Digging the Digital

Vol Blogdrift!

linkedin

Linke LinkedIn

door 1 Comment

Ja verdorie. Mijn hersens schrikken zich een hoedje. Om tijdens mijn vakantie toch nog in een tijdlijn verstrikt te raken op mijn telefoon. Een droomflard en LinkedIn zijn de boosdoeners en mijn fysieke en mentale reactie verrassen me.

Social apps verwijderd

Bij de start van de vakantie nam ik maatregelen om te voorkomen dat ik twee weken lang zou doomscrollen. Ik verander de wachtwoorden van Twitter en Instagram en schrijf deze op mijn laptop die thuisblijft. Daarna log ik uit en verwijder ik de apps. Zo kan ik niet eenvoudig terugvallen op een verloren moment.

Na een week vakantie mis ik beide netwerken totaal niet. Ik heb geen moment het gevoel dat ik iets moet posten of dat ik de ophef van de dag mis. Zelfs de parkactiviteit Instacraft doet me niets. Alsof het maken van “hippe en populaire instagrammable knutsels” mij doet wankelen, ha!

Netwerk

Ik werd vanochtend wakker met een flard van een droom. Daar verscheen iemand in met wie ik vroeger samenwerkte. Ik kon niet op haar naam komen maar wist wel met wie zij weer samenwerkte. En ik wist dat ik haar op LinkedIn vinden. Die app heb ik nog wel ongewijzigd en ingelogd op mijn telefoon staan. Het waren vier klikken en ik wist haar naam weer en waar ze nu aan werkt. Gelukkig, mijn nieuwsgierige brein was weer gerustgesteld.

Alhoewel.

Hé, notificaties.
Hé, een post van een goede vriendin die een nieuwe baan heeft.
Hé, wat een toffe campage.
Hé, goede discussie over een boeiend onderwerp.
Hé, mooie quote, even delen met een collega. Past bij hem.

Hé… nu ben ik al weer een minuut of 10 aan het scrollen door een tijdlijn!

Ik voelde wat schaamte. Hoe kan dit nou? Waarom wil ik zo nodig door een tijdlijn scrollen en korte updates lezen? Toegegeven, het zijn niet allemaal even boeiende verhalen, maar toch scroll je door. In de hoop dat je iets leuks tegenkomt.

En je weet dat het een oneindige scroll is. Dus er is een kans dat je iets leuks tegen gaat komen.

Buikpijn door design

Het zit in het design. Avatar, naam, functie bovenin. Wat nudges dat anderen in je netwerk de post al hebben geliked of zelfs op reageren. Een goede afbeelding, korte intro. Het is vaak gerelateerd aan professionele interesse, wat bij mij een dunne scheidslijn heeft met privé.

Ik voelde zelfs wat buikpijn. Zou ik dan toch niet zonder Twitter en Instagram kunnen? Of kan ik gewoon niet zonder een tijdlijn? Mijn RSS feed is net zo goed een tijdlijn, met een eindstreep.
Maar die feed is Spartaanser, saaier. Ik weet wat ik ongeveer kan verwachten omdat ik elk abonnement zelf heb toegevoegd.
Zou het daar aan liggen? Moet het design van mijn feedreader aantrekklijker worden? Of zou er toch een algoritme in moeten om mij vergelijkbare feeds aan te bieden? Inoreader heeft die mogelijkheden als ik me niet vergis.

Volgen of verbinden

Op LinkedIn ben ik een jaar geleden opnieuw gestart om mijn tijdlijn wat op te frissen. Met een eenvoudig script ontvolgde ik iedereen. Ik krijg geen updates meer in de tijdlijn maar de connectie blijft wel bestaan. En toch krijgt LinkedIn het voor elkaar dat ik weer nieuwe updates zie. Want nieuwe connecties ben ik automatisch gaan volgen in de tijdlijn. Soms is dat interessant maar soms ook niet.

En nu?

