Digging the Digital

Vol Blogdrift!

mededeling van de directie

Een nieuwe start

door 36 Comments

Na 10 dagen radiostilte vond ik het wel tijd worden om de boel eens om te gooien. Niet dat ik heb zitten niksen. Of 10 dagen code heb zitten kloppen. Maar ik wilde al langer overstappen van Jekyll naar WordPress. Niet omdat Jekyll nu zo verschrikkelijk is, maar omdat ik merkte dat ik tegen iets teveel hobbels liep in Jekyll. Hobbels die vaak in WordPress al wel goed zijn genomen.

Zoals goed werkende categorisering. Nu kan dat wel in Jekyll, maar om dat goed voor elkaar te krijgen zou ik over moeten stappen op een andere hostingpartij. Met alle toestanden die daar bij komen kijken, want ergens lopen dat soort trajecten niet altijd even soepel bij me.

Verder werd het aantal blogposts op deze site (tegen de 1000) teveel om even een update te doen en weer door te gaan met het werk van de dag. Want de hele site moest dan opnieuw worden gegenereerd. Nu had ik al wel een traject getest waar snelheidsverbeteringen in zitten. Maar daar moest ik dus ook weer voor verhuizen.

Overstappen

Zo zijn er meer punten waardoor het me tegen ging staan om even wat te schrijven op mijn blog.

Nu ik ben overgestapt op WordPress voelt dat weer iets meer als een warme jas. Ik ken WordPress al jaren en het laatste jaar heb ik me eveneens wat meer verdiept in de motor waar het op draait. Dat geeft me wat meer inzicht in de mogelijkheden waar ik op door kan bouwen.

IndieWeb

Maar tegelijk is het niet alles wat glittert bij WordPress. Zo heb ik nog niet alles helemaal lekker kunnen overzetten. Het meest in het oog springend zijn de webmentions van de oude site. Ik heb hier wel een backup van, maar helaas is er geen simpele plugin om die webmentions hier in te laden. Zoals een Indieweb ontwikkelaar vandaag zei in de chat: “The easiest way is to build an importer”. Ofwel, een van de principes van het indieweb: Scratch your own itch. Ik kan daar best ver in mee gaan. Maar er is maar zoveel wat ik écht zelf kan doen. Binnen een redelijk afzienbare tijd.

Andere Indieweb mogelijkheden zoals Micropub en Websub zijn ook nog niet optimaal ingesteld. Met name de weergave van diverse post types in WordPress heb ik nog niet lekker onder de knie. Maar dat zijn zaken die ik redelijk goed in orde kan maken. Terwijl ik weer datgene kan doen wat ik het liefste doe: Schrijven.

Want dat was de belangrijkste reden voor de radiostilte. Zo’n 14 dagen geleden heb ik dit complete blog al omgezet naar WordPress. Dat betekent dat elke nieuwe post handmatig van Jekyll naar WordPress zou moeten. Geen onoverkomelijke zaak, maar wederom zo’n hobbeltje wat me tegenhoudt om even wat te posten hier. Nu is dat voorbij. Ik kan weer los op dit blog. Over het Indieweb, het open web, fraaie sites die ik tegen kom, eigenlijk van alles wat ik op mijn pad tref. Want dat is mijn blog boven alles: Een persoonlijk domein waar ik kan doen en laten wat ik wil, op de manier zoals ik wil.

Reacties

Je ziet dat ik de reactiemogelijkheid weer heb aangezet op deze blog. Ik hou het bij de WordPress comments, zodat alles gewoon in mijn eigen beheer blijft. Ik moet hiervoor wel de privacy statement aanpassen. En ik moet nog eens goed kijken of en welke cookies nu worden verzameld hier. Dus kom je iets tegen wat niet klopt, of waar verbetering mogelijk is, meldt het me. Dan komt het op de grote lijst met verbeteringen!

Heyho let’s go!

