Digging the Digital

Vol Blogdrift!

strategie

door 2 Comments §

Feed Reading By Social Distance by Ton Zijlstra (zylstra.org)

At the Crafting {:} a Life unconference one of the things that came up in our conversations was how you take information in, while avoiding the endlessly scrolling timelines of FB and Twitter as well as FOMO. My description of how I read feeds ‘by social distance‘ was met with curiosity and ‘c…

Ik keer soms terug naar deze oudere post van Ton. Zijn inzicht hoe je je feedreader kunt inrichten, of eigenlijk hoe je een filtermentaliteit kunt bouwen, spreken me aan. Ik blijf het lastig vinden om feeds in te delen, op welke manier dan ook. Ik heb moeite met Mark All Read omdat sommige niche feeds mogelijk toch iets interessants hebben maar ik wil er nu geen tijd voor maken om het door te spitten. Het is een constant gevecht met en tegen de informatie-brandslang.

IndieWebCamp Amsterdam – Hoe brengen we het Indieweb naar het publiek?

door 7 Comments

Erwin heeft gelijk. Met zo’n 20 deelnemers hadden we het vooral erg druk om met elkaar in gesprek te zijn en te leren over de mogelijkheden van het Indieweb. Ik kon alleen in de middag aanwezig zijn, net op tijd voor de heerlijke lunch bij Pension Homeland en om later notities te maken bij sessies voor de publieke wiki.

IndieWebCamp Lunch
IndieWebCamp Lunch. Foto door Ton Zijlstra.

De middagsessies die ik volgde gingen voornamelijk over hoe het indieweb verder te laten groeien. Hoe maak je duidelijk naar website eigenaren dat met een aantal bouwstenen je meer mogelijk maakt op je eigen domein dan je nu denkt. De discussie verliep wat lastig, met name omdat we eerst duidelijk wilden krijgen langs welke kant we de vraag wilden insteken. Is het een technisch probleem of veel meer een vraagstuk voor wie je er wilt zijn met bijvoorbeeld de Indieweb Wiki.

Tijdens het gesprek werd eveneens duidelijk dat de term Indieweb voor verwarring zorgt. Sommigen hebben het gevoel dat het een service is, waar je lid van kunt worden of op kunt inschrijven om te gebruiken, zoals een Tumblr blog of een netwerk als Twitter. Dat is het niet. Indieweb is een verzamelnaam voor ideeën en mogelijkheden om je eigen web-ervaring weer meer in eigen controle te hebben, om er creatief mee om te gaan. Emily Vernon maakt een mooie vergelijking met de craft-beweging van de laatste jaren. Van thuisgebrouwen bier tot je eigen kombucha maken, het is een beweging die je wereldwijd ziet. Indieweb past daar goed in, je eigen creativiteit op je eigen domein plaatsen en er echt controle over houden.

Verschillend publiek

De wiki is een enorme verzameling losse gedachten, links, bewijsvoering en ideeën voor het indieweb. Maar het is niet goed benaderbaar, je kunt er snel de weg in kwijtraken en de informatiestructuur is niet goed. Het blijkt dat het updaten en vernieuwen van de wiki al een jaar een project is, maar niemand die het stokje oppakt om het project in goede banen te leiden en met een groep aan de slag te gaan. Tantek neemt een klein voorschotje in hoe te denken over de wiki. Er zijn drie soorten publiek die je wilt aanspreken:

  1. Een groep die een kant-en-klare oplossing zoeken om met het indieweb aan de slag te gaan. Zij kunnen bijvoorbeeld beginnen met micro.blog, dat veel indieweb-bouwstenen aanbiedt.
  2. Er is een groep die een eigen CMS heeft (WordPress, Drupal etc) en hulp zoekt hoe hun eigen site verder indieweb-klaar te maken. Hier zijn gidsen voor, maar die verdienen een verbetering.
  3. Een groep programmeurs en ontwikkelaars die het liefst in de code bezig zijn en zelf oplossingen bouwen. Zij zijn geholpen met uitleg over bijvoorbeeld de protocollen