Ik merk dat ik al een paar keer makkelijk even switch naar de app om wat te scrollen. Te zien wat mensen in mijn netwerk zoal te vertellen hebben. Ik denk na over een gepast antwoord op Elja’s post over “An Ugly Truth”, het boek over de schandalen bij Facebook. Ik zie wat echt boeiende artikelen die ik opsla voor later. Ik heb me zelfs geabonneerd op de RSS feed van een persoonlijk blog. (Go Herbert!)


Maar ik verwijder de app voor nu. Liever maak ik zelf iets mijn vrije tijd, zoals deze blogposts. Dan dat ik weer vooral consumeer en met werk bezig ben.

Tijd voor het zwembad!

Ontvolg je netwerk op LinkedIn

door 10 Comments

LinkedIn, het netwerk you love to hate. De homefeed van LinkedIn begint naar mijn gevoel nog meer een goed-nieuws show te worden, waar zelfhelpcoaches en pyramidespel-hosselaars de overhand krijgen. Continu zijn allerlei schimmige trainers en ebook-schrijvers bezig om uit te leggen hoe je meer dan 5.000 volgers kunt krijgen. Laat een “ja ik wil dat weten” achter in de comments van de LinkedIn post en je krijgt een ebook wat vaak niet meer is dan een paar slecht vertaalde blogposts.

Ik word dan een beetje opstandig.

Ik kan daar allemaal niet zo goed tegen. LinkedIn kan zo nu en dan echt van waarde zijn voor me, als ik iemand zoek voor een freelance klus, om even te checken waar iemand nu werkt. Maar de newsfeed van LinkedIn, daar heb ik niet zoveel mee. Dus als ik op Twitter dan een script tegenkom om direct iedereen te ontvolgen op LinkedIn, dan wil ik dat wel proberen.

Ik deed al eerder met Twitter, ik stopte met Facebook en probeer weg te blijven van Google diensten. Dan is LinkedIn een logische volgende stap voor me.

Hoe werkt het script?

Je moet misschien een mentale stap zetten, er komt namelijk wat code bij kijken. Maar het is allemaal niet onmogelijk. Je zet de volgende stappen op de desktop versie van LinkedIn.

  1. Open https://www.linkedin.com/feed/following/
  2. Terwijl je op die pagina bent, open de Dev Tools Console (in Chrome Cmd+Option+J, in Firefox Cmd+Option+K, in andere browsers, geen idee.)
  3. Kopieer onderstaand script (bron) en druk op Enter
  4. Magic… 
(() => {
  let count = 0;

  function getAllButtons() {
    return document.querySelectorAll('button.is-following') || [];
  }

  async function unfollowAll() {
    const buttons = getAllButtons();

    for (let button of buttons) {
      count = count + 1;

      const name = button.parentElement.querySelector(
        '.follows-recommendation-card__name',
      ).innerText;
      console.log(`Unfollow #${count}:`, name);

      window.scrollTo(0, button.offsetTop - 260);
      button.click();

      await new Promise((resolve) => setTimeout(resolve, 100));
    }
  }

  async function run() {
    await unfollowAll();
    window.scrollTo(0, document.body.scrollHeight);
    await new Promise((resolve) => setTimeout(resolve, 1000));

    const buttons = getAllButtons();
    if (buttons.length) run();
  }

  run();
})();

Je relaties krijgen geen melding dat je ze ontvolgt. Drama kan dus worden vermeden. Ik merkte in Firefox wel dat ik op de helft van het aantal volgers het script opnieuw moest plakken en activeren. Plus het script zorgt er ook voor dat je geen hashtags meer volgt. Maar goed, je homefeed is dan weer heerlijk rustig en je kunt zelf bepalen wie je opnieuw gaat volgen. Want zoals ik al zei, je hebt nog steeds alle connecties. Alleen het volgen van de berichten is uitgeschakeld.

Disclaimer: Ik heb dit script zelf gebruikt, maar niet zelf geschreven. Ik garandeer geen perfecte werking in alle omstandigheden. Als het niet werkt, sorry. Het internet is een crappy place wat dat betreft.