Photo by Joanna Kosinska on Unsplash

Incredible State of Business 2012 – 2013

door Leave a Comment

113055330_c4b616bcda_mNa vier jaar is de traditie nog steeds in stand. Op 1 april 2009 begon ik als zelfstandige en elk jaar op deze datum maak ik de balans op. Waar sta ik en waar wil ik heen? En hoe ga ik dat doen? Na de edities van 2010, 2011 en 2012, vandaag de editie 2013!

Om maar met de deur in huis te vallen, het was een raar jaar. Niet in de minste plaats door de komst van zoon Finn, die voor een nieuwe dynamiek in het gezin zorgde. Ik moest zo nu en dan even pas op de plaats maken waar ik juist door wilde gaan en dat kan nog wel eens voor frustratie zorgen. Maar gelukkig maakt de blije lach van die kleine alles weer goed dus het is maar van korte duur.
Het afgelopen jaar was een pittig jaar. Met vooruitzichten voor nog een pittig jaar. Dat zit in het teruglopen van het aantal opdrachten wat komt “aanwaaien” en mijn natuurlijke afkeer voor alles wat met sales heeft te maken. Ik ben geen natuurlijk verkoper. Ik kan een verhaal vertellen, maar hen moeite om dat echt te verkopen zoals een ondernemer zou moeten doen. Dat merk ik nu en dat heeft zijn weerslag op de financiële situatie. Dat is een belangrijk onderdeel van ons bestaan, de hypotheek moet immers worden betaald en de kinderen aangekleed.
Natuurlijk is financiën niet de enige drijfveer. Dan was ik wel drugsdealer of bankier geworden. Ik hou van wat ik doe. Helaas vertaalt zich dat niet altijd in goed betaalde opdrachten en een doorlopend portfolio van mooie opdrachtgevers. Daar ben ik zelf voor verantwoordelijk dus daar moet ik hard aan werken komend jaar. Ik ben blij dat ik een goede vriendengroep om me heen heb én een wijze vrouw die me vaak genoeg herinneren dat ik me meer moet focussen op wat ik doe. Jazeker, een open deur die ik elk jaar weer intrap. Maar het blijkt nodig te zijn voor me. Het is te makkelijk voor mij om af te dwalen in nieuwe plannen en onbekende gebieden omdat het nu eenmaal avontuurlijk is. Dit jaar stond wel in het teken van drie mijlpalen die gaan zorgen voor die focus.

Hogeschool Utrecht

In elk jaarverslag heb ik het over de Hogeschool Utrecht. Dat is logisch, want ik begon daar in 2009 met lesgeven. Het werk daar is de afgelopen jaren enorm gegroeid. Het werd op een moment te veel. Ik was vrijwel alleen maar met de Hogeschool bezig en te weinig met andere opdrachten en projecten. Vorig jaar sprak ik nog over consolidatie. Met alle veranderingen in ons leven besloot ik even een pas op de plaats te maken. Maar dat is nu wel gewijzigd. Ik heb heel bewust het besluit genomen om met ingang van september 2013 geen les meer te geven op de Hogeschool. Ik heb op dit moment 6 afstudeerders die ik begeleid en ik ben betrokken bij het project The Future Now van het Lectoraat Crossmedia Business. Dat is voldoende voor de komende maanden en meer moet het niet meer worden.

Lifehacking met Evernote

Vlak na het vorige jaarverslag zijn we publiek gegaan met de plannen voor Lifehacking met Evernote. Vorige week is de laatste update live gegaan en is het boek nu af. Een prachtig project om te doen, samen met Patrick en Oskar. We hebben er veel van geleerd op gebied van selfpublishing, uitgeven en schrijven. Tevens is dit boek een aanjager om Lifehacking verder uit te breiden en nieuwe plannen te ontvouwen. Dat is nu achter de coulissen in volle gang. Ik hoop er snel meer over te kunnen vertellen.
Het e-book is een mooie verzameling tips en inzichten geworden om Evernote te gebruiken. Ik ben er trots op en zie uit naar een volgende titel in de serie “Lifehacking met…”