De meeste sessies zijn opgenomen in beeld en geluid en komen later beschikbaar. Eveneens zijn er notities gemaakt tijdens de sessie die je terug kunt lezen. Via de Schedule pagina kun je doorklikken op de etherpad-links per sessie. Niet alle sessies hebben uitgebreide notities aangezien je vaak erg moet opletten en mee wilt discussieren. Daarom Erwin, zo weinig tweets van mijn kant. Ik zat én op te letten én mee te praten én notities te maken op een publiek domein ipv de gesloten silo van Twitter 😉

Plannen voor dag 2

Vanochtend schreef Ton dat zijn plan voor dag 2 op de IndieWebCamp (“doing”) is om een artikel te schrijven wat het indieweb-denken oplost of mogelijk maakt. Mijn plan is om een start te maken met een serie posts over de WordPress plugins die het mogelijk maken om Indieweb elementen op je eigen site te gebruiken.

Dat schrijven doe ik vanuit huis. Ik moet vandaag mijn tijd verdelen tussen IndieWebCamp en privé zaken. Gelukkig is er weer een livestream om vanochtend de plannen aan te kondigen en aan het einde van de dag te laten zien. Ik ga aan de slag met een paar blogposts, ik meld mij later weer!

Twitterende middenstanders, hoe dan? #2

door Leave a Comment

Vorig jaar juni schreef ik over een aantal Utrechtse middenstanders die op een leuke manier gebruik maken van social media (nou ja, Twitter) om naamsbekendheid te krijgen, verkeer in de winkel te krijgen en te houden. Vandaag weer een mooi voorbeeld uit Utrecht! Deze keer de mooie kookwinkel Potten & Pannen aan de Nachtegaalstraat. Deze winkel heeft al tijden een fraaie online shop en zo nu en dan zag ik wel eens een tweet van ze voorbij komen. Vanavond zag ik een leuke actie waar Twitter en Facebook worden ingezet. Het is eigenlijk heel simpel: Zet op Facebook of Twitter wat je favoriete keukengerei is en maak kans op een mooi koksmes. In de tweet of de Facebook update zorg je dat de account van Potten en Pannen staat, zorg voor zoveel mogelijk retweets en je wint het koksmes.

Leuke actie! Favo keukengerei is een houten spatel uit mijn 1e jaar op kamers. 19 jr oud! http://t.co/oeyF5rh via @pottenenpannen pls RTThu Apr 07 17:52:24 via Tweet ButtonFrank Meeuwsen
frankmeeuwsen

Laat ik inderdaad een favoriet keukengerei hebben. Een houten spatel die ik van mijn ouders kreeg als onderdeel van het keukensetje toen ik op kamers ging wonen in 1992. Die spatel heb ik nog steeds, gebruik hem dagelijks bij het koken. Volgens mij kosten die dingen een euro, maar voor mij heeft het veel meer waarde. Gun je me een prachtig Wusthof koksmes? Retweet dan deze tweet aub!

Twitterende middenstanders, hoe dan?

door Leave a Comment

Op menig congres en workshop over digitale media en sociale netwerken komt de vraag bovendrijven: Maar ik ben “maar” een kleine middenstander, wat heb ik nou aan Twitter en al die netwerken? Hoe kan ik bijvoorbeeld meer pat verkopen via Twitter? Ik introduceer u: De twitterende slager en de twitterende ijsboer in Utrecht.

