• Skip to primary navigation
  • Skip to main content
  • Skip to footer

Digging the Digital

Vol Blogdrift!

  • /Now
  • Nieuw? Start hier
    • Blogroll
    • Tag Index
  • Startgids Mastodon
  • WordPress en Indieweb
    • WordPress en het indieweb
    • Hoe gebruik je IndieAuth met WordPress
    • WordPress en webmentions
    • WordPress en Micropub
    • WordPress en de Post Kind plugin
  • Notities
  • Bookmarks
  • Likes

afscheid

Afscheid van onze kat Plato

8 March 2022 door Frank Meeuwsen 29 Comments

13 Jaar lang was het een gewoonte als ik ‘s ochtends uit bed kwam. De keukenweegschaal pakken, een bakje er op en kattenbrokken afwegen. Want Plato had eigenlijk altijd gewichtsproblemen. Of nou ja, hij was gewoon een gezellige mollige rode kater. 13 Jaar lang moesten we opletten dat we de deur naar de gang goed dichtdoen als de voordeur open is. Plato greep elke kans aan om langs ons heen te sprinten en via de voordeur de vrijheid tegemoet. Dacht hij. Want elke keer in die 13 jaar stond hij dan als verstijfd op de stoep, niet wetend waar hij nu weer was beland en snuffelde hij wat onwennig in het perkje bij de boom voor de deur. Om zich daarna onder een geparkeerde auto te verschuilen tot een van ons hem er onderuit haalde.

De achtertuin was meer zijn domein. Hij lag er heerlijk in de zon, ging op ontdekkingstocht of de nieuwe planten eetbaar waren (nee dus), en speelde met de katten uit de buurt. Soms spelen, soms sissen en een dikke staart opzetten. Soms kwam hij met een schram naar binnen, luid miauwend om bij ons zijn beklag te doen over de jonge kittens van tegenwoordig.
Als een van ons verdrietig was of gewoon een slechte dag had, dan kwam Plato altijd even bij je liggen. Tegen je arm, zachtjes knorrend. Gewoon liggen, je gewoon troosten. Zelfs als je er geen zin in had bleef hij volhouden. “Dit mens heeft troost nodig en verdomme ik zal het geven!“, leek hij dan te denken. De kinderen zijn dol op Plato. Hij is 13 jaar bij ons geweest en ze weten niet beter dan dat hij er was. Lekker lui liggend op het bed of mee bankhangend tijdens het gamen. Als we terug kwamen van vakantie kreeg Plato altijd een uitgebreide knuffel en alle aandacht.

De laatste maanden werd Plato steeds zieker. Hij kreeg aanvallen van benauwdheid, kon steeds moeilijker ademen en werd slomer. De Dierendokters in Utrecht, die hem zo goed hebben verzorgd de afgelopen 13 jaar, konden niet achterhalen wat er aan de hand was. Hij had veel vocht in zijn lijf, maar daar leek niets in te zitten. Hij stopte met eten, zelfs met medicatie om zijn eetlust op te wekken. Die lustte hij eigenlijk ook niet, hoe ironisch. Zijn gezondheid is snel achteruit gegaan de afgelopen week en vrijdag stonden we ineens al voor de keuze wat te doen. We wilden toch nog het weekend afwachten, niet ineens plots op een vrijdagmiddag alles stoppen. We hebben het overlegd met de kinderen, zij wilden bij het afscheid zijn, hoe moeilijk ook. Plato heeft het hele weekend stil op de bank gelegen. Hij dronk soms nog wat water. Eigenwijs genoeg niet het water uit zijn drinkbakje. Nee, een apart glas water op de salontafel was voor hem. Dat had meneer zo even geregeld.