Elke dag schrijven

De afgelopen drie dagen deden anders vermoeden, maar eind vorig jaar besloot ik dat ik meer wilde schrijven. Ik kan wel blijven lezen en kennis opslaan, maar belangrijker is dat het weer de wereld in gaat. Creatie is belangrijker dan consumptie. Wat werkt voor mij beter na al die jaren bloggen dan elke dag te schrijven? Eigenlijk begon het proces al eerder in 2012. Toen ik mijn Mac kocht in maart 2012 raakte ik al snel gefascineerd door de subcultuur in de Mac kringen rondom schrijven en Markdown. Veel webschrijvers zweren bij OSX als besturingssysteem en Markdown als schrijftaal. Inmiddels weet ik niet beter en schrijf ik vrijwel alle langere stukken eerst in MultiMarkdown Composer voor ze online gaan of een ander systeem in.
Elke dag schrijven is een belofte die ik mezelf maak. Ik ben niet altijd even goed met beloftes, zie afgelopen weekend, maar het grootste deel van het afgelopen jaar is het me goed afgegaan. Ik heb niet alles publiek geschreven, een hoop staat in een privé systeem en is alleen voor mij zichtbaar. In de zomervakantie is dat echt begonnen, op de iPad en gesteund door een aantal nieuwsbrieven en boeken van andere webschrijvers. Ik heb niet de illusie dat ik van elke dag schrijven kan leven en de financiële perikelen kan oplossen. Maar het geeft me wel een houvast en een anker om te blijven doen wat ik wil doen en te blijven geloven in wat ik kan. Daarmee gaat de rest altijd weer goed komen. Zoals het in 2010 al wat minder ging, daar zijn we uitgekomen. Nu geloof ik daar wederom in. Het is nu echt een vervelende periode, met een grote stapel achterstallige administratie die op me wacht. Maar ik geloof er in dat ik het samen met Helie kan oplossen en dat we er uit gaan komen.

Dus… plak ik er nog een jaartje aan vast? Hell yeah!

Hoera! Een nieuwe website

door Leave a Comment

Het heeft wat voeten in aarde gehad maar eindelijk is mijn nieuwe site een feit (ik oefen alvast voor december…) Voor het eerst heb ik een website die niet primair een blog is, maar meer laat zien over mijn werk en mijn diensten. Natuurlijk blijft het weblog bestaan, maar ik vind het belangrijk om te laten zien dat er meer is dan alleen dit blog. Daarom deze nieuwe website.

Gebaseerd op mijn visuele identiteit, ontwikkeld door Bianca Spierenburg van Studio Polkadot. De site is gebaseerd op een bestaand WordPress thema en her en der wat getweaked en getuned. Want ja, ik wil het natuurlijk altijd nét iets anders dan de rest.

Je kunt nu onder meer in mijn portfolio rondbladeren en meer lezen over de diensten die ik aanbiedt. Natuurlijk is de boel nog niet af. Ik wil op deze site nog twee onderdelen integreren: Mijn gepubliceerde boeken (Bloghelden, Lifehackingtips en binnenkort Lifehacking met Evernote) en de inspiratieblog Inspiration Overload. Deze heb ik laten verslonzen de afgelopen maanden wat ik toch erg zonde vind. Ik wil deze inspiratieblog hier in de site een meer permanente plaats geven in plaats van het simpel doorplaatsen van een RSS-feed. Hoe ik dat ga doen, dat weet ik nog niet.

Wat vinden jullie van het nieuwe digitale honk?

Wat ga ik na de vakantie doen?

door Leave a Comment

Zo…de vakantie zit er nu toch echt wel op. Dochter Tess is deze week in groep 3 begonnen. Finn, onze zoon van 6 maanden, gaat naar het kinderdagverblijf en ik zie overal om me heen weer flink wat bedrijvigheid. De zomervakantie was prima, dank u. Maar nu breekt de tweede helft van het jaar aan. Wat gaan we nu doen? Ik heb in elk geval een aantal projecten op stapel staan waar ik mijn aandacht aan wil geven.