Meer diensten verwijderen?

Mijn reactie op Elja Daae op LinkedIn

door Leave a Comment

Hey Elja!

Ik wilde zo graag mijn verhaal kwijt als reactie op je LinkedIn post, maar helaas laat het netwerk me maar een beperkt aantal karakters toe. Daarom, naar goede traditie, hier mijn eigenlijke reactie. Voor hen die geen LinkedIn hebben of de post niet kunnen zien, hieronder een screenshot van Elja’s opmerking over reageren op LinkedIn.

Mijn reactie:

Ik zou natuurlijk van lotje getikt zijn als ik je hier ongelijk ga geven Elja. Je merkt op in je bericht: “Of het nou om je persoonlijke profiel gaat of om een bedrijfspagina, je doel is over het algemeen om reacties te kregen en in gesprek te gaan. Toch?”

Nou…dat kan nog wel eens tegenvallen. Zoals anderen dat al opmerken in de reacties (die door LinkedIn vrij willekeurig/algoritmisch/idioot worden geordend) gaat het vaak over een mix van mandaat, operationeel handelen, eigenaarschap, verantwoordelijkheid, tijd, durf maar net zo goed over het uitgangspunt: “LinkedIn is goed voor de leads!” “Via Linkedin bereiken we de zakelijke beslissers, zodat ze doorklikken naar ons webinar/ebook/fuik-dingetje”

Er is niets mis met wat gezond ondernemerschap en natuurlijk zitten we hier niet filantropisch te engagen met z’n allen. Vergis je echter niet in het denkbeeld van veel organisaties of specifiek, de communicatiespecialisten in de organisatie, die verwachten dat de nieuwsfeeds wandelende reclamezuilen zijn. Mede ingegeven door social experts die op workshops, heisessies en inspiratiedagen allerlei afvinklijstjes over de buhne gooien waarmee gegarandeerd succes is te behalen. Het vervelende is dat je hier met mensen hebt te maken, niet met afvinklijstjes.
Ik had hier beter een blogpost van kunnen maken denk ik…

Wat dan bij deze weer is gedaan…

PS: Wat ik dan wel weer vreemd vind, hoe kan deze reactie wel worden geplaatst? Dat zijn toch minstens evenveel karakters…

Waarom ik wel van Facebook vertrek maar niet van LinkedIn?

door Leave a Comment

Een oud-student van me stelde een vraag op LinkedIn naar aanleiding van mijn vertrek op Facebook. Ik zat driftig een antwoord te typen toen ik er aan het einde achter kwam dat LinkedIn een maximum limiet heeft aan zijn reacties. Flauwekul en typisch een manier om je huurders (het blijft tenslotte niet je eigen plek) in een format te dwingen. Daarom bij deze het volledige antwoord. Waar ik bij mijn LinkedIn reactie naar verwijs. Wel zo handig. Zie het screenshot of scroll verder voor de geschreven tekst.

Rowan Lodder stelde me de vraag waarom ik wel van Facebook vertrek maar niet van LinkedIn. Mijn antwoord

Prima vraag Rowan! De belangrijkste reden om er mee te stoppen is het besef dat ik door actief Facebook te gebruiken ten eerste meer consumeer dan produceer. Minder op allerlei tijdlijnen zitten is wel zo prettig. Ten tweede, het negatieve nieuws van en over Facebook draagt er eveneens aan bij. De hoeveelheid data die ze verzamelen en beschikbaar stellen aan adverteerders is afschrikwekkend. Ik ben niet op mijn achterhoofd gevallen, ik snap heus wel dat mijn afscheid nu niet betekent dat die data niet op een andere manier wordt verzameld. Maar aan de andere kant wil dat niet zeggen dat ik dan maar moet blijven. Tenslotte heb ik over tijd gemerkt dat ik de berichten op Facebook niet mis. Het is extra informatie waar ik niet actief naar op zoek was maar waar ik wel “iets” mee moet (antwoorden, negeren, verwerken) en wat extra hersencapaciteit vraagt. Die zet ik liever in voor andere zaken.