Het kattenluikje bij de achterdeur staat altijd open, al 13 jaar lang. Maar nu moest het dicht. Hij mocht niet meer zomaar naar buiten, omdat we hem dan uit het oog zouden verliezen. Binnenblijven is ook geen optie voor een kat die al 13 jaar buiten leeft. Dus gingen we de laatste dagen even een korte wandeling door de achtertuinen doen met hem. Onze tuin en van de 2 buren zijn aan elkaar verbonden. Plato loopt eerst naar de vijver in de ene achtertuin en drinkt een paar slokjes water. Dan loopt hij via een gat in de schutting naar een gezamenlijk pad om bij de poort van de andere achtertuin gewoon even te liggen. Even uitrusten. Je ziet dat zijn ademhaling steeds slechter is en dat hij doodmoe is. Dan strompelt hij weer rustig door naar onze achtertuin en naar binnen. Om weer op de bank te liggen. Dat rondje deed hij maandagmiddag voor het laatst. Ik loop met hem mee en hou hem in de gaten. Sima, de kat van de buren, komt ook even polshoogte nemen en samen liggen ze nog even in de zon. Sima heeft volgens mij ook door wat er aan de hand is. Plato houdt zich groot. Voor ons, voor zichzelf en voor de buurtkatten.

Uiteindelijk gaan we naar de Dierendokters. We zijn er alle vier bij als hij zijn laatste adem uitblaast, iets na 4 uur. De spuit voor de narcose bleek al genoeg te zijn voor het laatste zetje. Plato had ook door dat de strijd was gestreden. Hij heeft er vrede mee. Wij nog niet helemaal, dat komt met de tijd. Hij ligt er vredig bij, zoals hij eigenlijk altijd heeft gelegen. Hij is verlost van de pijnen die hij heeft gehad en hij hoeft zich niet meer groot te houden voor ons. Het is een emotioneel afscheid. Finn krijgt als troost een knuffelbeer van Suzanne Alting, de dierenarts die Plato al 13 jaar kent. De knuffelbeer heeft een rood hart, waar ze Plato’s naam heeft geschreven. “Zo is Plato altijd ook in jouw hart en kun je hem altijd weer een knuffel geven,” zegt ze hem. Finn heeft het moeilijk en huilt de hele weg in de auto als we naar het definitieve afscheid rijden. Tess, Helena en ik zijn stil en met onze eigen gedachten.

We rijden naar het dierencrematorium Majesta waar Plato wordt gecremeerd. Zijn as krijgen we deze week terug en geven we een mooi plekje in huis. We verzamelen foto’s van Plato voor een fotoboek. Zo is hij er toch altijd nog bij.

Vanochtend kwam ik weer als eerste beneden. Zonder een grote rode knuffelkat die me goedemorgen kwam wensen en tegelijk om eten bedelt. Ik hoefde geen keukenweegschaal te pakken. Het etensbakje wat ik elke ochtend vulde met zijn brokken staat nog onaangeroerd. Dat blijft nog wel een paar dagen staan. Ik wist niet dat het afscheid van een huisdier zo’n knauw in mijn ziel geeft.

Plato: 20 juni 2008 – 7 maart 2022

Opgeslagen onder: random Tags: afscheid, huisdier, plato

Verwijder je Google diensten, een stappenplan

7 August 2018 door Frank Meeuwsen 3 Comments

Een aantal jaar geleden besloot ik als freelancer al mijn activiteiten onder een eigen domein te doen. Dat was destijds The Incredible Adventure starts here…, een naam die me nog steeds lief is, maar inmiddels geen officiële eenmanszaak meer is. Ik heb het domein toen ondergebracht bij Google Apps. De suite van Google tools was gratis voor kleine ondernemers en het was enorm handig om mail, kalender, documenten en veel meer bij elkaar te hebben op mijn eigen domein.

We zijn een aantal jaar verder. Google Apps Free Edition is al lang niet meer gratis maar ik heb nog wel die legacy edition. Ik verwacht dat dit binnen afzienbare tijd een gedwongen overstap naar een betaald abonnement zal worden, terwijl ik er niet zo heel veel meer mee doe. Ik had in 2017 mijn mail al omgezet van Google (Gmail interface) naar Fastmail(referral link). Bij deze provider betaal ik 50 euro per jaar voor de dienst en dat is prima. Ze leveren een goede mailservice die overal is te gebruiken en waar ik voldoende mogelijkheden heb om dagelijks mijn inmiddels privé mail bij te houden. Van een goede spamfilter tot eigen regels om mail te ordenen. Ik gebruik op mijn Mac de gratis en open source mailcliënt Thunderbird en dat bevalt me goed. Ondanks het wat achterhaalde design van het mailprogramma werkt het prima voor me.

