• Skip to primary navigation
  • Skip to main content
  • Skip to footer

Digging the Digital

Vol Blogdrift!

  • /Now
  • Nieuw? Start hier
    • Blogroll
    • Tag Index
  • Startgids Mastodon
  • WordPress en Indieweb
    • WordPress en het indieweb
    • Hoe gebruik je IndieAuth met WordPress
    • WordPress en webmentions
    • WordPress en Micropub
    • WordPress en de Post Kind plugin
  • Notities
  • Bookmarks
  • Likes

social

Hoe ik 15 jaar Twitter heb doorstaan

6 March 2022 door Frank Meeuwsen 36 Comments

6 maart 2007 maakte ik een Twitter account aan. Inmiddels zijn we 15 jaar verder en er gaat nog steeds geen dag voorbij dat ik niet even op Twitter kijk. Tenzij ik op vakantie ben, dan probeer ik echt even weg te blijven van het netwerk.

Tot 7-8 jaar geleden was Twitter nog echt de buurtkroeg zoals vriend @erwblo het vaak noemde in zijn presentaties. Dat is inmiddels wel veranderd. Twitter is wat je er zelf van maakt. Het kan een bron van inspiratie zijn, een put van frustratie, een springplank voor DIY creators, een plek van troost en een venster op de wereld. En ja, soms is het nog altijd die buurtkroeg.

Een paar jaar terug was ik echt klaar met het netwerk. Het open web lonkte, Twitter was vooral een plek vol presidentiële en fascistische megafonen die al dan niet bedoeld werden vergroot door een algoritme. Ik besloot iedereen te ontvolgen en opnieuw te beginnen. Dat is een stap waar ik nog altijd geen spijt van heb. Volledig afscheid nemen van Twitter vind ik niet nodig. Ik weet dat ik tijd verdoe op het netwerk, ik weet dat ik er soms te lang zit te scrollen. En ik heb daar vrede mee. Ik vind het prima. Voor nu.

De laatste jaren ben ik me meer bewust wat ik op Twitter publiceer. Vaker dan ooit typ ik al iets in om vlak voor het verzenden nog even na te denken of het wel iets toevoegt. Of ik zelf zo’n bericht zou willen lezen of ontvangen. Om het dan weer te verwijderen.

Hoe polariserend Twitter ook kan zijn, tegelijk is het een bron van verbinding en hulp. In het klein zag ik dat begin deze week toen mijn dochter haar portemonnee was verloren in de stadsbus. Mijn oproep werd luid geretweet en de klantenservice van U-OV die ik gelijktijdig aan de lijn had wist me te vinden op Twitter. Het was zelfs die klantenservice die ons via Twitter laat weten dat de portemonnee is gevonden!

In het groot zie je de verbinding en hulp in alles wat zich nu afspeelt. Vluchtelingen vinden opvang, wereldleiders en politici sturen openbare berichten om weer even wat meer chill te doen, en we beseffen ons meer en meer hoe verbonden we zijn. Twitter is een klein eilandje in de enorme zee van het sociale web, maar tegelijk hoop ik dat het eilandje ons laat zien dat we in de toekomst anders met elkaar en met onze planeet om kunnen gaan. Ik hoop dat deze hopeloze situatie leidt tot een nieuw besef dat vluchtelingen uit elk oorlogsgebied evenveel hulp nodig hebben. Dat de transitie naar schonere energie nu echt een kickstart krijgt.

En dat allemaal na 15 jaar Twitter. Het is me wat! Snel een meme posten!

Voor de archivarissen: 11 jaar op Twitter, 10 jaar op Twitter, 5 jaar op Twitter, 4 jaar op Twitter. En mijn volledige Twitter-archief heb ik natuurlijk als github repo opgeslagen! Dat laatste doe ik via een script wat ik ooit hier vandaan heb gehaald maar inmiddels eigenlijk niet meer weet waar het nu exact draait….

Opgeslagen onder: social Tags: algoritme, indieweb, social media, social web, twitter, verjaardag

Linke LinkedIn

24 July 2021 door Frank Meeuwsen 1 Comment

Ja verdorie. Mijn hersens schrikken zich een hoedje. Om tijdens mijn vakantie toch nog in een tijdlijn verstrikt te raken op mijn telefoon. Een droomflard en LinkedIn zijn de boosdoeners en mijn fysieke en mentale reactie verrassen me.