Waarom dan wel LinkedIn? Het meest eenvoudige antwoord is dat het zakelijk gezien voor mij een prima netwerk is. Ik kijk hier niet dagelijks, ik heb dat een tijdje geprobeerd maar ik merkte al snel dat het niet in mijn straatje past. Desondanks hou ik dit profiel wel zodat anderen mij kunnen vinden via zoekmachines en anderszins. Ik heb weinig geduld met de diverse LinkedIn guru’s die zich nu profileren en roepen dat je een enorm bereik kunt halen met een paar simpele kunstgrepen. Tja. Dat hoeft voor mij niet zo op LinkedIn. Dat CV is prima. Verder hou ik me liever bezig met mijn eigen stukje grond op het Internet op mijn eigen domein. Daar steek ik liever mijn tijd in dan in het gehuurde land van Facebook en LinkedIn.

Toch fijn dat ik op mijn eigen site gewoon de vrijheid heb om te schrijven wat ik wil 😉

Is Digitale Transformatie zó moeilijk?

door Leave a Comment

Een van mijn goede vrienden is Sales Engineer bij een machinefabriek in Brabant. Hij werkt daar al tientallen jaren en zo nu en dan post hij er iets over op Facebook. Een nieuwe machine die wordt opgeleverd voor een klant. Het feit dat ze een regionaal goed doel sponsoren. Of gewoon een nieuwtje uit de markt. Tussen alle berichten over onze vriendengroep, zijn vakanties en de weekenden in de kroeg met goed bier scroll ik er langs en vind ik het leuk om te lezen waar hij mee bezig is. Soms zet hij er zelf wat bij, soms is het niets meer dan een link met een plaatje.

Ik heb geen idee of deze fabriek bezig is met digitale transformatie. Of hij als sales engineer bezig is met wat hij wel en niet op Facebook zet voor zijn klanten.

Mijn goede vriendin is Global Accounts Manager bij een multinational, toevallig ook in de bouwindustrie. Ze reist de wereld over, geniet van haar gezin en pakt concertjes mee waar mogelijk. Soms zie ik op haar LinkedIn tijdlijn iets voorbij komen waar ze met haar werk mee bezig is. Een persbericht, een foto van een project. Ik heb geen idee of ze deze berichten moedwillig plaatst voor klanten of uit trots voor het werk wat ze doet. Ik ken haar lang genoeg om in elk geval te gokken op het laatste, maar ik ken haar professionaliteit goed genoeg dat de eerste net zo hard zal meetellen. Targets baby!

Is die multinational bezig met een digitale transformatie? Moeten de accounts- en salesmedewerkers mee in de digitale veranderingen die sneller gaan dan we allen bij kunnen houden? Misschien wel. Ik spreek haar niet zo vaak, maar ik kan me niet voorstellen dat ze op Linkedin of Twitter cursus zou gaan. Een diploma social media halen. Flauwekul.

Mijn punt is, het maakt me niets uit of deze berichten gecoördineerd en gepland de wereld in komen. Ik ken deze twee vrienden lang genoeg om te weten dat ze niet klakkeloos alles op Facebook of Linkedin plaatsen als ze er niet zelf achter staan. Het zijn professionals in hun vak. Ze hebben een mening en zijn niet bang om die te uiten.

Ik zie alleen de posts die zij plaatsen. Ik ken hun collega’s niet. Ik heb geen directe binding met hun branches en ik ben zelf geen sales of accounts professional (nee echt niet…). Ik zie wat zij plaatsen en dat geeft me waarde. Ik waardeer het dat ze tussen alle bier-, baby- en vakantiekiekjes zo nu en dan wat plaatsen over hun werk. Misschien plaatsen hun collega’s wel exact dezelfde foto of hetzelfde persbericht. Maar die zie ik niet. Het is mijn online wereld waar ik alleen hun betrokkenheid bij de materie zie. En dat geeft mij waarde. Het past bij ze en dat is wat telt.

