Digging the digital

We zijn er! Na 2,5 week omzwervingen door Nieuw Zeeland, zijn we dan nu toch echt in Paihia. Om dus Oud en Nieuw te vieren. En ja, dat gaat op het strand gebeuren. Of tenminste, in de buurt van het strand, omdat er een liquorban van kracht is. Dat betekent dat er vanaf 6 uur vanavond tot 6 uur morgenochtend je niet op straat mag worden gevonden met een blik of fles drank in je klauwtjes. Anders ben je zogezegd het snotje. We zijn gisteren van Tairua naar Whangarei gereden. Een helse tocht met ver-schrik-ke-lijk weer. We hebben werkelijk 5 uur door de stromende regen gereden. Ook door de bergen en over de drukke snelwegen van Auckland waar het vooroordeel wederom werd bevestigd: Kiwi’s kunnen niet rijden en weten al helemaal niet wat een inhaalmaneuvre is. Jij rijdt 100 en een Kiwi wil je inhalen met 102..tja…Verder hebben we twee ongelukken onderweg gezien: een mislukte bocht in de berg en een mislukte inhaalmaneuvre. In Whangarei zaten we in de Bunkdown Lodge. Een erg relaxed hostel met een aardige eigenaar die origineel Nederlands is (Soestdijk en Wassenaar, dus poen) maar in 1959 naar NZ is vertrokken. In het hostel hebben we een avondje zitten praten met wat Engelsen en Nieuwzeelanders over verschillende steden, reizen, werken en over de situatie in Nederland sinds de moord op Theo van Gogh. Met name dat laatste schokte de groep behoorlijk, omdat ze voor het eerst de achtergronden van het verhaal hoorden. Vandaag zijn we rustig naar Paihia gereden. Het is nu een stralende dag en we hebben zojuist aan het strand wat gegeten en gedronken. We zitten in een te gek hostel in een mooie tweepersoonkamer met uitzicht op de baai. Top! We hebben dan ook maar besloten om hier tot 4 januari te blijven en wat uit te rusten van al het reizen. Vanavond (nou ja, over een paar uur) barst hier het Oudjaarsfeest los. Het originele plan was om naar een concert in Haruru Falls te gaan met een aantal Nieuwzeelandse bands op het podium. Maar de berichten zijn niet optimistisch. De politie heeft het aantal kaarten al gehalveerd en geruchten gaan dat ze het so wie so platgooien vanwege onvoldoende security. Onzin, volgens de organisatoren, maar goed, we zien wel. Wij blijven in Paihia in een bar en vieren Oud en Nieuw als jullie net je eerste oliebol en glas champagne naar binnen werken :) Nog even over de tsunami ramp in Azie. Jullie zullen al wel hebben begrepen dat wij buiten schot zijn gebleven, maar de schrik zat er wel even goed in. Vooral omdat anderhalve week geleden een vergelijkbare aardbeving zo’n 1000 km ten zuiden van NZ heeft plaatsgevonden. We hebben wat mensen gesproken die plannen hebben om naar Thailand en de Malediven te gaan. Die plannen staan nu ook op losse schroeven. Wij zijn gelukkig ongedeerd en we gaan er van uit dat ook de terugreis voorspoedig zal lopen. Dus! Vanuit een zonovergoten Paihia wensen we jullie alvast een geweldig en gelukkig 2005. Hopelijk wordt het net zo geweldig als onze reis en net zo gelukkig als wij met z’n tweeen nu zijn. Voor ons gaat het in elk geval wel lukken! Tot in 2005! Wij gaan een cocktail op het strand drinken :)

Hmmm…It’s wednesday, so this must be Tairua…We vergeten steeds hoe het plaatsje heet waar we nu zitten. We zijn eergisteren uit Napier vertrokken naar Taupo (toeristisch as hell!) en meteen doorgereden naar Rotorua. Ook dat is weer lekker toeristisch, maar we zaten in een cool hostel The Funky Green Voyager. Met een no-shoe policy in het hostel, volledige recycling van alles wat je niet meer at, dronk, of gebruikte en vlakbij het centrum. In Rotorua hebben we een geweldige Anglicaanse kerk gezien met Maori invloeden. In de kerk waren Maori houtsnijwerken in de banken te zien en gewoven panelen aan de wanden. Toppunt vond ik wel een raam wat uitkijkt op Lake Rotorua met Jezus erin gegraveerd. Hij heeft een Maori kleed aan en het lijkt dus of hij over het water loopt als je er naar kijkt. Erg mooi. Buiten het kerkje is een Maere te vinden, een traditionele Maori ontmoetingsplaats. Daarna hebben we Te Whakarewarewa bezocht met haar hete meren, mudpools, geisers en toeristenwinkeltjes met “echt handgesneden” Maori houtsnijwerk. Yeah right. Wel indrukwekkend was het oude vrouwtje wat toevallig bij een tattoo artist stond te vertellen over de betekenis van de verschillende Maori tattoos (die dus eigenlijk Moko heten). Ik heb nog even met een collega van de Moko artist staan praten en waarschijnlijk zijn ze volgende week in Auckland. Als de tijd en het geld het toelaat… Vandaag dus Tairua in de Coromandel regio. We hebben Cathedral Cove bezocht, Cook memorial gezien en even het Hot Water Beach bezocht. Dat is een plek voor Duitsers. Iedereen staat daar als achterlijken kuilen te graven om in een warm water poeltje te liggen. Gaan we misschien vanavond nog doen als het minder druk is. Morgen een flinke trip naar Whangarei in het noorden (plm 600 km) voor een overnachting en dan door naar Paihia voor ons oudjaarsfeestje! O ja, Baby Grandpa, hoe is het met onze kids?

