Na vier jaar is de traditie nog steeds in stand. Op 1 april 2009 begon ik als zelfstandige en elk jaar op deze datum maak ik de balans op. Waar sta ik en waar wil ik heen? En hoe ga ik dat doen? Na de edities van 2010, 2011 en 2012, vandaag de editie 2013!
Om maar met de deur in huis te vallen, het was een raar jaar. Niet in de minste plaats door de komst van zoon Finn, die voor een nieuwe dynamiek in het gezin zorgde. Ik moest zo nu en dan even pas op de plaats maken waar ik juist door wilde gaan en dat kan nog wel eens voor frustratie zorgen. Maar gelukkig maakt de blije lach van die kleine alles weer goed dus het is maar van korte duur.
Het afgelopen jaar was een pittig jaar. Met vooruitzichten voor nog een pittig jaar. Dat zit in het teruglopen van het aantal opdrachten wat komt “aanwaaien” en mijn natuurlijke afkeer voor alles wat met sales heeft te maken. Ik ben geen natuurlijk verkoper. Ik kan een verhaal vertellen, maar hen moeite om dat echt te verkopen zoals een ondernemer zou moeten doen. Dat merk ik nu en dat heeft zijn weerslag op de financiële situatie. Dat is een belangrijk onderdeel van ons bestaan, de hypotheek moet immers worden betaald en de kinderen aangekleed.
Natuurlijk is financiën niet de enige drijfveer. Dan was ik wel drugsdealer of bankier geworden. Ik hou van wat ik doe. Helaas vertaalt zich dat niet altijd in goed betaalde opdrachten en een doorlopend portfolio van mooie opdrachtgevers. Daar ben ik zelf voor verantwoordelijk dus daar moet ik hard aan werken komend jaar. Ik ben blij dat ik een goede vriendengroep om me heen heb én een wijze vrouw die me vaak genoeg herinneren dat ik me meer moet focussen op wat ik doe. Jazeker, een open deur die ik elk jaar weer intrap. Maar het blijkt nodig te zijn voor me. Het is te makkelijk voor mij om af te dwalen in nieuwe plannen en onbekende gebieden omdat het nu eenmaal avontuurlijk is. Dit jaar stond wel in het teken van drie mijlpalen die gaan zorgen voor die focus.
Hogeschool Utrecht
In elk jaarverslag heb ik het over de Hogeschool Utrecht. Dat is logisch, want ik begon daar in 2009 met lesgeven. Het werk daar is de afgelopen jaren enorm gegroeid. Het werd op een moment te veel. Ik was vrijwel alleen maar met de Hogeschool bezig en te weinig met andere opdrachten en projecten. Vorig jaar sprak ik nog over consolidatie. Met alle veranderingen in ons leven besloot ik even een pas op de plaats te maken. Maar dat is nu wel gewijzigd. Ik heb heel bewust het besluit genomen om met ingang van september 2013 geen les meer te geven op de Hogeschool. Ik heb op dit moment 6 afstudeerders die ik begeleid en ik ben betrokken bij het project The Future Now van het Lectoraat Crossmedia Business. Dat is voldoende voor de komende maanden en meer moet het niet meer worden.
Lifehacking met Evernote
Vlak na het vorige jaarverslag zijn we publiek gegaan met de plannen voor Lifehacking met Evernote. Vorige week is de laatste update live gegaan en is het boek nu af. Een prachtig project om te doen, samen met Patrick en Oskar. We hebben er veel van geleerd op gebied van selfpublishing, uitgeven en schrijven. Tevens is dit boek een aanjager om Lifehacking verder uit te breiden en nieuwe plannen te ontvouwen. Dat is nu achter de coulissen in volle gang. Ik hoop er snel meer over te kunnen vertellen.
Het e-book is een mooie verzameling tips en inzichten geworden om Evernote te gebruiken. Ik ben er trots op en zie uit naar een volgende titel in de serie “Lifehacking met…”
Elke dag schrijven
De afgelopen drie dagen deden anders vermoeden, maar eind vorig jaar besloot ik dat ik meer wilde schrijven. Ik kan wel blijven lezen en kennis opslaan, maar belangrijker is dat het weer de wereld in gaat. Creatie is belangrijker dan consumptie. Wat werkt voor mij beter na al die jaren bloggen dan elke dag te schrijven? Eigenlijk begon het proces al eerder in 2012. Toen ik mijn Mac kocht in maart 2012 raakte ik al snel gefascineerd door de subcultuur in de Mac kringen rondom schrijven en Markdown. Veel webschrijvers zweren bij OSX als besturingssysteem en Markdown als schrijftaal. Inmiddels weet ik niet beter en schrijf ik vrijwel alle langere stukken eerst in MultiMarkdown Composer voor ze online gaan of een ander systeem in.
Elke dag schrijven is een belofte die ik mezelf maak. Ik ben niet altijd even goed met beloftes, zie afgelopen weekend, maar het grootste deel van het afgelopen jaar is het me goed afgegaan. Ik heb niet alles publiek geschreven, een hoop staat in een privé systeem en is alleen voor mij zichtbaar. In de zomervakantie is dat echt begonnen, op de iPad en gesteund door een aantal nieuwsbrieven en boeken van andere webschrijvers. Ik heb niet de illusie dat ik van elke dag schrijven kan leven en de financiële perikelen kan oplossen. Maar het geeft me wel een houvast en een anker om te blijven doen wat ik wil doen en te blijven geloven in wat ik kan. Daarmee gaat de rest altijd weer goed komen. Zoals het in 2010 al wat minder ging, daar zijn we uitgekomen. Nu geloof ik daar wederom in. Het is nu echt een vervelende periode, met een grote stapel achterstallige administratie die op me wacht. Maar ik geloof er in dat ik het samen met Helie kan oplossen en dat we er uit gaan komen.
Dus… plak ik er nog een jaartje aan vast? Hell yeah!