Is het dan minder authentiek wat ze doen? Deze gedachte speelt door mijn hoofd sinds ik vrijdag een discussie met vakgenoot Marco Derksen had over zijn artikel “KPN heeft digitale transformatie niet begrepen”. Ik had die ochtend eveneens de nieuwsbrief van Howards Home gelezen waar Marco naar verwijst. Met het artikel over de KPN case en social selling. Ik las het met plezier, niet in de minste plaats omdat Jan-Willem Baijens er werd geïnterviewd. Ik heb met Jan-Willem gewerkt tijdens een korte opdracht bij KPN, waar ik met een team het blog KPN&Co heb opgezet en de redactie over heb gevoerd. Jan-Willem nam het stokje over na mijn vertrek dus ik vond het leuk om te lezen waar ze nu staan.

In mijn periode bij KPN heb ik het blog opgezet, de redactieformule inhoudelijk ingevuld en vooral zelf achter het toetsenbord gezeten om artikelen te schrijven. Ik ben eerlijk, het was niet mijn meest succesvolle opdracht en ik merkte dat KPN geen organisatie is waar ik in pas. So be it.
In het artikel van Howards Home wordt onder andere gesproken over social selling, een term voor het proces waar sales-medewerkers directe interactie hebben met prospects via social media. Op zoek naar een definitie zag ik dat er zelfs masterclasses voor zijn in Rotterdam bij het ISAM. En ik kwam een interview tegen met de bedenker van het social selling programma bij KPN.

Hmmm…

Marco’s artikel afgelopen vrijdag raakte een snaar bij me. Ik kon toen niet helder krijgen waar het zit. Maar nu lees ik weer deze zin rondom social selling en employee advocacy: “Maar dan moet het wel authentiek zijn en niet een voorgeprogrammeerde machine die alleen maar content rondpompt.” En dat vind ik gek.

Ik krijg altijd de kriebels bij dat woord authentiek. Ik vertelde al over mijn twee vrienden in sales die zo nu en dan wat posten. Ik ken ze al 35 en 25 jaar dus ik kan hopelijk goed inschatten wat authentiek is bij ze. Maar eerlijk gezegd, het kan me geen bal schelen of die persberichten en foto’s die ze posten geregisseerd zijn door een marketing- of communicatie-afdeling. Het past bij ze, dus ik vind het prima. Zou het minder authentiek zijn als ik weet dat er een mailtje de afdeling over gaat “Even allemaal dit persbericht delen, is goed voor ons!”. Nee. In dit geval niet. Het verandert niets aan wie ze zijn en wat ze doen.

Marco laat in zijn artikel zien hoe meer KPN-medewerkers hetzelfde bericht rondpompen op met name Twitter. Ik heb een paar van die accounts bekeken en ik moet eerlijk zijn, daar spetteren de persoonlijkheden niet echt van het scherm. Het zijn geen accounts die veel interactie met de buitenwereld lijken te hebben, dus tja, wat is dan de waarde van het rondpompen van die voorgekookte berichten op Twitter? Daar ben ik het 100% met Marco eens. Ik wil niet zo ver gaan om het een digitale doodzonde te noemen, maar het ziet er niet uit alsof er goed op wordt geregiseerd en geacteerd door het verantwoordelijke team. Zou er iemand zijn die bekijkt wat de resultaten zijn van dit soort programma’s en software? Is er vooraf nagedacht over een mogelijk key metric? Wanneer is het programma succesvol? Of is het een experiment en wordt er naar een bewegend doel gewerkt?

Ik weet het allemaal niet en dát is wat ik me afvroeg. Iedereen mag een mening hebben over een bepaalde methode om je klanten te bereiken en te raken. Om een gesprek op gang te brengen of de relatie te verstevigen via een sociaal kanaal. Maar hou dan ook in gedachten of het effect heeft. Of het werkt. Is de relatie met die klant verstevigt? Haal je er grotere orders mee binnen? Wordt het gewenste resultaat gehaald?