Biologische slagerij De Molen aan de Adelaarstraat in, hoe verrassend, een ouderwetse molen heeft sinds een tijdje een Twitteraccount. Volgens eigenaar Peter-Paul van Bentum: “Gewoon, om wat mee te spelen en te proberen. Mijn personeel gebruikt het ook en ik was wel benieuwd.” Al snel had hij door dat alleen het doorgeven van de aanbiedingen niet voldoende was. Toen ik een keer te laat was voor de overheerlijke roompat beloofde Peter-Paul dat hij me via Twitter op de hoogte zou houden over de productie van een nieuwe voorraad. En wat denk je? Een paar dagen later verschijnen op Twitter foto’s van het productieproces, geheel biologisch en verantwoord. Leuk! Maar Peter-Paul gaat verder. Op dit moment is hij met het codewoord-spel bezig. Elke week bedenkt hij een codewoord. Als je dit gedurende de week in de winkel noemt in een leuke zin, krijg je een extraatje bij je bestelling. Krijgt hij hier nu drommen extra klanten mee? Dat valt wel mee, maar het is voor hem een aardigheidje naast de overige promotie die hij in zet.

Een andere Utrechtse ondernemer die al een tijd actief is op Twitter is de beroemde ijsverkoper Roberto. Zijn ijsjes zijn befaamd tot buiten de stadsgrenzen en via zijn Twitteraccount @ijsgek houdt hij ons op de hoogte van speciale actie voor zijn volgers. Zo heeft hij geregeld een Twitterijsje wat je alleen krijgt als je in de winkel er speciaal om vraagt. Twitteraars vraagt hij soms ook om nieuwe ijssmaken te voorproeven en te laten weten wat ze er van vinden. De volgers van deze ijsgek krijgen zo op kleine schaal een VIP-status wat makkelijk is door te vertellen, te retweeten of over te schrijven.

Kleine voorbeelden ten opzichte van de grote Dell’s en UPC’s die hele webcare teams en strategieen inzetten. Maar zo zie je dat in het complete spectrum van ondernemers altijd wel een mogelijkheid is om gebruik te maken van digitale media die past bij je werk, merk en passie. Creatief nadenken, kijken wat anderen doen, praat en lees er over. En gewoon doen.

Hoe kun je als consumentenmerk sociaal kapitaal opbouwen?

door Leave a Comment

We hebben de mond vol over de enorme mogelijkheden en het ongebreidelde potentieel van social media. Helaas gaan veel merken nog voorbij aan een aantal cruciale eerste stappen die je zou moeten zetten. Intussen verzamelen ze Twitter, Facebook en Hyves-fans alsof het voetbalplaatjes zijn en is het na een tijdje dat men zich afvraagt: “Maar waarom? En nu?” Een nieuwe studie van Vivaldi Partners en Lightspeed laat zien welke successen in social media zich laten vertalen in omzetgroei en winstgevendheid. De rapportage laat daarnaast verrassende grenzen zien van social media marketing. Snelle games, kort-cyclische mobiele apps, flauwe video’s, het draagt allemaal minder bij aan de groei van een onderneming dan gedacht werd. Wat werkt wel? Fast Company is in de cijfers gedoken en geeft een aantal interessante casestudies van successen en de mindere acties. Wat me daarbij opvalt is dat de succesverhalen vaak niet breed gedragen worden in de, om het maar een naam te geven, Social Media Media. De weblogs, whitepapers en powerpoint-decks van de vele social media experts, guru’s en consultants.

Zo zet Fast Company cases van Axe en Clinique naast elkaar. De Axe campagnes kennen we allemaal wel, de video’s, de apps. Maar is het succesvol? Natuurlijk geeft het een flinke naamsbekendheid, maar zet die om in verkopen en positief ambassadeurschap? Bij Axe is het in elk geval een stuk minder dan bij Clinique. De laatste adverteert niet met hormonaal opgevoerde campagnes, maar geeft tips over het aanbrengen van make-up. OK, hier telt het verschil man-vrouw wellicht mee, maar de cijfers liegen er niet om voor de merken. Fast Company beschrijft de volgende vijf regels met cases.

Advocates trump followers -Starbucks heeft vele malen meer volgers en fans online dan Dunkin’ Donuts, maar Dunkin’ centreert hun marketinginspanningen op het creëren van fans en ambassadeurs. Dit resulteert in een positievere merkwaarde voor het merk.

Context matters – Social context is belangrijk voor merken. Biermerk Budweiser had meer succes met promotiemateriaal voor de gezamenlijke tailgate-parties bij de universiteiten dan het uitgedoofde Bud.TV.