Een jaar terug had ik alleen de mail omgezet van de Gmail interface naar Fastmail. Voor mijn kalender en een groot deel van documenten en spreadsheets was ik nog afhankelijk van Google. Vandaag vond ik het een uitgelezen dag om eens te zien of ik dat kon omzetten naar andere diensten. Zou het mogelijk zijn om zo ver mogelijk Google-vrij te worden? Ik ben nog wel van plan een nieuw Google account te maken op mijn eigen mailadres, waar ik eveneens Google Docs mee kan delen met anderen. Of in elk geval Google Docs kan ontvangen. Want ik kan wel in een Google-vrije omgeving willen leven, dat wil niet zeggen dat ik anderen dwing dat ook te moeten doen. Als iemand een Google Spreadsheet of Document wil delen met me, dan moet dat wel mogelijk zijn.

Na een dagje knutselen in een lekker koele achtertuin ben ik al een heel eind gekomen, maar besef ik eveneens dat ik er nog niet ben. Deze post is een overzicht van de stappen die ik al heb gezet voor de Google diensten die ik gebruik en de diensten waar ik nog iets voor moet doen.

Google Calendar

Fastmail heeft eveneens een kalender dienst. De interface is niet zo gelikt als Google Calendar, maar gelukkig ondersteunen ze CalDAV, wat het mogelijk maakt om een kalender in te stellen en deze in andere apps beschikbaar te hebben. Vanuit Google Calendar kan ik mijn huidige kalender exporteren. In Fastmail kan ik dat bestand weer importeren en al mijn bestaande afspraken en notificaties zijn weer beschikbaar. Eenvoudig. Vervolgens kan ik in zowel de Thunderbird add-on Lighning als allerlei andere apps (Fantastical voor OSX bijvoorbeeld) de kalender weer zichtbaar maken.

Fastmail heeft net zo’n eenvoudige manier van importeren, delen en weergeven van je account in andere apps als Google doet. Elke kalender die ik in Fastmail aanmaak kan ik weer delen met anderen via een URL. Zo kan mijn vrouw meekijken in mijn agenda. Handig. Precies zoals Google Calendar het kan. Maar dan zonder Google.

Contacten

Het adresboek is een bron van ergernis voor me. Al jaren baal ik van de hoeveelheid mailadressen die ik in mijn Google account heb staan. Er was een tijd dat Gmail standaard de mailadressen opslaat waar je iets van ontving of naar verstuurde, wat resulteerde in een verschrikkelijk vervuild adresboek. Ik had eens wat halfslachtige pogingen gedaan om adresboeken te synchroniseren en om te zetten, bijvoorbeeld naar iCloud. Maar het zorgde voor meer frustratie, veel doublures en uiteindelijk berustte ik in het gegeven dat mijn online rolodex een slagveld was van oude, ongebruikte, in verval geraakte mailadressen.

Fastmail heeft eveneens een adressenboek. Ik besloot nog éénmaal de stap te wagen. Ik exporteerde alle contacten uit mijn Google account in een groot VCF-bestand. Dit is de standaard voor contactkaarten. Met behulp van het stappenplan bij Fastmail kon ik prima uit de voeten. Daar las ik over de Thunderbird add-on Cardbook, waarmee ik zowel mijn Fastmail contacten als mijn iCloud contacten zou kunnen importeren en bekijken. Op die manier zou ik in een desktop-app door de contacten kunnen gaan en ze sneller verwijderen en samenvoegen, dan dat ik via een online omgeving zou kunnen doen. Allereerst importeerde ik de download van mijn Google contacten in de online omgeving van Fastmail. Vervolgens configureerde ik in Thunderbird Cardbook om zowel mijn Fastmail contacten binnen te halen, alsmede mijn iCloud contacten.