Zelfs dán kun je nog afvragen of het doel de middelen heiligt. Ik denk dat dit soort korte termijn denken een lange termijn visie in de weg staat. Daar zijn Marco en ik het echt wel over eens. Maar ik ben vooral benieuwd wat er onder de streep staat. Werkt het?
Of het dan authentiek is of niet, het is niet aan mij om dat te beoordelen over anderen. Als een salesmedewerker er geen problemen mee heeft om zijn eigen tijdslijn vol te gooien met voorgekookte berichten én zijn volgers vinden het prima én het levert onder de streep iets op, wie ben ik dan om ze terug te fluiten? Ik zou ze dan liever wat bijsturen en kijken of er een volgende stap is te zetten.

Ik meen dat Marco morgen een blogpost op Marketingfacts plaatst over deze discussie. Ik begrijp dat er vooral instemmend is geknikt dat dit soort praktijken een digitale doodzonde zijn. Ik wil niet zo ver gaan. Ik hoop dat Jan-Willem en zijn collega’s maandag bij de koffieautomaat een praatje maken over deze mini-storm in een borrelglaasje. Eens bekijken hoe ze hun collega’s verder kunnen meenemen in de digitale transformatie. En met Howards Home een gesprekje hebben over de manier waarop KPI’s zijn bepaald voor dit programma.

Hoe de concurrentie LinkedIn gebruikt

door Leave a Comment

Recent hield ik een inspiratiesessie bij een opdrachtgever over digitale media. In deze sessies (een presentatie van plm 45 minuten en veel veel discussie!) hoor ik altijd nieuwe en soms verrassende feiten hoe organisaties met social media om gaan of om willen gaan. Zonder in al teveel details te treden wil ik hier wel een voorbeeld delen met jullie en ben erg benieuwd naar jullie mening.

De opdrachtgever is een internationale speler op de industriële business to business markt. Hun klantenkring zit dus overal ter wereld. En van de uitdagingen voor de commerciële binnendienst is om de juiste persoon binnen een bedrijf te spreken te krijgen. De beslisser, de beïnvloeder of simpelweg degene die op het geld zit. Dat is niet altijd een eenvoudige taak en een medewerker doet er soms een paar weken, maanden over om eindelijk de juiste persoon in het vizier te krijgen. Na de eerste contacten besluit de binnendienst medewerker om via LinkedIn te verbinden met deze persoon. Als deze LinkedIn connectie wordt gehonoreerd dan zijn de twee vaak publiek aan elkaar gelinkt. De medewerker doet het zonder zich van enig kwaad bewust te zijn maar de manager is er minder blij mee. Want wat gebeurt er nu? De concurrentie houdt de LinkedIn profielen van de medewerkers in de gaten en als ze zien dat er een nieuwe (internationale) contact bij is gekomen, dan gaan ze die persoon uitpluizen. Want dat kan een potentiële klant zijn voor de concurrent. Zo heeft de medewerker al het werk gedaan om de juiste persoon in beeld te krijgen en gaat de concurrentie er met de buit vandoor.

Natuurlijk spelen hier meer factoren zoals het persoonlijk contact tussen de medewerker en de klant, maar je kunt je voorstellen dat bij klanten die minder trouw zijn aan een leverancier dit heel vervelend kan zijn. Je gooit in feite sociaal kapitaal (je contacten) zo op straat via LinkedIn. De organisatie reageert op twee manieren. Enerzijds worden door dergelijke incidenten diverse (social media) sites geblokkeerd maar tegelijkertijd proberen binnen de organisatie diverse werkgroepen verantwoordelijkheid, enthousiasme en kennis bij te brengen over netwerken als LinkedIn. Het lijkt een kat-muis spel en ik vraag me af of je met blokkades alleen de problemen oplost.

Hoe zou een organisatie om kunnen gaan met deze ontwikkelingen?

Opgeslagen onder: Uncategorized Tags: