Digging the Digital

Vol Blogdrift!

boeken

Dieper in de Penumbraverse

door 3 Comments

Na Sourdough en Mr. Penumbra’s 24-Hour Bookstore lees ik nu The Suitcase Clone. Het nieuwe verhaal van Robin Sloan in zijn zelfverklaarde Penumbraverse. Toen ik Mr. Penumbra’s 24-Hour Bookstore luisterde als audioboek ontdekte ik snel daarna de prequel Ajax Penumbra: 1969.
In The Suitcase Clone leren we hoe het verhaal van Sourdough vorm krijgt. Hoe spionage en vinologie samensmelten in een verhaal.
Naast de boeken kan ik je zeker de site en nieuwsbrief van Sloan aanraden. Het geeft je een kijkje in zijn denkproces, zij-projecten in code en taal. Je leert de auteur wat beter kennen. Altijd fijn.

The Suitcase Clone is te koop als e-book en vanaf volgende week gebundeld in print met een nieuwe editie van Sourdough.

Literair Tinder

door 1 Comment

Looking for a book to read? (recommendmeabook.com)

Find new books to read without judging the cover. Read first pages of novels without bias, and reveal the author and title if you’re hooked.

Beoordeel een boek nu eens niet op de cover of de naam van de auteur. Maar lees de eerste pagina zonder vooroordelen. Dan krijg je een prachtige openingszin als “We went to the moon to have fun, but the moon turned out to completely suck.” of een leukerd als “The circus arrives without warning.” Bevalt het? Klik om titel en auteur te zien. Bevalt het niet? Klik door naar de volgende!

Benieuwd welke twee boeken het zijn?

 

 

OPEN S02E25 – Jouw start van de week gaat fanTAStisch zijn!

door 1 Comment

Goedemorgen allemaal!

En een speciaal welkom aan de 60 nieuwe vrienden en vriendinnen die afgelopen maand lid zijn geworden van deze nieuwsbrief. Supertof en fijn dat je er bij bent!
Vandaag gooi ik het over een iets andere boeg. Of eigenlijk, een ander format. Geen “openingsverhaal” en 3-4 links zoals jullie gewend zijn. Maar 10 links naar zaken die me deze week opvielen. Of die ik zelf schreef.

Blader deze editie zeker even door tot onderaan, ik heb nog een vraag aan je!


Dit weekend hadden we sneeuw in ons land. En voor elke gebeurtenis is een Calvin and Hobbes cartoon. Dr. Neil Cohn van de Tilburg University liet zijn studenten alle cartoons annoteren en structureren. En voila, data!

Over Twitter threads gesproken, ik ben fan geworden van The Rip om eenvoudig threads als Markdown te copieren en elders weer op te slaan. Ik blijf bij mijn standpunt dat elke Twitter thread een blogpost zou moeten zijn.

Het heeft iets melancholisch, streams waar niemand naar kijkt.

In onze keuken ligt een bakje waar we (nou ja, ik) al jarenlang de broodclipjes verzamel om te hergebruiken. En het blijft het internet, voor alles is een site te vinden. Zoals Horg, de classificatie en naamgeving van alle soorten broodclips ter wereld.

Een mooie lijst van nieuwsbrieven uit de Ness Labs community. Ik ben zelf minder actief in die discussie-fora, daarom staat mijn titel er vermoedelijk niet tussen 🙂

8 tips om je nieuwsbrief signups te verbeteren. Ik sta open voor testimonials van tevreden lezers!

De notities op mijn blog zijn verdwenen van de frontpage maar nog wel via RSS of een aparte pagina te lezen. Ik werk met de garagedeur open.

Auteur Cory Doctorow blogt inmiddels 20 jaar non-stop. Fantastisch hoe je over zo’n lange tijd zo’n body of work kunt opbouwen. Het beste moment om een blog te starten was misschien 20 jaar geleden. Het volgende beste moment is nu.

Alles wat je niet meer terug wilt zien van 2020 in 1 Lorum Ipsum generator!

Ik wil graag weer meer verschillende boeken lezen. Zoals altijd moet ik daar weer aan wennen. Gelukkig heeft Austin Kleon altijd goede tips op dit vlak.

Nieuwsbrief van de week

Nieuwsbrieven die tjokkievol links zitten. Soms word ik moe van de gedachte om het allemaal aan te klikken omdat de omschrijving zo verdomd slim is geschreven. En dan zit je weer met een browser waar je de tabbladen niet meer kunt onderscheiden. Omdat het er teveel zijn. Dus sla je ze op in je bookmarks of andere slimme startup-service om ze op een rustiger moment te bekijken. Maar dat moment komt nooit. Daarom vertrouw ik op Today in Tabs. Ramvol links maar altijd de moeite van het doorklikken en bekijken waard.

Hoe vind je deze vorm?

Met jouw feedback kan ik een betere nieuwsbrief maken. Kies een van de opties.

Leestijd met Team Human en Coders

door 2 Comments

Vandaag kwamen er twee nieuwe boeken binnen waar ik graag in ga beginnen! Allereerst het langverwachte Team Human van Douglas Rushkoff. Sinds ik officieel lid ben van de Team Human club (met clubkaart!) is het natuurlijk logisch dat ik het boek lees. Leuk om er een totebag bij te krijgen. Dat maakt het makkelijk om de anderen te vinden in het wild ?