Freelance werk

Sinds 2009 ben ik aan het freelancen en dat bevalt nog steeds prima. Ik moet er wel bij zeggen dat ik sinds het begin al een aardige kurk heb om op te drijven, namelijk het werk bij de Hogeschool Utrecht. Naast lesgeven ben ik betrokken bij het project Centrumondernemen, wat zeker de komende 6 maanden veel tijd en aandacht gaat vragen van me. Het lesgeven heb ik nu op een wat lager pitje gezet, juist om naast Centrumondernemen nog eigen werk te doen, al dan niet in opdracht. Ik ben blij dat er nu al weer offertes uitstaan en mensen geïnteresseerd zijn in mijn kennis en ervaring. Dit kunnen blogworkshops zijn, assistentie en klankbord zijn bij de opzet van een digitale communicatiestrategie of het geven van inspiratiesessies over de digitale ontwikkelingen.
Ik noem hier specifiek de blogworkshops. Ik heb afgelopen half jaar deze gegeven en dat bevalt me erg goed. Natuurlijk omdat ik zo’n verleden in het webloggen heb, maar meer omdat ik het gewoon echt leuk vindt om te vertellen over bloggen en al haar facetten. Dus workshops die gefocust zijn op bloggen, ja! Workshops waarin ik vertel hoe Twitter werkt of hoe Facebook de wereld gaat veranderen, nee dank u.

Evernote ebook

In februari van dit jaar kreeg ik het idee om een ebook te schrijven over Evernote. Vanuit Lifehacking zouden we met een paar auteurs prima zo’n boek kunnen maken. De behoefte aan het boek moet er zijn, gezien het aantal zoekopdrachten op de term Evernote op Lifehacking.nl en bezoek aan de artikelen gerelateerd aan de software. Samen met Oskar van Rijswijk en Patrick Mackaaij zijn we met het boek bezig, tussen allerlei andere werkzaamheden door. Dat zorgt helaas voor een vertraging in de zomermaanden, maar we willen het goed doen. En we zijn bijna zover dat we de eerste versie kunnen uitgeven. Eerste? Jazeker, want de eerste versie is nog niet het volledige product. Na de eerste versie komen er nog extra hoofdstukken uit die we in de komende maanden gaan schrijven.
Het boek is digital first. We gaan zelf aan de slag om een ebook te maken en we gaan het via onze eigen site uitgeven. Alles DIY, Do It Yourself. Omdat het kan, maar meer omdat het bij ons past. Het past bij Lifehacking. Omdat we met verschillende versies werken, komen we allerlei praktische en technische hobbels tegen. Zo zijn ebooks in de traditionele vorm nog niet gereed om updates te ontvangen, zonder dat je als lezer je annotaties en bookmarks kwijtraakt. Dat kun je oplossen door een eigen app te maken, maar dat geeft ons weer andere hoofdbrekens zoals het niet aanwezig zijn in de leeslijst in iBooks of Kindle apps.
We zijn nu in de fase dat we de hoofdstukken nog eens kritisch nalezen, laatste wijzigingen doen en hopelijk over een paar weken de eerste versie kunnen uitgeven. Er ligt nog een hoop werk en het is te gek om er mee bezig te zijn. Het voelt een beetje als zelf het wiel opnieuw uitvinden, zelf een ebook uitgeven. Naast het harde werken van het schrijven komt er nog meer bij kijken. Ik hoop dat we met de stappen die we nu zetten, we een blauwdruk hebben voor andere titels die we in gedachten hebben met Lifehacking. Via de website voor het boek kun je op de hoogte blijven en als eerste horen wanneer de eerste versie er is!

