gesprek werd mij duidelijk dat men in NZ op dit moment exact denkt zoals wij ook dachten: Je moet praten, dialoog zoeken, elkaar begrijpen, maar iedereen moet vooral zijn eigen gang gaan. Wij hadden, en hebben, er onze twijfels bij of dat wel zal leiden tot de gewenste integratie in het land. Dat hebben we ook uitgesproken, maar het werd afgedaan als “Nederland is toch veel anders als ons land, wij kunnen daar goed mee om gaan. Let maar op, wij zullen zorgen voor een goede integratie.” Als ik dan deze ochtend lees dat in Auckland 4 moskeeen zijn aangevallen wegens de explosies in Londen, dan is dat triest. Dieptriest. Ik hoop serieus dat het prachtige NZ niet afglijdt naar een land voor spanning, haat en geweld. Misschien is het wat negatief gedacht van me, is het doemscenario, maar ja. En is het dan vervelend om gelijk te krijgen? Misschien is “gelijk krijgen” een wat heftige statement, maar een dergelijk bericht zet wel de toon. Jammer…

Sunday Morning Teanotes

door

Goedemiddag! Ja, wat wil het verhaal…Gisteren zijn we weer even afgezakt naar Bredase, omdat QT een en ander moest regelen met de vriendin en soon to be vrouw van Baby Grandpa. Gedoe met aankleding van een zaal enzo. Dus heb ik mij bij Opa Bipserizzle op de bank genesteld met een ouderwetse clochardbuis. Om 4 uur ‘s nachts (de dames waren natuurlijk ook al terug en druk bezig Marokkaanse rose op waarde te proeven) bedachten we ons dat het wel handig zou zijn om even een tukje te doen. Dus vanochtend zat ik koud op de bank, net een roereitje kaas achter de huig, te bedenken “hmmm…welke dag is het?”….“Zondag…”….“dan moet ik iets doen…” Dus ik zit nu in het computerhok van Opa de SMTN in te kloppen. En ik blijf maar lange zinnen vol met niets intypen omdat ik eigenlijk niet goed weet waar ik het deze ochtend eens over ga hebben. Misschien even een snelle rundown van afgelopen week? Heel simpel: Nieuwe bank is gearriveerd! Woensdag Seth Godin zien spreken (verslag op Frank-ly), erg inspirerend. Donderdag…euh…niks. Vrijdag vrij en wat aangekloot in het huis. Oh! En! Jaja! Weer een nieuw spel ontdekt: Grand Theft Auto: San Andreas. Heel stoer negort spelen in de hood. Beginnen op een fietsje en langzaam maar zeker jezelf opwerken naar een big ass playa die de stad onder zijn hoede heeft. Nu is dat bij mij meer langzaam dan zeker, aangezien mijn coordinatie met dit soort spellen vaak van een soort Parkinson-achtige natuur is. Ik schiet, ren, fiets en rij alle kanten op, behalve de juiste. De combintaie muis-toetsenbord doet het hem voor mij niet echt. Plus je moet steeds onthouden welke toets voor welke actie is. Fuckin’ moeilijk man. Maar met wat cheats kom je een heel eind :) Verder ga ik vandaag ein-de-lijk het schilderij uit Nieuw Zeeland ophangen, plus nog wat andere spullen die QT uit eerdere reizen naar NZ en Australie heeft meegenomen. Het begint toch wel echt ons huisje te worden zo. En morgen weer een dagje vrij! Heerlijk! Weer wat aanvogelen in de tuin en het huis en misschien, als het mag, de Powerbook van QT goed in het homebase-netwerk frotten. Want om de een of andere reden kan de Apple geen WPA-beveiliging hebben en moet ik WEP-beveiliging aanzetten. Dat zorgt er voor dat ik nu een oranje lampje op mijn modem heb. En dat betekent een scheur in mijn WAN/LAN-universum wat natuurlijk hemeltergend verschrikkelijk is. Dus dat moet opgelost worden! Verder nog wat te melden? Ja, eigenlijk wel. Maar dat doe ik in een aparte post later deze week :)