Social apps verwijderd

Bij de start van de vakantie nam ik maatregelen om te voorkomen dat ik twee weken lang zou doomscrollen. Ik verander de wachtwoorden van Twitter en Instagram en schrijf deze op mijn laptop die thuisblijft. Daarna log ik uit en verwijder ik de apps. Zo kan ik niet eenvoudig terugvallen op een verloren moment.

Na een week vakantie mis ik beide netwerken totaal niet. Ik heb geen moment het gevoel dat ik iets moet posten of dat ik de ophef van de dag mis. Zelfs de parkactiviteit Instacraft doet me niets. Alsof het maken van “hippe en populaire instagrammable knutsels” mij doet wankelen, ha!

Netwerk

Ik werd vanochtend wakker met een flard van een droom. Daar verscheen iemand in met wie ik vroeger samenwerkte. Ik kon niet op haar naam komen maar wist wel met wie zij weer samenwerkte. En ik wist dat ik haar op LinkedIn vinden. Die app heb ik nog wel ongewijzigd en ingelogd op mijn telefoon staan. Het waren vier klikken en ik wist haar naam weer en waar ze nu aan werkt. Gelukkig, mijn nieuwsgierige brein was weer gerustgesteld.

Alhoewel.

Hé, notificaties.
Hé, een post van een goede vriendin die een nieuwe baan heeft.
Hé, wat een toffe campage.
Hé, goede discussie over een boeiend onderwerp.
Hé, mooie quote, even delen met een collega. Past bij hem.

Hé… nu ben ik al weer een minuut of 10 aan het scrollen door een tijdlijn!

Ik voelde wat schaamte. Hoe kan dit nou? Waarom wil ik zo nodig door een tijdlijn scrollen en korte updates lezen? Toegegeven, het zijn niet allemaal even boeiende verhalen, maar toch scroll je door. In de hoop dat je iets leuks tegenkomt.

En je weet dat het een oneindige scroll is. Dus er is een kans dat je iets leuks tegen gaat komen.

Buikpijn door design

Het zit in het design. Avatar, naam, functie bovenin. Wat nudges dat anderen in je netwerk de post al hebben geliked of zelfs op reageren. Een goede afbeelding, korte intro. Het is vaak gerelateerd aan professionele interesse, wat bij mij een dunne scheidslijn heeft met privé.

Ik voelde zelfs wat buikpijn. Zou ik dan toch niet zonder Twitter en Instagram kunnen? Of kan ik gewoon niet zonder een tijdlijn? Mijn RSS feed is net zo goed een tijdlijn, met een eindstreep.
Maar die feed is Spartaanser, saaier. Ik weet wat ik ongeveer kan verwachten omdat ik elk abonnement zelf heb toegevoegd.
Zou het daar aan liggen? Moet het design van mijn feedreader aantrekklijker worden? Of zou er toch een algoritme in moeten om mij vergelijkbare feeds aan te bieden? Inoreader heeft die mogelijkheden als ik me niet vergis.

Volgen of verbinden

Op LinkedIn ben ik een jaar geleden opnieuw gestart om mijn tijdlijn wat op te frissen. Met een eenvoudig script ontvolgde ik iedereen. Ik krijg geen updates meer in de tijdlijn maar de connectie blijft wel bestaan. En toch krijgt LinkedIn het voor elkaar dat ik weer nieuwe updates zie. Want nieuwe connecties ben ik automatisch gaan volgen in de tijdlijn. Soms is dat interessant maar soms ook niet.

En nu?

Ik merk dat ik al een paar keer makkelijk even switch naar de app om wat te scrollen. Te zien wat mensen in mijn netwerk zoal te vertellen hebben. Ik denk na over een gepast antwoord op Elja’s post over “An Ugly Truth”, het boek over de schandalen bij Facebook. Ik zie wat echt boeiende artikelen die ik opsla voor later. Ik heb me zelfs geabonneerd op de RSS feed van een persoonlijk blog. (Go Herbert!)


Maar ik verwijder de app voor nu. Liever maak ik zelf iets mijn vrije tijd, zoals deze blogposts. Dan dat ik weer vooral consumeer en met werk bezig ben.

Tijd voor het zwembad!

Opgeslagen onder: social Tags: bloggen, linkedin, Script, tijdlijn, vakantie

Hoe maak je een Clubhouse sessie interessanter voor spreker en luisteraar?

17 February 2021 door Frank Meeuwsen 11 Comments

Gisterenavond hielden Johan Voets en ik een Clubhouse sessie over het “Tweede brein”. Met onderwerpen als de opkomst van nieuwe notitie-apps zoals Notion, Roma en Obsidian. De teloorgang van Evernote. Wat zijn nu de apps die de moeite waard zijn en waarom, welke apps gebruiken we zelf. Kunnen notitie-apps werken als een tweede brein en wat is daar voor nodig? Een leuk onderwerp om over te praten, op een voor mij nieuw podium, Clubhouse.

Wat is je tweede brein

Het werd en prettig gesprek van ongeveer een uur, waar ik meer achtergrond gaf waarom ik ben gestopt met Evernote. Zo kwam ter sprake dat ik mijn volledige Evernote archief niet door de digitale versnipperaar heb geduwd, maar het juist heb geëxporteerd naar bestanden per notitieboek. Omdat nieuwe notitie-apps vaak een Evernote import hebben, kun je je bestaande notities weer tot leven wekken. Johan gebruikte de mooie metafoor van een stoffige zolder die je een keer gaat opruimen. Je opent alle dozen om te zien wat er in zit. Soms verbaas je je wat je tegenkomt, “Heb ik dát bewaard?” en soms kom je kleine pareltjes tegen die je graag bij je houdt. Zo ga ik nu met mijn Evernote archief om. Er is weinig wat ik echt mis en waarvan ik denk dat het in Evernote zou moeten staan. Maar de archiefbestanden staan op de zolder van mijn computer. Ik kan er altijd bij en ik kan ze altijd weer importeren.
Die import kan net zo goed in Evernote zelf. Een nieuw account is zo gemaakt en je kunt de bestanden weer importeren en verder gaan waar je was gebleven.

We hebben een korte overview gegeven van de mogelijkheden en uitdagingen in Roam, Notion en Obsidian. De belemmerende factor is dat Clubhouse alleen audio is. Zo’n gesprek leent zich juist om video te gebruiken en direct de verschillende mogelijkheden te laten zien. Hoe een Knowledge Graph er uit ziet, of hoe backlinks werken. De database mogelijkheden in Notion laten zich beter demonstreren dan in tekst uitleggen. Maar desondanks wisten we toch een dik uur vol te praten over iets banaals als een notitie. Hoe heb ik Clubhouse ervaren als moderator en spreker?

Clubhouse als podium

De aandacht in onze Clubhouse room was wisselend. Bij de start zaten al snel 10 – 15 luisteraars te wachten tot Johan zijn audio-problemen had opgelost. Dat bleek een terugkerende bug in de Clubhouse app te zijn, waarbij één van de moderators niet is te horen.
Na een half uur was nog ongeveer de helft van de luisteraars over, die allemaal tot het einde bleven. Of de sessie succesvol was? Ik ben er dubbel over. Het is altijd leuk om met Johan ervaringen uit te wisselen over apps en online services. Ik vind het leuk om over zo’n niche onderwerp als notitie-apps te praten, zelfs al blijf ik een leerling in dat veld. Maar het format van de Clubhouse sessie spreekt me minder aan.

Ik zat op mijn werkkamer achter mijn laptop, alleen, terwijl ik tegen een groep mensen praat. Dat is met presentaties via videocalls al een lastig gegeven, om tegen een scherm te praten en te hopen dat je boodschap aankomt aan de andere kant van de lijn. Zeker als er technische belemmeringen kunnen optreden. Met audio komt daar nog een extra hobbel bij voor me. Omdat ik niemand zie waar ik tegen praat, merk ik dat mijn zinnen langer worden. Dat ik zelf lang aan het woord ben. Omdat ik geen visuele feedback van de andere kant krijg, weet ik niet of het verhaal overkomt. Of dat ik iets onduidelijks vertel. Of ik wel te verstaan ben. Ik weet niet of iemand een vraag heeft of instemmend knikt. Clubhouse is in die zin heel erg éénrichtingverkeer, zoals veel congressen kunnen zijn.

Gebruik meer congres-formats

De app en de community heeft iets van een congres-sfeer. Je kunt van de ene naar de andere room springen, luisteren naar sprekers en soms wat vragen stellen of je eigen verhaal doen. Het is erg afhankelijk van het onderwerp en het format hoe interactief een Clubhouse kamer is. De sessie over notitie-apps was bij nader inzien best een uitzending van twee personen in plaats van een gesprek of uitwisseling van gedachten met de aanwezigen. Dat kan, die ruimte mag er prima zijn. Het zou handig zijn als je dat als bezoeker vooraf weet. Om de verwachtingen in goede banen te leiden. Zoals je op een congres weet dat je bij sessies in een grote zaal vaak achterover kunt leunen en gewoon even lekker kunt luisteren. Terwijl in de break-out sessies vaak meer activiteit van de luisteraars wordt verwacht. Bij het maken van een room zou zo’n formatstijl wel handig zijn. Misschien in de vorm van hashtags in de beschrijving, of gebruik van emoji.

