Ik ben verschrikkelijk blij met Evernote. Dit programma is een extern geheugen voor veel momenten, sites, inspiratie en ideeën die ik dagelijks tegenkom. Ik heb nog steeds niet alles in de applicatie opgeslagen, maar dit zou wel eens snel kunnen gaan veranderen. Al bladerend door de inhoud van mijn Evernote kwam ik een artikel tegen uit Web Worker Daily van augustus vorig jaar: Your blog is your mothership. Een geweldige titel voor een standaard artikel, het was dus ook die titel die me het deed opslaan. Het is een redelijk standaard artikel zoals je wel vaker ziet op weblogs tegenwoordig, met een lijstje dingen die je moet doen om je blog up to date te houden. Lijstjes zijn een soort heilige graal geworden in de zakelijke blogosfeer. Niet onbegrijpelijk, daar kom ik later nog wel op terug. Maar je blog als moederschip. Ik vind het een passende benaming.

Een blog, zeker in de begindagen, was echt een ding wat je zelf maakte. Voor de weblogs hadden we al persoonlijke homepages en iedereen die wist hoe je de broncode van een website kon bekijken, die ging zelf proberen zo’n pagina in elkaar te knutselen. Met veel pijn en moeite en zonder enig esthetisch gevoel had je na een week een gifgroene pagina met wat bewegende horizontale lijnen, vier lettertypen en inhoudelijk kam het niet veel verder dan een beschrijving van je directe omgeving: Je kamer, kat, hond, vriendenkring of je auto. En je favoriete kroeg. Geen van allen had een eigen website dus daar kon je niet naar doorlinken, dus maakte je maar een link naar leuke sites op het web. Allemaal niets mis mee, dit heeft moeten gebeuren voor de evolutie van het web. Wat ik hier beschrijf is trouwens licht autobiografisch. Het is mijn eigen eerste website die ik op een subdomein van The Internet Plaza had gemaakt. Ik had alleen geen auto en huisdieren.

Maar het was van jou. Jij had het gemaakt, vrijwel zonder hulp van anderen. OK, het staat op een server van je provider, maar je kon wel zeggen dat je iets had gemaakt op een computer. En dat is heel wat in 1996. Want nu kon je mensen verwijzen naar je eigen site. naar jouw digitale thuishaven. Fastforward naar het hier en nu. Weblogs zijn gemeengoed, miljoenen hebben een twitteraccount, Hyves en Facebook groeien ongebreideld, location based services nemen een vlucht en we documenteren en presenteren ons complete leven online. Ik weet het , ik doe er even hard aan mee. Waar ik mezelf over blijf verbazen is dat ik altijd een thuishaven wil hebben. Een plaats waar ik iemand heen kan sturen en kan zeggen: Van mij. Dat is mijn blog. Of website zo je wilt. Want met de huidige WordPress-installaties kun je complete websites maken die weinig meer met blogs te maken hebben.

Mijn 140 karakters staan ergens op een server waar ik niet direct heen kan FTP-en om ze er af te halen, mijn digitale relaties worden beheerd door Hyves, LinkedIn en Facebook. Foto’s en video’s staan ook ergens op een harde schijf waar ik niet zelf bij kan om ze er makkelijk weer af te halen of te vervangen. Maar wat ik wel kan is mijn eigen site, mijn eigen blog in beheer houden. Daar heb ik niemand bij nodig. Natuurlijk kun je bij Hyves bloggen en ja, WordPress.com biedt net als web-log de mogelijkheid om een eigen blog te maken. Maar niets is prettiger dan zelf een server huren en daar je eigen verantwoordelijkheid over hebben. Waar je ook zelf kunt bepalen wat je met je blog doet. Waar je niet gehouden bent aan de conventies, regels en grillen van een serviceprovider.Waar je zelf kunt bepalen hoe je je gasten ontvangt en wat je ze vertelt.

Daarom is een blog het moederschip. Het is die ene plek die echt van jou is. De plek die je elk moment kunt veranderen zoals het jou uitkomt. Iedereen zou een moederschip moeten hebben. Een vrij toegankelijk, niet gereguleerde plek online waar je je eigen beslommeringen kwijt kunt, al dan niet openbaar voor de wereld of voor een zelf uit te kiezen groep mensen om je heen. Klinkt als een weblognetwerk? Zeker, maar dan op een eigen serverruimte waar je altijd overal bij kunt. Zonder zwaar commerciële bijbedoelingen. Ik wil nog verder gaan. Je blog zou niet alleen je moederschip moeten zijn, maar ook het commandocentrum, het holodeck, voor al je online activiteiten. Je kunt een WordPress blog als OpenID-adres gebruiken om op steeds meer plaatsen in te loggen en je kunt je blog gebruiken als start- en eindpunt voor andere netwerken. Denk aan het opslaan en verzenden van tweets, het voeden van je Facebook-wall of als opslag voor je foto’s en video’s.

Disclaimer: Ja, ik weet dat er gaten in dit verhaal zijn te schieten. Als de hostingprovider plat gaat, WordPress een bug heeft en ga zo maar door. Maar in grote lijnen vind ik dat het wel zo is! En het is mijn blog dus ook mijn mening. 🙂