Bloghelden van nu

Ik ben steeds meer aan het schrijven. Ik merk dat schrijven me enorm veel genoegdoening brengt, zelfs als de schrijfsels niet openbaar zijn. Maar over Day One schrijf ik een andere keer 🙂
Tijdens mijn vakantie heb ik een paar ebooks gelezen die me over de streep helpen om meer bezig te zijn met schrijven en publiceren. Eén van de eerste projecten die ik op wil starten als Lifehacking met Evernote wat verder in het proces is, is een vervolg op Bloghelden. Dit boek bracht ik in 2010 uit met één doel: De geschiedenis van de Nederlandse weblogscene in kaart brengen en beschrijven vanuit mijn eigen perspectief.
De interviews die ik deed met de bloggers waren erg leuk om te doen en tijdens die interviews kwam al vaak de vraag of ik ook nog iets ging schrijven over de bloggers van nu. Daar was toen geen ruimte voor en eerlijk gezegd had ik er niet zo’n zin in. Maar in de vakantie kwam ik tot het inzicht dat er in Nederland nog een hele hoop individuen zijn die elke dag bloggen. Die elke dag online publiceren. Dat gaat niet over marketing, social media, technische gadgets of online vernieuwingen. Gelukkig niet. De onderwerpen vliegen alle kanten op en dat maakt het zo spannend en interessant.
Het dagelijks bloggen is niet aan mij besteed, daar ben ik inmiddels echt wel achter. De vele goede bedoelingen ten spijt zal het mij echt niet meer lukken om elke dag blogposts te schrijven. Of laat ik het anders zeggen, ik ga er op dit moment niet de energie in steken om dat voor elkaar te krijgen.

Maar ik ben wel enorm benieuwd wat bloggers drijft om elke dag te schrijven, wat ze motiveert en hoe ze zichzelf inspireren. Dat gegeven vind ik een prima uitgangspunt voor een nieuw boek, Bloghelden van Nu. 15 – 20 interviews met verschillende bloggers uit Nederland. Als het gaat lukken, wil ik het op dezelfde manier uitbrengen als Lifehacking met Evernote. Maar wie weet is de wereld over 3 maanden weer veranderd en kan het veel makkelijker op een andere manier. Maar goed, dat project zit er dus aan te komen. Nu al geïnteresseerd? Laat je mailadres achter voor de mailinglist en ik ga je binnenkort op de hoogte houden over dit project!

Lifehacking vernieuwen

Naast het boek Lifehacking met Evernote is er meer gaande met Lifehacking. Volgende week bestaan we vijf jaar wat we over een tijdje uitgebreid gaan vieren. Na vijf jaar is het wel weer eens tijd voor een nieuw smoeltje voor de site. Deze tweede versie van de site is inmiddels zo’n 3 jaar oud en wil ik graag weer herzien. Hoe we dat gaan doen, dat weten we zelf nog niet precies, maar dat is een project wat nu eveneens gaat lopen.

Heb je nog wel tijd?

Ik hoor je denken, Frankie…als je zoveel doet, heb je nog wel tijd voor andere zaken? Nou…ja. Best wel. Ik heb de vakantie eveneens gebruikt om mijn actiemanagement-_skills_ weer eens in orde te maken. Mijn actielijsten waren een zooitje en ik wist niet precies waar ik nou constant mee bezig was. Dat is nu aan het veranderen. Ik let er op dat ik in de avonduren niet teveel aan werk bezig ben, maar eigen hobby projecten zoals Appdotnetculture. Ik wil mijn oude hobby met de Arduino weer oppakken, dat heeft zo lang stil gelegen. En natuurlijk de familie. Finn groeit enorm en het is een genot om samen met hem, Tess en Helie lekkere dagen en avonden te hebben met z’n vieren.

Tot zover wat ik de komende maanden doe. Ik hou jullie op de hoogte!

Incredible state of the business 2011 – 2012

door Leave a Comment

Tradities moet je koesteren, dat zei ik vorig jaar al. Dus is het vandaag weer een mooie dag om mijn jaarverslag te schrijven. Het derde jaar als zelfstandige ondernemer. Evenals in 2010 en 2011 kijk ik terug en blik ik vooruit in deze post. Wat heeft het afgelopen jaar als zelfstandige me gebracht en gaan we er mee door?

Ik ben er inmiddels achter dat als zelfstandige je geen dag gelijk hebt. Er is altijd wel iets aan de hand. Is het niet in je administratie, op de website, met de huisstijl (ja, echt, die is klaar!) dan is het wel in de privé situatie. In het afgelopen jaar hebben werk en privé flink door elkaar gelopen. Deels bewust, deels omdat het nu eenmaal zo gebeurde. Vorig jaar 12 augustus trouwde ik met Helie op een prachtige zomerdag. Veel familie en vrienden vierde deze mooie dag samen met ons. Een van de hoogtepunten van 2011 voor mij! Afgelopen februari is Finn geboren. Een gezonde zoon waar ik elke dag vol trots naar kijk. Een nieuw gezinslid zorgt onherroepelijk voor veranderingen in de dingen die je dagelijks doet. Nieuwe afspraken met elkaar maken, je dag anders indelen, iets flexibeler zijn, het hoort er allemaal bij. Ik zou het voor geen goud willen inruilen. Op privé vlak zijn we een mooi gezin en houden we van elkaar. Dat is het allerbelangrijkste.

Ik heb me de laatste tijd afgevraagd of ik wel een ondernemer ben. Ik noem me zo nu en dan een zelfstandig ondernemer. Dat klinkt toch wat lekkerder dan Zelfstandige Zonder Personeel. De term Zelfstandige Professional zou misschien beter bij me passen. Een ondernemer steekt zijn nek uit, probeert nieuwe dingen, bevaart nieuwe wateren. Ik kan nou niet zeggen dat ik daar mee bezig ben geweest afgelopen jaar. 2011 – 2012 was het jaar van consolidatie voor me. Met de bruiloft en aanstaande bevalling besloot ik om even wat rust te nemen op het professionele vlak en niet teveel nieuwe initiatieven te ontplooien. Dat betekende dat ik vooral voor de Hogeschool Utrecht bezig ben geweest. Veel lesgeven en onderwijsontwikkeling. Maar daarnaast ben ik bij het lectoraat Crossmedia Business druk bezig met het project CentrumOndernemen. In samenwerking met Saxion Hogeschool in Enschede onderzoeken we de impact en mogelijkheden van digitale media voor binnenstedelijke ondernemers. Een boeiend project met verschillende facetten. Zo ben ik mede-organisator van de Media Battle, een snelkookpan van 5 dagen waarin studenten crossmediale concepten bedenken voor binnenstedelijke ondernemers. Daarnaast bedenk en bespreek ik mogelijke onderzoeksopzetten, workshops en voortgang met onderzoekers bij het lectoraat.

Workshops en presentaties

Naast het lesgeven heb ik elke maand wel een aantal workshops of presentaties gegeven. Uiteraard gaan ze allemaal over de veranderingen op het gebied van communicatie en media en hoe dat aan te vliegen. Ik heb hier inmiddels wel een aardige routine in ontwikkeld, maar blijf me steeds vastbijten in het zo actueel mogelijk maken van mijn verhaal. Dat betekent dat voor elke presentatie of bij elke workshop ik probeer de laatste cijfers of nieuwste cases te hebben. Dat is misschien niet altijd even nodig, maar het houdt mij scherp op de ontwikkelingen.

Strategie en klankbord

Daarnaast heb ik een paar keer aan mogen schuiven bij bureaus om mee te praten en vooral kritisch te zijn over lopende strategische plannen en offerte trajecten waar digitale media een rol speelt. Luisteren, tegengas geven, nieuwe ideeën op tafel brengen, het blijft enorm leuk om te doen. Ik vind het wel een nadeel dat ik in de vervolgtrajecten niet nauw betrokken ben. Het voelt soms als even je kunstje doen en weer wegwezen zonder verantwoordelijkheid te kunnen nemen over de volgende stappen.

