Afgelopen zomervakantie was heerlijk, maar helaas ben ik ook zo’n vier weken ziek geweest. Hierdoor heb ik veel minder kunnen hardlopen dan ik had gewild deze vakantie. Maar gelukkig ben ik weer helemaal opgeknapt tijdens onze weken in Normandië, waardoor ik wat leuke hardlooproutes langs de D-Day stranden heb gedaan.
Inmiddels is het gewone leven weer begonnen wat betekent dat ik hardlopen, werk en gezin weer moet combineren. Op 6 oktober loop ik 10 kilometer tijdens de Singelloop Breda, en door bovenstaande ongewilde pauze ben ik wel wat uit vorm. Vanochtend besloot ik om weer echt aan de slag te gaan zodat ik de 10 kilometer goed kan lopen over een maand.
Na de interval training in het Wilhelminapark vanochtend kreeg ik een notificatie op mijn telefoon. In de app Day One sla ik onregelmatig allerlei momenten, ideeën en foto’s op die ik wel wil bewaren maar voornamelijk privé wil houden. Wat blijkt? Vandaag is het twee jaar geleden dat ik startte met hardlopen! Op 1 september 2017 liep ik voor het eerst in datzelfde Wilhelminapark, op een heel ander tempo dan nu en met een heel ander doel. Ik wilde toen weer uithoudingsvermogen, ik wilde van de bank af en iets gaan doen. Ik besloot dat hardlopen eens een kans te geven. Ik was al snel om en wilde meer en vaker. Inmiddels loop ik met redelijk gemak enkele kilometers. Niet op een topsnelheid maar dat maakt me niet zo veel uit.
Wat het hardlopen me vooral brengt is wat rust in mijn hoofd, ik vind het heerlijk om door de bossen van Amelisweerd te lopen of in de vroege ochtend door de binnenstad van Utrecht. Met niets meer dan een Spotify playlist (let op: geen middle of the road hardloopmuziek…) kan ik echt genieten om een paar keer per weer even op mezelf te zijn. Geen werk, geen gezin om me heen. Maar puur op mezelf.
Ik zit op een schopstoel om bij een hardloopgroep te gaan. Aan de ene kant kan het me helpen om mijn techniek en tempo te verbeteren, maar ik hou niet zo van het verwachte sociale aspect. Ik hoef niet zo nodig te praten met anderen tijdens het lopen, laat mij gewoon zelf mijn gang gaan.
In 2017 had ik echt niet verwacht en durven denken dat ik nu met enig gemak 5 – 7 kilometer hardloop en al een paar keer 10+ kilometer heb gelopen. Het heeft een positief effect op mijn gewicht en mijn fysieke en mentale gezondheid. Ik heb vorig jaar gekscherend gezegd dat ik op mijn vijftigste een marathon wil lopen. Dat is in theorie mogelijk. Maar dan moet ik er wel serieus aan gaan werken. Het is een groot doel wat over vier jaar waarheid kan zijn. Wat zal ik doen?
Je kunt mijn trainingen en prestaties volgen op Runkeeper Strava, want natuurlijk heeft die app ook een nieuwsfeed waar ik zo nu en dan aanmoedigingen krijg. Leuk!
Patrick ↨̧̂͋ͤ̊͒ͯ̅ͧ̆̾ͥͭͮ̓̚̚͝͏̴̧̰̠͖̠̯̬͆̒̄ͤ̓͜҉̵̛͔̦ ? says
Dat is het ook.
Dirk Tromp says
Proficiat.
g?d▶️z says
Ik vind t ook heel knap van je dat zoiets monomaans zo goed volhoudt. Ga eens wat doen met je leven 😉
g?d▶️z says
Erg leuke post! Veel afwisseling zo te zien.
Stephan Verveen says
Goed bezig!
Frank Meeuwsen says
Je hebt gelijk! Ik ga voortaan wekelijks op een tribune naar 22 mannen/vrouwen kijken die een bal van links naar rechts schieten. En vice versa. En daar dingen van vinden! 😉
Ewout Wolff says
Held!