Een andere beperkende factor op dat moment vond ik het gebrek om eenvoudig URL’s of meer informatie te delen. Op een congres laat je als spreker een slide zien, of desnoods schrijf je ter plekke een URL op voor meer informatie. Nu wilde ik twee links delen naar nieuwsbrieven over notitie-apps, maar dat kan niet. Ik moest de luisteraar verwijzen naar mijn Twitter account waar ik de links deel.
Dit zijn mijn nieuwsbrieven over Notion en over Obsidian en Zettelkasten. Twee nieuwsbrieven die dagelijks geautomatiseerd worden verstuurd via Mailbrew.

Nu is dat te ondervangen in de voorbereiding, door bv een speciale wiki-pagina te maken waar je links en informatie per room kunt vastleggen en delen, of je deelt al vooraf relevante informatie in de omschrijving van de Clubhouse kamer.

Wederom een wisselende ervaring met Clubhouse. Leuk vanwege het onderwerp en de interesse in de materie, maar het format van audio-only blijf ik lastig vinden. Vooral de beperking in visuele feedback. Als je een Clubhouse goed wil doen dan helpt het om iets meer voor te bereiden door het format duidelijk te maken aan de luisteraar en mogelijk relevante links al klaar te hebben staan op een eenvoudig te bereiken adres.

Opgeslagen onder: social Tags: clubhouse, evernote, notion, notitie-app, obsidian, roam research

Twitter en Revue – Hoe gaan ze samen verder?

26 January 2021 door Frank Meeuwsen 18 Comments

Waar je op Twitter juist maar 280 karakters kunt typen, heb je in nieuwsbrieven veel meer vrijheid. Dat maakt het zo bijzonder dat Twitter vandaag de Nederlandse nieuwsbriefdienst Revue overneemt. Op het eerste gezicht lijkt het een wat vreemde combinatie. Als je er langer over nadenkt is het een interessante ontwikkeling in een nu al turbulent 2021 voor nieuwsbrieven.

Twitter is een platform voor schrijvers, curators en experts om van zich te laten horen. Conversaties starten en breiden uit op het platform en Twitter biedt redelijk ruime mogelijkheden om je eigen teksten te delen, distribueren en je stem te vergroten.

In het verleden heb ik al eens betoogd dat Twitter en Medium een prima combinatie zouden maken. Begin je verhaal op Twitter, al dan niet via een thread. Bouw het uit op Medium en zorg dat het daar een meer vaste plek krijgt. Nu is Medium niet meer wat het ooit was, misschien is het maar goed dat die twee niet nader tot elkaar zijn gekomen.

Vorig jaar ging het gerucht dat Twitter in gesprek was met Substack voor een overname. Al snel werd duidelijk dat het bij een gerucht bleef, maar de geest was wel uit de fles: Twitter zoekt naar meer manieren om de mediamakers aan zich te binden. Recent kochten ze al de social broadcasting app Breaker om een plek te veroveren in de groeiende audio- en podcastindustrie.

Synergie tussen de merken

Nu krijgen ze een nieuwe kans om een voet tussen de deur te krijgen voor langere artikelen. Revue is in mijn ogen een betere match dan Substack. Revue richt zich meer op redacties, journalistieke organisaties en uitgevers. Substack zit nog te dicht op de individuele schrijver. Twitter is dé plek om op de hoogte te blijven van het nieuws terwijl het gebeurt. De voorbeelden buitelen over elkaar. Er zijn genoeg scenario’s te bedenken waarin Twitter en Revue elkaar kunnen versterken, beide kanten op. In het voordeel van de lezer (meer geïnformeerd, dichter bij de bron) en in het voordeel voor de auteur. Die ziet meer betrokkenheid bij het merk en mogelijk meer conversatiemogelijkheden. Wat weer in het voordeel is van Twitter, want meer engagement betekent interessanter voor adverteerders. Want ondanks alles blijft dat wel het verdienmodel van Twitter, advertenties verkopen.

Daar op voortbordurend, zou Twitter zijn advertentie technologie nu uitbreiden naar nieuwsbrieven? Kun je als nieuwsbrief-auteur bij Revue straks eenvoudig advertenties integreren in je nieuwsbrief? Een mix van advertentie en redactioneel kan aantrekkelijk zijn voor sommige titels. De vraag is of het voor de lezer een vooruitgang is.