Lifehacking

Mijn eigen lopende project Lifehacking bestaat komende september al weer 5 jaar. Des te meer reden om er eind vorig jaar eens flink wat hersencellen aan te pijnigen wat er nu mee te doen. Goede vrienden weten dat ik van het ene uiterste naar het andere vloog in mijn beslissingen. Ik vond het erg moeilijk en heb even op het punt gestaan om compleet te stoppen met Lifehacking. Mede door de drukte bij de Hogeschool kreeg ik er steeds minder tijd voor. Maar na wat soulsearching en goede gesprekken op de bank ‘s avonds met Helie kwam ik tot de conclusie dat zo’n stap op de langere termijn me zou spijten. Dat het zonde zou zijn om zo’n mooi initiatief te verlaten. Daarom ga ik op volle kracht door met Lifehacking. Sinds 1 februari hebben we een nieuwe redactrice die de site dagelijks gaat vullen en we hebben meer plannen op stapel. Zeker rondom het vijfjarig bestaan!

De toekomst

Dus…wat gaan we komend jaar doen? In elk geval op héél korte termijn deze site omzetten naar een nieuwe vorm. Sinds een paar maanden ligt er al een nieuwe huisstijl, zie boven, met dank aan Studio Polkadot. Maar het ontbrak simpelweg aan tijd en energie om de site in een nieuw jasje te steken. Natuurlijk, dat kan iemand anders doen, maar hé ik ben eigenwijs genoeg om dat toch zelf te willen doen. Ik ben nu bijna zover om de site om te zetten. Ik had het liefste dat vandaag nog gedaan maar er waren wat tegenvallers op gebied van code en het WordPress theme wat ik gebruik.

Verder heb ik recent het besluit genomen om mijn tijd bij de Hogeschool drastisch te verminderen. Ik vind het lesgeven en onderzoek leiden verschrikkelijk leuk, maar de balans met eigen project en opdrachtgevers is weg. Die ga ik weer terugbrengen. Door minder les te geven, mijn tijd effectiever te besteden binnen het lectoraat en weer aandacht te geven aan het vinden van nieuwe opdrachtgevers. Daarnaast zal Lifehacking een groter deel van mijn tijd gaan innemen. We zijn in de opstartfase van twee ebooks die hopelijk de komende maanden het levenslicht zullen zien. Tenslotte, maar zeker niet in de laatste plaats, mijn gezin. Die moeten weer meer tijd krijgen van me. Hoe ik dit allemaal ga organiseren, dat weet ik nog niet exact. Maar ik kom er wel uit. Want plak ik er nog een jaarje aan vast? Hell yeah!

5 jaar op Twitter en 15 jaar weblogs – de liefde voor publiceren blijft

door 1 Comment

Vandaag is het vijf jaar geleden dat ik besloot een eerste tweet te plaatsen. Iets met Getting Things Done dingen doen. 6 maart 2007, toen was Twitter nog een klein dorp. Inmiddels is Twitter een metropool die niet meer is weg te denken in ons communicatielandschap. Twitter populariseerde de tijdlijn, de activiteitstroom, die we nu op veel plekken terugzien. Een nieuwe vorm van communicatie die past in het tijdsgewricht. Snelle upates, kort, bondig, met directe feedbackloops in de vorm van likes, iconen of retweets.

Mijn Twittergedrag is wel veranderd in de vijf jaar. Minder een drang om alles te delen (“omdat het kan”) en juist meer een drang om sommige zaken niet direct wereldkundig te maken. Een recent voorbeeld: Afgelopen zaterdag is onze zoon Finn (1 maand oud) in het ziekenhuis opgenomen. Hij heeft een infectie waarvan niet direct duidelijk de oorzaak duidelijk was. Bij kinderen zo jong nemen de artsen geen risico. Het gaat nu goed met hem, hij drinkt al weer zelf en is al weer een stuk pittiger in karakter dan afgelopen zondag. Deze blogpost schrijf ik op een stretcher naast zijn bedje in het ziekenhuis. We overnachten om beurten bij hem.

