Probeer het eens.
Met die woorden stuurde Sir Tim Berners-Lee op 6 augustus 1991 een bericht naar de nieuwsgroep alt.hypertext (nieuwsgroepen waren een soort Reddit avant le lettre) om zijn nieuwe project wereldkundig te maken: Het WorldWideWeb.
In het bericht legt hij uit wat zijn bedoeling is met het web: Documenten en pagina’s die aan elkaar zijn gelinkt en vrij toegankelijk zijn voor eenieder. In het bericht geeft hij ook toegang tot de eerste browser voor wie het web eens wil proberen.
En dat proberen, dat deden we de afgelopen 30 jaar. In 2016 geeft Kevin Kelly in zijn boek The Inevitable een opsomming van het aantal webpagina’s.
Het internet is één van de grootste uitvindingen van de mensheid. Het is het grootste communicatienetwerk en heeft ons dagelijks leven voorgoed veranderd. Ik kan me geen privé en professioneel leven meer voorstellen zonder het wereldwijde web.
Amy van der Hiel refereert in de blogpost bij W3C aan dat wat mij zo aantrekt in het web:
The Web’s richness, health, and future potential is linked to the immense amount of work done at the Web Consortium since its founding in 1994 by Tim Berners-Lee, to ensure it is open, interoperable and works for everyone.
Poortwachters
Ik geloof in een web dat open en toegankelijk is, waar protocollen belangrijker zijn dan platformen. Sinds het begin van deze eeuw is dat idee langzaam maar zeker overhoop gehaald door de Big Tech bedrijven die we allemaal kennen, Google, Apple, Facebook, Amazon en Microsoft. Langzaam maar zeker kregen ze het grootste deel van het internet in hun macht.
Kleine zijsprong. Oatmeal, de maker van bovenstaande comic, is inmiddels weg op sociale netwerken en onderhoudt contact met zijn fans via zijn nieuwsbrief. Zie de popup die ik kreeg op de originele pagina van de comic.
Oogkleppen
Terug naar de verjaardag van het World Wide Web. Het oorspronkelijke idee van Tim Berners-Lee werd lastiger om in stand te houden. Met terugwerkende kracht was het niet slim om gratis content als de default modus van het web te maken. Ergens met er geld worden verdiend om de boel draaiende te houden en de makkelijkste manier bleek advertenties. Wat de afgelopen jaren zorgde voor een Advertentie Industrieel Complex, een gigantische machine die draait op data van de iedereen online. Er zijn compleet nieuwe bedrijfstakken ontstaan vanuit deze machine en het einde is nog lang niet in zicht.
Inmiddels zijn we op een moment in tijd dat de oogkleppen afvallen bij internetgebruikers, overheden, bedrijven en non-profit organisaties. Langzaam maar zeker ontstaat een breder besef dat het web wat we nu hebben, niet het web is wat we willen. Natuurlijk is het fantastisch om gelijkgestemden te vinden in Facebook groepen, of contact te houden met vakbroeders via Twitter of LinkedIn. Maar hebben die netwerken daar zoveel van onze data voor nodig? Is het noodzakelijk dat marketeers en data analisten toegang hebben tot zoveel gevoelige en onnodige data? Om welk probleem eigenlijk op te lossen?
Het zijn grote vragen en ik ben blij dat overheden, non-profit organisaties en burgerinitiatieven opstaan om een verschil te maken. Er komen scheurtjes in de poortwachtersrol van Facebook en Google. Wetgeving en regulering zorgen voor een volgend hoofdstuk in de geschiedenis van het web.
Zuckerverse
Net op tijd, als je de ambitie van Mark Zuckerberg leest. Hij wil een Metaverse ontwikkelen. Een web dat voorbij je beeldscherm gaat. Informatie en digitale communicatie worden dan een integraal onderdeel van ons dagelijks leven. Niet alleen op een scherm maar in alles om je heen. Laten we er voor zorgen dat we bij de 30e verjaardag van de Metaverse niet somber terugkijken omdat het een afgesloten silo is, alleen toegankelijk als je onderdeel bent van een privaat netwerk. Laat het niet de Zuckerverse worden. De Metaverse moet net zo open, interoperabel en toegankelijk zijn als het web was in 1991 en in 2021.
Wij als websurfers, console cowboys, cybernauten, digitale DIY-ers (alles klinkt beter dan het passieve “internet gebruiker”) kunnen het verschil maken. Met onze eigen moederschepen, met een web waar mensen belangrijker zijn dan winst. Waar silo’s verbonden kunnen worden en je onafhankelijk van je sociale netwerk met elkaar kunt communiceren, anoniem.
Laten we het eens proberen.
