I had a look around Twitter the other day. It really is a dumpster fire of people desperate for attention.
social media
Vakantie 2022 is officieel begonnen
Vandaag start onze zomervakantie. De kinderen hebben al 4 weken vakantie achter de rug maar Helena en ik hebben nu ook twee weken vrij. We vertrekken deze dagen naar Toscane, een plek die we steeds beter leren kennen. En waar de craftbeer-revolutie sinds een paar jaar gaande is. Wij zijn er sinds 2018 niet meer geweest, dus ik ben vooral benieuwd naar de micropub in het dorpje bij onze kampeerplaats!
Het betekent ook dat dit weekend de wachtwoorden voor sociale accounts op de schop gaan en ik een hoop apps van mijn telefoon verwijder. De zelfbescherming heb ik nog altijd nodig, gelukkig helpt mijn persoonlijke zelfhelpgids van vorig jaar nog prima!
Hoe ik 15 jaar Twitter heb doorstaan

6 maart 2007 maakte ik een Twitter account aan. Inmiddels zijn we 15 jaar verder en er gaat nog steeds geen dag voorbij dat ik niet even op Twitter kijk. Tenzij ik op vakantie ben, dan probeer ik echt even weg te blijven van het netwerk.
Tot 7-8 jaar geleden was Twitter nog echt de buurtkroeg zoals vriend @erwblo het vaak noemde in zijn presentaties. Dat is inmiddels wel veranderd. Twitter is wat je er zelf van maakt. Het kan een bron van inspiratie zijn, een put van frustratie, een springplank voor DIY creators, een plek van troost en een venster op de wereld. En ja, soms is het nog altijd die buurtkroeg.
Een paar jaar terug was ik echt klaar met het netwerk. Het open web lonkte, Twitter was vooral een plek vol presidentiële en fascistische megafonen die al dan niet bedoeld werden vergroot door een algoritme. Ik besloot iedereen te ontvolgen en opnieuw te beginnen. Dat is een stap waar ik nog altijd geen spijt van heb. Volledig afscheid nemen van Twitter vind ik niet nodig. Ik weet dat ik tijd verdoe op het netwerk, ik weet dat ik er soms te lang zit te scrollen. En ik heb daar vrede mee. Ik vind het prima. Voor nu.
De laatste jaren ben ik me meer bewust wat ik op Twitter publiceer. Vaker dan ooit typ ik al iets in om vlak voor het verzenden nog even na te denken of het wel iets toevoegt. Of ik zelf zo’n bericht zou willen lezen of ontvangen. Om het dan weer te verwijderen.
Hoe polariserend Twitter ook kan zijn, tegelijk is het een bron van verbinding en hulp. In het klein zag ik dat begin deze week toen mijn dochter haar portemonnee was verloren in de stadsbus. Mijn oproep werd luid geretweet en de klantenservice van U-OV die ik gelijktijdig aan de lijn had wist me te vinden op Twitter. Het was zelfs die klantenservice die ons via Twitter laat weten dat de portemonnee is gevonden!
In het groot zie je de verbinding en hulp in alles wat zich nu afspeelt. Vluchtelingen vinden opvang, wereldleiders en politici sturen openbare berichten om weer even wat meer chill te doen, en we beseffen ons meer en meer hoe verbonden we zijn. Twitter is een klein eilandje in de enorme zee van het sociale web, maar tegelijk hoop ik dat het eilandje ons laat zien dat we in de toekomst anders met elkaar en met onze planeet om kunnen gaan. Ik hoop dat deze hopeloze situatie leidt tot een nieuw besef dat vluchtelingen uit elk oorlogsgebied evenveel hulp nodig hebben. Dat de transitie naar schonere energie nu echt een kickstart krijgt.
En dat allemaal na 15 jaar Twitter. Het is me wat! Snel een meme posten!
Voor de archivarissen: 11 jaar op Twitter, 10 jaar op Twitter, 5 jaar op Twitter, 4 jaar op Twitter. En mijn volledige Twitter-archief heb ik natuurlijk als github repo opgeslagen! Dat laatste doe ik via een script wat ik ooit hier vandaan heb gehaald maar inmiddels eigenlijk niet meer weet waar het nu exact draait….
Welkom op het moederschip, opnieuw.
December is een prima maand om je te laven aan allerlei lijstjes, terugblikken en natuurlijk vooruitzichten naar het nieuwe jaar. De eerste “Bloggen in 2019” lijst is al verschenen, op Blogtrommel deze keer. Als je de lijst wat door je oogharen bekijkt, valt één overkoepelende gedachte op: Bloggen zorgt voor meer menselijke interactie dan andere vormen van online publiceren.
