Digging the Digital

Vol Blogdrift!

internetgeschiedenis

Het dilemma van de digitale diversiteit

door 2 Comments

Ik herken het verhaal van Jack Baty maar al te goed. Ik volg zijn verschillende sites en experimenten al jaren. Zijn eigen observatie klopt als een bus:

It pains me to admit that I will never be content with a single way to publish things.

Jack heeft meerdere domeinen, met meerdere (soorten) blogs en schuift om de zoveel maanden alles weer van het ene domein naar het andere. Dat klinkt niet onbekend, al ben ik zelf iets voorzichtiger.

Een ecosysteem voor je passie

Ik steek mijn enthousiasme voor het omglolverse niet onder stoelen of banken. Het ecosysteem dat Adam met zijn designstudio maakt vind ik fascinerend. Niet in de minste plaats vanwege de community die hij er om heen bouwt middels Mastodon, een forum en zelfs IRC. De losse diensten zijn een aggregaat van web 2.0-tijdperk mogelijkheden (blog, statuslog, foto-opslag, pastebin) en de community-bouwstenen uit de begindagen van het web, zoals IRC en zelfs een textbased adventure in de terminal waar je je eigen plek kunt bouwen. Zoals de DDS vroeger.

Ik hou van zulke verzamelingen aan diensten. Dave Winer heeft net zulke bouwstenen in zijn arsenaal. Van een feedreader tot blogdienst tot bookmarking-tool. Allen zijn gelinkt met RSS, OPML of andere protocollen uit de begindagen van het web.

Ik probeer ze en ben en er enthousiast over. Ik twijfel elke keer of ik naast dit blog niet iets anders moet doen. Maar ik kom al snel tot mijn zinnen. Na meer dan 20 jaar online schrijven is het inmiddels uitgegroeid tot een aardige digital garden voor mezelf. Ik weet dat ik over veel onderwerpen hier heb geschreven en kan het prima aan elkaar linken. Soms verras ik mezelf dat ik een blogpost over een specifiek thema heb, wat ik zelf al weer was vergeten. Zoals de website die ik ooit voor mijn eigen scriptie maakte. Als ik dat weer zou verspreiden over meerdere domeinen en diensten, dan verlies ik die kracht van de verbindingen. Ondanks dat de hyperlink natuurlijk elke verbinding mogelijk maakt.

Blijven of gaan?

Een paar jaar terug verplaatste ik al mijn blogposts weer naar WordPress. Omdat ik dat nu eenmaal ken. Met de hulp van vriend Remkus migreerde ik alles van Jekyll naar WordPress en iets later importeerde ik de begindagen van mijn blog hier. Ik hou er van om alles op één plek te hebben. Ik heb niet de mentale capaciteit om over meerdere domeinen en databases te moeten zoeken naar iets wat ik ooit eens heb geschreven.

Dus stel dat ik alles verhuis naar mijn weblog.lol domein of zelfs naar een rad.dad plek. Of misschien wel een tilde-domein, heb ik ook nog! Ik vrees dat me dat weer zoveel denkwerk gaat opleveren. Zoveel uitzonderingen in die duizenden blogposts die ik zelfs nu nog niet heb opgelost.

En mijn WordPress blog werkt op zich wel. Ik kan via allerlei andere apps relatief eenvoudig publiceren. Obsidian, Emacs, Drafts, mijn RSS reader. Dankzij de WordPress API en het Micropub protocol kan ik eenvoudig vanaf meerdere invalswegen op de plaats van bestemming komen, mijn domein. Moet ik dat weer opnieuw gaan opbouwen of bij elkaar zoeken voor andere diensten? Of gebruik ik die andere diensten als extra plek om te publiceren? Liever niet.

Een nieuwe weg

De filosofie van omg.lol en van Dave Winer beïnvloeden me wel. De presentatie van mijn blog is te beperkt en te rigide misschien? Alles is één tijdlijn en heeft op de frontpage evenveel waarde. Kun je een statusupdate vergelijken met een longform post over een protocol? Ik vind van niet. Dus mogelijk moet ik daar naar alternatieve vormen zoeken. Een ander WordPress theme. Een theme dat beter onderscheid maakt tussen kort en lang, tussen verschillende post-types.

Ondertussen blijf ik zo nu en dan wat posten op mijn status-log en kun je op mijn naamdomein zien waar ik verder ben te vinden.

OPEN S03E09 – Het is de hoogste tijd

door 8 Comments

Dit is de laatste editie van OPEN. Niet alleen van dit jaar, maar van de serie. Geen seizoenseinde, geen cliffhanger, ik stop er mee. Er zijn verschillende redenen om er nu een punt achter te zetten. De belangrijkste reden is dat de lol er een beetje vanaf is.

Ik vind het nog altijd fantastisch om online te schrijven en te publiceren. Ik kan me na meer dan 20 jaar publiceren niet meer voorstellen dat ik het níet zou doen. De afgelopen 2 jaar was het ritme van de wekelijkse nieuwsbrief een prima reden om mezelf op de hoogte te houden van nieuwe ontwikkelingen, toffe tools en gewoon leuk spul op dat mooie open internet.