Het nieuws over zijn opname zul je nergens op Twitter tegenkomen (al kan dat veranderen na deze blogpost) omdat Helie en ik besloten dit niet direct online te delen. Tenminste, niet met mijn grote groep volgers. Wat we wel doen is een groep goede vrienden via Path op de hoogte houden. Elke dag even een update om te laten weten hoe het gaat. Dat helpt. De steun die we krijgen uit de reacties maar ook direct via telefoon en SMS is voor ons heel waardevol. Omdat we die mensen kennen. Omdat we ze goed kennen. Omdat ze ons kennen. Op Twitter was dat vijf jaar geleden zo. Nu is dat minder. Elke tweet over Finn’s gezondheid zal onherroepelijk een stroom aan welgemeende en superlieve reacties geven. En dat is mooi. Maar ik heb gemerkt dat het me tegenstaat. Het is te makkelijk om te doen. Natuurlijk, nogmaals, ik weet dat het gemeend is. Ik weet dat het goed bedoeld is. Maar je kunt zo de hele dag doorgaan op Twitter met steunbetuigingen, +1’s en hashtag-medeleven. Het gemak zorgt voor de populariteit en groei. Maar brengt eveneens vervreemding.

Is Twitter boven me uitgegroeid? Wel als puur persoonlijk en intiem medium. Het zij zo. Twitter voor mij zal niet meer dat kleine en persoonlijke terugkrijgen wat het in de begindagen had. En dat is niet erg. Dat heet evolutie en dat is nodig bij elk medium. Maar de behoefte om klein en intiem te communiceren met naasten blijft bestaan. Daar hebben we al diverse media voor. Van brieven tot mixtapes tot SMS en telefoontjes. Maar niche-activitystreams zijn een volgende stap daarin. Kleine stroompjes.

Dave Winer had het in 2006 al over The River of News. Een stroom aan updates die je voorbij raast. Laat Path en andere nichestreams de kleine bergbeekjes zijn. De smalle stroompjes die een landschap doorkruisen en je rust brengen. Ze gaan allemaal naar een grotere stroom en uiteindelijk naar de oceaan. Wat de analogie met het blauwe Facebook toch wel weer compleet maakt 🙂

Ondanks de vijf jaar op Twitter blijft mijn hart wel bij de voorganger liggen: Bloggen. Afgelopen weekend was webloggen 15 jaar oud. Eerdergenoemde Dave Winer begon in 1997 zijn Scripting News en zette daarmee de toon voor wat we nu als bloggen kennen. In Bloghelden kun je een deel van deze geschiedenis teruglezen, evenals de overstap naar het Nederlandse bloggen. Wat je ook in Bloghelden kunt lezen is een mooie quote van Erwin van der Zande. Hij stelt dat bloggen het eerste web-native publiciatiemechanisme is. De structuur van een blog is typisch gemaakt voor het web en dat maakt het zo aantrekkelijk. Door het bloggen zijn de andere vormen ontstaan zoals we die kennen. Het idee van zelfpublicatie, ongefilterd en onbegrensd, dat zien we in alle bekende sociale kanalen terug.

Gelijktijdig met de verjaardag van bloggen verschijnen een paar fraaie artikelen die mooi passen in het tijdsbeeld. Op Branch.com is een fraaie discussie te lezen tussen blogpioniers als Anil Dash, Evan Williams en Meg Hourihan. De discussie cirkelt rondom de evolutie van blogsoftware en de reactiemogelijkheden. Er zitten pareltjes van uitspraken tussen die voer geven voor een volgende post over dit onderwerp. Hoe platforms als Tumblr een natuurlijk vervolg zijn op Blogger en over de kracht van een centraal webbased platform met decentrale eigen opslag van de blogposts.

Een andere mooie discussie lees je op Frankwatching. Het artikel “Social media bestaan niet” geeft mooie reacties die dieper op het onderwerp en de gedachtensprongen in gaan. Wederom een aanrader. NIet alleen het artikel maar zeker de reacties. Omdat die laten zien wat de kracht van een weblog is. Niet gehinderd door een karakterlimiet (Twitter) of een loginstructuur (Facebook, LinkedIn) je verhaal doen en de discussie aangaan op datzelfde platform.

Vijf jaar op Twitter. Ik plak er met liefde vijf jaar aan vast. Maar bloggen blijft mijn echt vaste waarde.