Je blog als thuisbasis
De laatste trend die Sharp Ben beschrijft is Maak van je blog je thuisbasis. Dat bracht mij direct terug naar een oude blogpost van mezelf. Uit 2010 om precies te zijn: Welkom op het moederschip. Het is de eerste keer dat ik die term gebruik voor mijn online thuisbasis en het zal zeker niet de laatste keer zijn. De term moederschip gebruik ik door de jaren heen als duidelijke tegenhanger voor de sociale satellieten die er om heen zwermen. In 2010 heb ik het nog over Hyves. Die satelliet is inmiddels neergehaald. Maar het moederschip blijft bestaan. Het krijgt zo nu en dan een likje verf en ja, het is niet altijd even zichtbaar. Maar mijn moederschip is inmiddels zo’n 20 jaar online.
2019 zal zeker een jaar worden waar dit nog meer mijn thuishaven wordt. Gevoed door het gedachtengoed van het Indieweb. Dat gedachtengoed bleek ik in 2010 al ongemerkt te publiceren:
Iedereen zou een moederschip moeten hebben. Een vrij toegankelijk, niet gereguleerde plek online waar je je eigen beslommeringen kwijt kunt, al dan niet openbaar voor de wereld of voor een zelf uit te kiezen groep mensen om je heen. […] Je blog zou niet alleen je moederschip moeten zijn, maar ook het commandocentrum, het holodeck, voor al je online activiteiten. Je kunt een WordPress blog als OpenID-adres gebruiken om op steeds meer plaatsen in te loggen en je kunt je blog gebruiken als start- en eindpunt voor andere netwerken. Denk aan het opslaan en verzenden van tweets, het voeden van je Facebook-wall of als opslag voor je foto’s en video’s.
De plannen voor 2019 beginnen langzaam vorm te krijgen. Deze site zal er een centraal onderdeel van zijn, dat is zeker.
Mijn reactie op Elja Daae op LinkedIn
Hey Elja!
Ik wilde zo graag mijn verhaal kwijt als reactie op je LinkedIn post, maar helaas laat het netwerk me maar een beperkt aantal karakters toe. Daarom, naar goede traditie, hier mijn eigenlijke reactie. Voor hen die geen LinkedIn hebben of de post niet kunnen zien, hieronder een screenshot van Elja’s opmerking over reageren op LinkedIn.
Mijn reactie:
Ik zou natuurlijk van lotje getikt zijn als ik je hier ongelijk ga geven Elja. Je merkt op in je bericht: “Of het nou om je persoonlijke profiel gaat of om een bedrijfspagina, je doel is over het algemeen om reacties te kregen en in gesprek te gaan. Toch?”
Nou…dat kan nog wel eens tegenvallen. Zoals anderen dat al opmerken in de reacties (die door LinkedIn vrij willekeurig/algoritmisch/idioot worden geordend) gaat het vaak over een mix van mandaat, operationeel handelen, eigenaarschap, verantwoordelijkheid, tijd, durf maar net zo goed over het uitgangspunt: “LinkedIn is goed voor de leads!” “Via Linkedin bereiken we de zakelijke beslissers, zodat ze doorklikken naar ons webinar/ebook/fuik-dingetje”
Er is niets mis met wat gezond ondernemerschap en natuurlijk zitten we hier niet filantropisch te engagen met z’n allen. Vergis je echter niet in het denkbeeld van veel organisaties of specifiek, de communicatiespecialisten in de organisatie, die verwachten dat de nieuwsfeeds wandelende reclamezuilen zijn. Mede ingegeven door social experts die op workshops, heisessies en inspiratiedagen allerlei afvinklijstjes over de buhne gooien waarmee gegarandeerd succes is te behalen. Het vervelende is dat je hier met mensen hebt te maken, niet met afvinklijstjes.
Ik had hier beter een blogpost van kunnen maken denk ik…
Wat dan bij deze weer is gedaan…
PS: Wat ik dan wel weer vreemd vind, hoe kan deze reactie wel worden geplaatst? Dat zijn toch minstens evenveel karakters…
Many US Facebook users have changed privacy settings or taken a break | Pew Research Center
“Just over half of Facebook users ages 18 and older (54%) say they have adjusted their privacy settings in the past 12 months, according to a new Pew Research Center survey. Around four-in-ten (42%) say they have taken a break from checking the platform for a period of several weeks or more, while around a quarter (26%) say they have deleted the Facebook app from their cellphone. All told, some 74% of Facebook users say they have taken at least one of these three actions in the past year.”