Maar sinds de zomervakantie is de klad er wat in gekomen. Waar ik voorheen gedurende de week een nieuwsbrief samenstelde, kwam het door werk en privé steeds meer aan op het weekend. En laat ik dat weekend nodig hebben om zelf wat op te laden, uit te rusten en leuke dingen met mijn gezin te doen. En om steeds meer afstand te nemen van het scherm. Tijd voor andere belangrijke zaken.

Daardoor wordt OPEN al snel een “moetje”. Een verplichting naar jou als lezer om toch elke week iets te leveren. Ik merkte het in wat ik publiceer en verstuur. Het vuur doofde een beetje. Dan is het beter om op tijd te stoppen. Bij deze dus.

Na iets meer dan 100 edities van de OPEN nieuwsbrief is het tijd om het boek te sluiten. Mijn blog Digging the Digital blijft actief. Daar kun je je abonneren op de RSS feed. Er zijn genoeg manieren om een RSS feed via mail te ontvangen, dat hoef ik niet voor je te regelen 😉 Check bijvoorbeeld Feedrabbit eens.

Komt er nog een keer een vervolg op deze nieuwsbrief? Ik heb geen idee. Voor nu gaat alles op pauze. We zien het ooit wel weer. Je kunt je abonnement opzeggen. Ik download over een week het abonneebestand bij de mailprovider waarna ik het daar verwijder.

Dank jullie wel voor je betrokkenheid, de tips, de aanmoedigingen, de bedankjes en alle andere leuke berichten die ik mocht ontvangen via de mail!

Blog on!

De meest geklikte link in de vorige editie van deze nieuwsbrief was het artikel van Ernst-Jan Pfauth over Web3.

#MAND

Gefeliciteerd! Het is vandaag 31 jaar geleden dat de eerste website online ging! 🔹 En 20 jaar geleden dat de oerbloggers van Sargasso begonnen, gefeliciteerd! Lekker! Een tool om tijdlijnen te maken op basis van JSON 🔹 Textbuddy geeft je 128 commando’s om al je teksten te bewerken 🔹 Kerstklus: Personal Knowledge Management organisatie voor 2022 regelen. 🔹Newsletter Winter is Coming!

Nieuwsbrief van de week

Digital Native is een wekelijkse nieuwsbrief over tech, startups en de culturele invloed. Geschreven vanuit het perspectief van een investeerder. Tip: Zijn editie over blockchain-based economies.

Nederlandse blogs zijn jarig

door 2 Comments

We komen in de periode van de jubilarissen. De eerste Nederlandse blogs startten eind vorige eeuw (ja dat is toch heerlijk om te schrijven, “eind vorige eeuw“) met in het kielzog een sloot nieuwe blogs tussen 2000 en 2005. De echte volhouders zijn nu zo’n 20 jaar bezig. In mijn gratis boek Bloghelden kun je de geschiedenis van de Nederlandse blogs lezen!

Recent vierde Ton Zijp de 20e verjaardag van zijn blog. Zijperspace is een constante factor in de Nederlandse blogosfeer. Ton was samen met Remco Sikkema en ondergetekende de aanstichters van de Dutch Bloggies. Daarnaast schreven we samen met een elftal bloggers about:blank vol, ‘s Neerlands eerste en enige weblogmagazine.

Vandaag is een andere pijler van de Nederlandse blogwereld jarig. Arnoud Hugo, voor sommigen beter bekend als Verbal Jam, is ook 20 jaar jong. Vanuit het Amsterdamse beschouwt Arnoud de wereld en haar inwoners. De ruzies, de ophef, de lol en de verwondering.

Zowel Arnoud als Ton zijn deel van De Oude Weblogkliek. Een kleine groep bloggers van weleer die elkaar soms vinden in een Signal groep (hoe hip!) en al 3 jaar proberen een weblogmeeting in het Vondelpark te regelen. Maar er komt altijd wel iets tussen. Werk, een sociaal leven, een pandemie of zieke kinderen.

Ik bewonder Arnoud en Ton voor hun vastberadenheid, het door blijven schrijven en publiceren. Ik kijk met jaloezie naar hun schrijfstijl, woordkeuze en creatieve opbouw van hun blogposts. Hun blogs zijn enorm eigengereid en hebben echt een persoonlijke stem. Zoals Arnoud schrijft in zijn verjaardagspost:

“[…]schrijf gewoon voor jezelf. Op een blog desnoods. Dat is goed voor je ontwikkeling, je geestelijk welbevinden, je tevredenheid met het bestaan. Je kunt je ongenoegens en frustraties over de wereld afreageren en de illusie hebben dat iedereen kennisneemt van je standpunten. Dat is natuurlijk niet zo, maar wat is schrijven anders dan het scheppen van illusies?”

Gefeliciteerd beste heren! Hopelijk kunnen we ergens in 2022 er op proosten tijdens een Oude Weblogkliek Weblogmeeting!

Het web is 30 jaar jong, probeer het eens

door 3 Comments

Probeer het eens.