Hallo luitjes, deze keer weer een verhaaltje van Helie. Over kerstdiners: volgens mij hebben wij in Wellington het grootste kerstdiner ooit gehad!! Met kalkoen, verse zalm van 5 kilo!!! van de bbq :), babyinktvis, kurkuma, allerlei verschillende groenten, en als toetjes trifle, christmaspudding met brandysaus, verse rode vruchten met een dranksausje en christmaspie (= niet christmaspudding). Erg gezellig bij mijn huisbazin van 7 jaar geleden. Ze heeft nieuwe, erg aardige gezinsleden erbij gekregen!!! Ze heeft namelijk een nieuwe vriend en kreeg er gratis 3 zonen bij. Voor ons heerlijke kerstdiner hebben we kerstavond nogal alcoholisch ingeluid in een Ierse Pub en een vage club. Leuk maar een beetje lastig de volgende dag. En Frank neemt het weer even over. Helie is bevangen door de zon denk ik :) Het is hier zo’n 20-25 graden aan zee in Napier. Gisteren zijn we eerst nog in het Te Papa Museum in Wellington geweest en hebben we fantastische kunstschatten van de Maori mogen bekijken. Ook een enorme Waka (=oorlogsboot) van zo’n 30 meter lang. Hij paste niet op een foto… Wat wel leuk is van het kerstdiner, is dat we een 84-jarige vrouw hebben ontmoet genaamd Mary. Zij zat in de commissie van het Waitanga tribunaal, een nogal geruchtmakende gebeurtenis uit het verleden van Nieuw Zeeland. Daar heeft ze niet heel veel over verteld, maar wel over Napier, waar we nu zijn. Als hoogleraar Geschiedenis (in ruste) aan de universiteit van Wellington wist ze erg veel te vertellen over de aardbeving die hier in Napier plaatsvond in 1931. 7,8 op de schaal van Richter en 256 doden. De stad is daarna in Art Deco style opnieuw opgebouwd. Inclusief de 40 km^2^ die er na de aardbeving ‘ineens’ bij was gekomen. En eerlijk is eerlijk, het ziet er fantastisch uit zo in het zonnetje! We staan op het punt om naar Lake Taupo te vertrekken, daar even rond te kijken en door te rijden naar Roturoa. Daar overnachten we en morgen kijken we daar nog rond. Dan verder richting de Coromandel en naar boven, naar Bay of Islands. Wij vermaken ons wel! (Yeah right…)

[[image:thumb_dsc00229.jpg::center:0]] De eerste foto’s! We hebben een Internetcafe gevonden met een aardige koreaan/chinees/whatever die ons een Windows XP machine uitleende om de foto’s op de PC te zetten, met Photoshop te verkleinen en met een FTP programma op de server te zetten. Wat een aardige gast! Maar goed, de eerste foto’s zijn dus hier te vinden. Het is een selectie, de definitieve foto’s komen pas na de vakantie echt online, met commentaar van ons. We zijn benieuwd wat jullie ervan vinden, geef gerust commentaar :-) O ja, Wellington: grote stad, leuk, druk, veel mensen! Morgen Kerstmis vieren hier, vanavond denk ik naar de Ierse pub! We zitten trouwens in het Rosemere Backpackers Hostel voor hen die het willen weten! En gvd! Het Nationale Nieuw Zeelandse Tattoomuseum is een week lang gesloten! Dus dat gaan we niet meer zien, helaas! Wat we natuurlijk wel hebben gezien is de plaats waar Helie 7 jaar geleden stage heeft gelopen. De filmmaatschappij zat nog op dezelfde plaats met dezelfde mensen die na wat hints Helie nog herkenden. Erg leuk! Verder zijn we in het Filmmuseum geweest om wat cultuur op te snuiven van de NZ filmgeschiedenis en hebben we een ritje met de cablecar gemaakt naar de top van de stad voor een mooi uitzicht. En nu gaan we even uitrusten, omdat we al 12 uur in touw zijn! Vanochtend om half 5 ging de wekker in bruisend Picton, waar we trouwens een fraai stukje kunst voor aan de muur hebben gekocht. Hebben we helaas (nog) geen foto van… Doei!