Het is nu al mogelijk om de reactiemogelijkheid onder tweets uit te zetten of te beperken tot degenen die je in de tweet noemt. Zou dat met de aankoop van Revue een volgende stap krijgen? Maak bepaalde tweets alleen zichtbaar voor abonnees van je nieuwsbrief?

Mogelijke scenario’s na de overname

De Twitter blogpost over de aankoop hint naar andere scenario’s.

  • De vindbaarheid van nieuwsbrieven vergroten. Ik kan me nog herinneren dat Twitter een tijd een soort widget had om je in een tweet direct te abonneren op een nieuwsbrief. Volgens mij bestaat die mogelijkheid niet meer. Die zie ik wel weer terugkomen nu.
  • Op basis van je tweets en je netwerk interessante nieuwsbrieven ontdekken. OK, ik heb wel een directory met 600 nieuwsbrieven om al mee te beginnen. Mijn DM staat open hoor Twitter!
  • Conversatie rondom nieuwsbrieven op Twitter. Dat kan een interessante mogelijkheid zijn. Bij voorkeur zijn die conversaties wel in een open formaat, zodat je ze ook op je eigen site kan voeren in plaats van alleen op de domeinen van Twitter en Revue. Webmentions zijn daar een prima mogelijkheid voor.

Een andere gedachte: Tweetdeck is de desktop app voor Twitter. Zou het mogelijk worden om er nieuwsbrieven in te lezen? Zoals Substack een eigen reader heeft, kan Revue en Twitter dit ook aanbieden. Het zal vermoedelijk minder open zijn, maar het aanbod bij Revue is al net zo divers als bij Substack.

Hoe het zal verlopen voor het Utrechtse Revue, we gaan het zien de komende tijd. Ik vind het een mooie stap voor het team van Martijn en Mohamed. Het toont aan dat de nieuwsbrief nog altijd een relevant medium is, als je het bekijkt als een onderdeel van je totale distributiestrategie.

Opgeslagen onder: social Tags: nieuwsbrief, revue, twitter

Instagram just threw users of its embedding API under the bus

9 June 2020 door Frank Meeuwsen Leave a Comment

Instagram just threw users of its embedding API under the bus door Timothy B. Lee (Ars Technica)

People may need to get permission before embedding someone else’s Instagram photo.

Dit kon nog wel eens lastig gaan worden voor een hoop online publicaties…

[…]Before you embed someone’s Instagram post on your website, you may need to ask the poster for a separate license to the images in the post. If you don’t, you could be subject to a copyright lawsuit.

Opgeslagen onder: instagram, social, webtech Tags: copyright, law

Happy 25th year, blogging. You’ve grown up, but social media is still having a brawl

14 October 2019 door Frank Meeuwsen Leave a Comment

Happy 25th year, blogging. You’ve grown up, but social media is still having a brawl | John Naughton door an author (the Guardian)

The blogosphere remains a valuable source of information and insight

“The furore over social media and its impact on democracy has obscured the fact that the blogosphere not only continues to exist, but also to fulfil many of the functions of a functioning public sphere.”

Een leuk artikel over het 25 jaar bestaan van blogs, dankzij Dave Winer, met een uitstapje naar de rol van social media deze dagen…

Opgeslagen onder: bloggen, social Tags: facebook, rss, twitter

  • Go to page 1
  • Go to page 2
  • Go to page 3
  • Interim pages omitted …
  • Go to page 5
  • Go to Next Page »

Footer

Wat is dit?

Frank MeeuwsenDigging the Digital is de digital garden of commonplace book van Frank Meeuwsen. Onderwerpen variëren van indieweb tot nieuwsbrieven, bloggen, muziek en opvallende gebeurtenissen op het internet.

Meer Frank

Bloghelden - De definitieve geschiedenis van webloggend Nederland

Op deze dag

  • 12 months ago...
    • A Short History of iOS App Icons
    • Tweetdeck Goes Web Only
  • 2 years ago...
    • Shortcuts op je Mac
  • 4 years ago...
    • I’m in hiding
    • Maker Faire houdt op te bestaan
    • Bookmark: Crafting {:} a Life Unconference Day 1
    • Duxtape
  • RSS
  • LinkedIn
  • GitHub
  • Mastodon
← An IndieWeb Webring →

Archives

Digging the Digital staat op de state of the art server van Servebolt.
De snelste high-performance hosting met een sterke focus op schaalbaarheid en veiligheid.