Met die woorden stuurde Sir Tim Berners-Lee op 6 augustus 1991 een bericht naar de nieuwsgroep alt.hypertext (nieuwsgroepen waren een soort Reddit avant le lettre) om zijn nieuwe project wereldkundig te maken: Het WorldWideWeb.

6 August 1991 usenet post by Tim Berners-Lee

In het bericht legt hij uit wat zijn bedoeling is met het web: Documenten en pagina’s die aan elkaar zijn gelinkt en vrij toegankelijk zijn voor eenieder. In het bericht geeft hij ook toegang tot de eerste browser voor wie het web eens wil proberen.

En dat proberen, dat deden we de afgelopen 30 jaar. In 2016 geeft Kevin Kelly in zijn boek The Inevitable een opsomming van het aantal webpagina’s.

Het internet is één van de grootste uitvindingen van de mensheid. Het is het grootste communicatienetwerk en heeft ons dagelijks leven voorgoed veranderd. Ik kan me geen privé en professioneel leven meer voorstellen zonder het wereldwijde web.

Amy van der Hiel refereert in de blogpost bij W3C aan dat wat mij zo aantrekt in het web:

The Web’s richness, health, and future potential is linked to the immense amount of work done at the Web Consortium since its founding in 1994 by Tim Berners-Lee, to ensure it is open, interoperable and works for everyone.

Poortwachters

Ik geloof in een web dat open en toegankelijk is, waar protocollen belangrijker zijn dan platformen. Sinds het begin van deze eeuw is dat idee langzaam maar zeker overhoop gehaald door de Big Tech bedrijven die we allemaal kennen, Google, Apple, Facebook, Amazon en Microsoft. Langzaam maar zeker kregen ze het grootste deel van het internet in hun macht.

Kleine zijsprong. Oatmeal, de maker van bovenstaande comic, is inmiddels weg op sociale netwerken en onderhoudt contact met zijn fans via zijn nieuwsbrief. Zie de popup die ik kreeg op de originele pagina van de comic.

Oogkleppen

Terug naar de verjaardag van het World Wide Web. Het oorspronkelijke idee van Tim Berners-Lee werd lastiger om in stand te houden. Met terugwerkende kracht was het niet slim om gratis content als de default modus van het web te maken. Ergens met er geld worden verdiend om de boel draaiende te houden en de makkelijkste manier bleek advertenties. Wat de afgelopen jaren zorgde voor een Advertentie Industrieel Complex, een gigantische machine die draait op data van de iedereen online. Er zijn compleet nieuwe bedrijfstakken ontstaan vanuit deze machine en het einde is nog lang niet in zicht.

Inmiddels zijn we op een moment in tijd dat de oogkleppen afvallen bij internetgebruikers, overheden, bedrijven en non-profit organisaties. Langzaam maar zeker ontstaat een breder besef dat het web wat we nu hebben, niet het web is wat we willen. Natuurlijk is het fantastisch om gelijkgestemden te vinden in Facebook groepen, of contact te houden met vakbroeders via Twitter of LinkedIn. Maar hebben die netwerken daar zoveel van onze data voor nodig? Is het noodzakelijk dat marketeers en data analisten toegang hebben tot zoveel gevoelige en onnodige data? Om welk probleem eigenlijk op te lossen?

Het zijn grote vragen en ik ben blij dat overheden, non-profit organisaties en burgerinitiatieven opstaan om een verschil te maken. Er komen scheurtjes in de poortwachtersrol van Facebook en Google. Wetgeving en regulering zorgen voor een volgend hoofdstuk in de geschiedenis van het web.

Zuckerverse

Net op tijd, als je de ambitie van Mark Zuckerberg leest. Hij wil een Metaverse ontwikkelen. Een web dat voorbij je beeldscherm gaat. Informatie en digitale communicatie worden dan een integraal onderdeel van ons dagelijks leven. Niet alleen op een scherm maar in alles om je heen. Laten we er voor zorgen dat we bij de 30e verjaardag van de Metaverse niet somber terugkijken omdat het een afgesloten silo is, alleen toegankelijk als je onderdeel bent van een privaat netwerk. Laat het niet de Zuckerverse worden. De Metaverse moet net zo open, interoperabel en toegankelijk zijn als het web was in 1991 en in 2021.

Wij als websurfers, console cowboys, cybernauten, digitale DIY-ers (alles klinkt beter dan het passieve “internet gebruiker”) kunnen het verschil maken. Met onze eigen moederschepen, met een web waar mensen belangrijker zijn dan winst. Waar silo’s verbonden kunnen worden en je onafhankelijk van je sociale netwerk met elkaar kunt communiceren, anoniem.

Laten we het eens proberen.

The Garden of Forking Paths

door 2 Comments

The A-tag (adactio.com)

The opening keynote from the inaugural HTML Special held before CSS Day 2016 in Amsterdam.

Wat een prachtige presentatie van Jeremy over de geschiedenis van het web, waar het ons heeft gebracht en wat er mogelijk is. Fantastische voorbeelden, mooie links naar Memex, Arpa, Xanadu en andere relevante momenten in de internetgeschiedenis. Op ontdekkingstocht in The Garden of Forking Paths.