Een punt van aandacht: Bij zowel Fastmail als iCloud heb je een app-specifiek wachtwoord nodig. Dit is een ander wachtwoord dat je standaard wachtwoord. Je maakt deze aan in de beheeromgeving van de respectievelijke diensten. Aan dit wachtwoord kun je specifieke rechten geven. Zo heb ik voor Cardbook een wachtwoord waarmee ik alleen het adresboek van mijn Fastmail account kan synchroniseren.
Nadat ik alles heb ingesteld in Cardbook/Thunderbird kan ik mijn contacten binnen halen. Vervolgens ging ik redelijk intuïtief en offline door de contacten om zo oude contacten direct te verwijderen of samen te voegen bij doublures. In een mum van tijd was ik door het adresboek gegaan en was bijna 90% van de adressen overbodig en verwijderd. Tevens heb ik alles kunnen centraliseren bij Fastmail, zodat ik nog maar één plek heb voor mijn adresboek.
Uiteraard heb ik dit adresboek net zo eenvoudig mobiel ingesteld als mijn centrale adresboek. Door het samenvoegen van adreskaarten zijn bij een paar contacten de naam verdwenen in Whatsapp en mijn telefoonboek. Al met al geen showstopper.

Google Docs (inclusief Spreadsheet en Drive)

Google Docs is nog een hoofdpijn dossier voor me. Ik weet nog niet goed wat ik hier mee moet. Het is een rommelzolder van zowel oude artikelen die ik ooit daar schreef, werkdocumenten die we intern bij Olisto delen en tijdelijke spreadsheets voor privé administratieve rekensommetjes. Niet alles is even goed geordend en het is lastig om in één oogopslag te bepalen of ik iets moet bewaren of niet. Ik had eerst het idee om met de Google Drive Backup app een lokale kopie te maken van mijn Google Drive. Dat lijkt me immers wat een app met die naam zou doen toch? Niets is minder waar. Na een dik uur ratelen had ik een directory op mijn laptop met alle Google Drive bestanden. Echter, waar je een spreadsheet zou verwachten die je in Excel of iets anders kunt openen, zie ik kleine bestanden van een paar bytes. Als ik ze open, lees je een verwijzing naar de online locatie van het bestand. Her en der staat wel een groter bestand of In plaats van een backup, is het een lijst die verwijst naar URL’s. Al met al heb ik daar niet veel aan.

Mijn plan is nu om relevante bestanden toch maar online te exporteren als excel of document en de rest gewoon te verwijderen. Ik denk eerlijk gezegd dat er weinig nog echt belangrijke bestanden voor me zijn.

Google Photo

Ik heb een tijd lang foto’s vanaf mijn iPhone automatisch laten backuppen door Google Photo. Dat werkt prima maar het synchroniseert alles, inclusief de tijdelijke foto’s om de locatie in de fietsenstalling of parkeergarage te onthouden, screenshots van foutmeldingen in onze Olisto app en allerlei tijdelijke foto’s die ik even nodig had. Het is enorm vervuild en inmiddels heb ik mijn iCloud account redelijk op orde dankzij de Flic-app. Hiermee beslis ik op de eerste van elke maand wat er met de foto’s van de afgelopen maand gebeurt. Alsof ik in Tinder zit kies ik voor blijven (rechts) of verwijderen (links). Een groter archief van foto’s heb ik inmiddels op een lokale NAS staan, waar foto’s staan die teruggaan tot en met 2005. Ik wil mijn iCloud archief nog koppelen aan de NAS zodat die eveneens automatisch een backup maakt. Google Photo was leuk maar gaat rücksichtlos weg.