Ik volg al langer het werk van Rushkoff en ik ben erg benieuwd hoe zijn boek me gaat bevallen. Ik zag op Twitter al de opmerking van Marco Derksen

Twintig jaar na Cluetrain Manifesto opnieuw een manifest dat een wending kan geven aan de manier waarop organisaties omgaan met internet

Tevens plofte vandaag Coders op de deurmat, het nieuwe boek van Clive Thompson. Eerlijk gezegd weet ik nog te weinig van het boek en de achtergrond. Maar ik heb Thompson hoog zitten als auteur en journalist voor onder andere New York Times, Wired en Fast Company.



Timeboxed lezen en tsundoku

door Leave a Comment

Nu de dagen korter worden en de avonden kouder, lijkt het of mijn directe digitale netwerk zich nestelt rondom de boekenkast. In plaats van een wat kouder aandoende e-book lezer, kan het inderdaad fijner zijn om met een boek op de bank te kruipen.

Eerlijk gezegd, ik kan me er weer steeds minder toe zetten, ik moet nodig mijn eigen tip van het Timeboxed Lezen in gang zetten. Ik lees dat het Elmine mogelijk kan helpen, daar ben ik blij om! Haar eigen inzicht, “Het is tijd om de associatie met een goed leesmoment te verleggen” is iets wat mezelf ter harte moet nemen. Hop, die timer pakken en een kwartiertje iets lezen uit mijn stapel ongelezen boeken.

Wist je trouwens dat er een Japans woord bestaat voor stapels ongelezen nieuwe boeken? Tsundoku. Dat lijkt mij een prima naam voor een boekhandel.

Ik leerde het woord bij Austin Kleon. Hij deelt op zijn blog de stapels ongelezen boeken die overal in huis liggen, een gedragserfenis die hij van zijn vader overhield.

De boeken in ons huis zijn verborgen in dozen en kisten. Sinds onze verhuizing in december 2016 hebben wij nog steeds geen boekenkast in ons nieuwe huis. We hadden het geluk dat ons vorige huis allerlei ingebouwde (boeken)kasten had waar we onze verzameling vrij eenvoudig konden opbergen. Dat is nu niet het geval en we twijfelen al twee jaar over dé perfecte boekenkast die in ons huis past én binnen ons budget valt. Is daar een Japans woord? “De twijfel voor de perfecte boekenkast”?

Het kleine stapeltje op de salontafel naast me (zie de foto boven deze post) zijn slechts een paar boeken en magazines die klaar liggen om (verder uit) gelezen te worden. In werkelijkheid is mijn tsundoku vele malen groter….

Bonus: Alsof het nog niet genoeg is met blogposts over boeken, check de uitleg van Peter Rukavina over de verschillende stickers en barcodes op bibliotheekboeken. Fascinerend!

DRM, de desillusie van rechtenmanagement

door Leave a Comment

scaled.shutterstock_11000653

Als je van plan bent een eigen boek uit te geven dan krijg je onherroepelijk te maken met de discussie of je je boek wel of niet onder DRM moet uitgeven. DRM staat voor Digital Rights Management. Of het nu bij een uitgever is of je brengt het in eigen beheer uit, je moet beslissen of je je creatieve uiting beveiligd online publiceert. Maar ik noem DRM liever de Desillusie van Rechtenmanagement.

DRM is een desillusie van een industrie die nog steeds denkt dat door middel van technologie andere technologie is te beveiligen. De muziekindustrie heeft dit de afgelopen 10 jaar pijnlijk meegemaakt. De filmindustrie maakt het nu mee en de uitgeefindustrie maakt het mee.

Stel je voor dat er DRM op analoge boeken zou zitten. Je koopt een boek in de boekhandel maar je krijgt daar de beperking bij dat je het boek alleen mag lezen in een stoel van de IKEA of in een boekenkast van de Bijenkorf mag zetten. Het klinkt belachelijk, maar zo werkt DRM. DRM gaat er van uit dat je als uitgever een programma kunt maken dat ebooks alleen onder bepaalde omstandigheden opent en dat niemand op zoek zal gaan naar een oplossing voor dat probleem. Op het moment dat één iemand uitvindt hoe je het probleem kunt omzeilen, heeft de uitgever verloren.

Maar de uitgever heeft eigenlijk al verloren. Er is namelijk geen legitieme markt voor DRM producten. Er is niemand die actief op zoek gaat naar producten die je alleen onder bepaalde omstandigheden (boek, stoel, kast…) tot je neemt. De markt voor DRM-vrije producten is vele malen groter en verspreidt veel sneller dan de markt voor DRM producten.

Wil je een simpele manier om een boek met DRM beveiliging vrij beschikbaar te maken? Huur een typist(e) in en laat het boek overtypen. Of maak screenshots van de pagina’s en OCR ze. Klaar.

Het is eigenlijk niets nieuws wat ik schrijf. Maar ik wilde het wel een keer hebben geschreven.

Opgeslagen onder: Uncategorized Tags: ,