Not every brand should be social – Een lastige conclusie die ik niet helemaal kan onderschrijven. Omdat Gilette al enorm populair is, hoeft het niet per s aan social media te doen.

Social tools are a means, not an end – Zie het hierboven beschreven verhaal van Axe en Clinique. De instrumenten zijn er om een verhaal te vertellen, als verlengstuk van je merk, je bedrijf, je mensen, je kapitaal. Gebruik het niet om het maar te gebruiken.

Gimmicks marginalize trust – Het onderzoek van Viveldi laat zien dat de campagnes van Burger King, van de Subservient chicken tot en met Whopper sacrifice, minder merkvertrouwen opbouwen dan de kleinere campagnes van concurrent Wendy’s. Fast Company: “BK’s ploys, created by ad stars such as Crispin Porter + Bogusky and the Barbarian Group, may do more for those agencies’ social currency than Burger King’s.”

Interessante bevindingen en ik ben benieuwd hoeverre ze andere onderzoeken en metingen tegenspreken. Het complete artikel is bij Fast Company te lezen en bij Vivaldi is meer te lezen over hun Context-Digital werkwijze om sociaal kapitaal op te bouwen.

The New Verbalizers beginnen!

door Leave a Comment

Ondanks dat ik al zo’n 10 jaar actief schrijf voor het web vind ik mezelf geen schrijver. Ik ben niet altijd even goed met woorden, kan niet zo snel en puntig uit de hoek komen als menig twitteraar en heb vaak moeite om de juiste termen te vinden. Dat is soms wel eens lastig als je met briefings bezig bent, of met strategische inzichten op papier te brengen. Ellen Bokkinga is al sinds jaar en dag met taal bezig. Zij is typisch iemand die via taal heel goed duidelijk kan maken waar de kern zit van je verhaal en wat je nu eigenlijk bedoelt. Met haar nieuwe project The New Verbalizers wil ze taal weer de juiste plaats geven in het creatief strategische proces.

Een anekdote: Toen ik vorig jaar mijn stap naar zelfstandigheid aankondigde via LinkedIn kreeg ik een prachtige mail van Ellen terug waarin ze heel goed aan me terug gaf wat ik eigenlijk probeerde te zeggen in die LinkedIn mail. Ik las het en dacht: “Ja, zo bedoelde ik het eigenlijk”. Is dat copywriting? Nee, het gaat verder. Ellen heeft dat (uiteraard) zelf ook gezien en is nu een beweging gestart. Een movement, een ideelab, een club waar je je als sympathisant bij kunt aansluiten. The New Verbalizers.

“Language _defines_”

Op de website kun je een aantal (vertaalde) quotes van me vinden die ik in het laatste gesprek met Ellen heb gezegd. Soms komen er best wel zinnige dingen uit mijn brein, als je het maar in de juiste context zet! Maar Ellen is met haar New Verbalizers voor mij een missende schakel waarvan ik pas doorhad dat ik hem miste toen ze me haar plan vertelde. Ik denk dat Verbalizers een essentiële rol kunnen spelen in het begintraject van een campagne of een concept rondom een merk of product. In het maken van de briefing, bij het opstellen van de debriefing, in het onder woorden brengen van een key-benefit, bij het puntig maken van de strategie en uiteindelijk het opstellen van een creative briefing. Verbalizers kunnen hier, en daarin onderscheiden ze zich van copywriters denk ik, heel duidelijk onder woorden brengen wat je eigenlijk bedoelt. Door de juiste vraag te stellen. Mag ik mezelf even quoten hier?

“Language is essential for the brief. With the right questions you search for the right brief. It has nothing to do with word magic or clever synonyms. It’s plain language to say what we all mean. The one idea we all agree on.”

Daar denk ik dus dat een Verbalizer van enorme waarde kan zijn. Ik hoop binnenkort een keer met Ellen samen te kunnen werken en de kracht van The New Verbalizer in praktijk te kunnen brengen!