Google Maps

De kaartendienst is voor mij niet alleen handig om de route van A naar B te vinden. Omdat ik mijn historie aan heb staan, kan ik terugkijken wanneer ik waar ben geweest. Dat is soms handig als ik even terug wil halen wanneer ik op een specifieke locatie was. Tevens heeft Maps een fenomenale database met locaties, waar handig naar heen is te navigeren. Ik heb deze week OpenStreetMap op mijn telefoon gezet. Ik ben benieuwd hoe me dit gaat bevallen, zeker als ik weer op pad ga met de auto en afhankelijk ben van de routebeschrijving. Ik weet nog niet of ik écht afscheid kan nemen van Google Maps de komende tijd…

Google Analytics

Voor Olisto beheer ik het Google Analytics account. Voor de toegang heb je een Google-account nodig. Deze moet ik dus omzetten naar een ander Google-account. Laat het nu mogelijk zijn om een Google account te maken met een eigen mailadres! Ik wist niet dat dit kon, maar dat maakt het wel handiger voor me. Als ik mijn Google Apps account heb verwijderd kan ik met hetzelfde mailadres een nieuw Google Account maken en deze weer gebruiken voor toegang tot bijvoorbeeld Analytics.

Google Play

Er was een tijd dat ik een Android telefoon had. Samen met een Android tablet. Dus ik heb op mijn Google Apps account best wat apps gedownload en gekocht. Nu gebruik ik al jaren geen Android meer, maar hier vind ik wel een lastige situatie. Als ik mijn Google Apps account opzeg, ben ik dan eveneens al mijn gekochte apps kwijt? Of zou ik het eigendom over kunnen dragen naar een ander Google account? Wederom iets voor me om uit te zoeken.

Youtube

Ik heb een tijdje een eigen kanaal gehad op Youtube, maar daar doe ik niets meer mee. Ik deel er geen video’s dus daar heb ik eveneens niets te vrezen. Het enige is mijn playlist met video’s die ik nog eens wil zien. Die moet eenvoudig te delen zijn met andere accounts. Daar zie ik niet zo’n probleem.

Conclusie

Ik heb Google Apps destijds genomen zodat ik mail, kalender en documenten bij elkaar had onder mijn eigen domein. Twee van de drie elementen heb ik inmiddels succesvol overgezet. De documenten omzetten kan eveneens niet al te lang duren. Het omzetten van email en kalender zijn het meeste werk. Je adresboek omzetten is afhankelijk van de bestaande situatie en waar je naar verhuist.
Natuurlijk zijn er meer wegen die naar Rome leiden, en als je dit allemaal hebt gelezen dan weet je dat ik geen afscheid neem van Google. Ik zal nog een Google Account maken op mijn eigen mailadres om zo bereikbaar te zijn voor te delen documenten. Tevens vraag ik me af of ik zonder Google Maps kan. Ik vind het heel prettig werken en ik weet nog niet of OpenStreetMap dit kan overtreffen met OsmAnd, een iOS app die ik nu heb gekozen.

En de zoekmachine dan?

Je vraagt je misschien af waarom ik het niet over de zoekmachine van Google heb? Heel simpel. Die gebruik ik al een tijd niet meer. Ik ben eerst overgestapt op DuckDuckGo en gebruik nu Startpage. Beiden hebben zo hun nadelen, maar de zoekresultaten van met name Startpage vind ik erg goed. Van de zoekmachine Google heb ik al tijden geleden afscheid genomen.

Headerbeeld

logoSean MacEntee

Opgeslagen onder: indieweb Tags: afscheid, cheatsheet, decentraal web, google, google apps, indieweb, social media

Footer

Wat is dit?

Frank MeeuwsenDigging the Digital is de digital garden of commonplace book van Frank Meeuwsen. Onderwerpen variëren van indieweb tot nieuwsbrieven, bloggen, muziek en opvallende gebeurtenissen op het internet.

Meer Frank

Bloghelden - De definitieve geschiedenis van webloggend Nederland

Op deze dag

  • 12 months ago...
    • A Short History of iOS App Icons
    • Tweetdeck Goes Web Only
  • 2 years ago...
    • Shortcuts op je Mac
  • 4 years ago...
    • I’m in hiding
    • Maker Faire houdt op te bestaan
    • Bookmark: Crafting {:} a Life Unconference Day 1
    • Duxtape
  • RSS
  • LinkedIn
  • GitHub
  • Mastodon
← An IndieWeb Webring →

Archives

Digging the Digital staat op de state of the art server van Servebolt.
De snelste high-performance hosting met een sterke focus op schaalbaarheid en veiligheid.