Yep….ik had er al over geschreven, evenals Robert Scoble. Zoekende naar een applicatie die het digitale curatorschap makkelijker, overzichtelijk en inzichtelijk maakt. Bag the Web lijkt een enorme goede kandidaat hiervoor te zijn. Met een bookmarklet selecteer je sites, video´s en foto´s die je aan een zogenaamde ´bag´ toevoegt. De onderdelen zet je in de juiste volgorde en je publiceert de Bag, zie boven. Het biedt niet helemaal de output zoals ik hem zou willen. Liever een vorm a la Slidehare of Slide.com dan een lijst met links. Maar ik zie zeker veel potentie in deze applicatie en zal hem vaker gaan gebruiken. Binnenkort meer over curatorschap en de mogelijkheden in het digitale domein!
applicatie
Is Read it Later Digest het ei van Columbus?
De hoeveelheid informatie die je dagelijks langs je krijgt op het web is enorm. Daar kijken we niet meer van op. De manieren om er mee om te gaan zijn nog steeds erg in ontwikkeling. Sinds de uitvinding van RSS in 1997 is op allerlei wijzen geprobeerd om de informatiestroom op te vangen, te kanaliseren, organiseren en archiveren. Met wisselend succes. Begin van dit millennium was RSS nog prima in te zetten als middel om nieuws te lezen, zoveel boeiende blogs en sites waren er nog niet. Maar dat is inmiddels wel veranderd. Door gebuik te maken van verschillende kanalen om te communiceren krijg je ook vaker interessante artikelen, sites, video’s, audio-interviews of fotoseries onder je aandacht. Hoe ga je daar nu mee om?
Ik heb verschillende manieren geprobeerd en steeds loop je tegen beperkingen op. Een aantal van die beperkingen waren het overal aanwezig zijn van je Leeslijst, een handig formaat om het te lezen en een redelijk zelfdenkend mechanisme wat kan groeperen en enigszins kan helpen in keuzes maken.
Inmiddels ben ik afgestapt van het bij willen houden van alles van n site via RSS. Dat is namelijk niet meer te doen en vaker is er iets niet interessant dan wel te vinden of herhaling van bestaand nieuws. Met name door de komst van Twitter zijn de artikelen van blogs en nieuwssites verworden tot individuele items, de een interessanter dan de ander. Wat de mensen die ik volg interessant vinden, kan ik ook interessant vinden. Die kans is in elk geval meer aanwezig dan het anoniem volgen van weblogs en hopen dat er iets boeiends tussen zit.
Het afgelopen jaar heb ik af en aan gebruik gemaakt van Read it Later, een webapplicatie om individuele artikelen, video’s en webcontent op te slaan om (oh verrassend) later nog eens te lezen. Inderdaad, geen ultieme oplossing om het snelle directe Realtime nieuws tot je te krijgen, maar daar is RSS (voor mij) ook geen oplossing meer voor. Dan is Twitter nog sneller.Maar als ik tussendoor even wat rondsnuffel op Twitter of wat mail lees, kom ik vrijwel altijd wel iets boeiends tegen. Ik heb dan niet altijd de mogelijkheid om het hele artikel te lezen. Daar is RIL erg handig voor!
De reden waarom ik Read it Later nu vaker gebruik heeft te maken met de Digest mogelijkheid. Die is er al sinds februari maar sinds ik RIL wat intensiever gebruik is het handig om een applicatie een beetje denkwerk voor je te laten doen. Zie onderstaande video
RIL is in mijn dagelijkse applicaties ingebakken, zowel in Tweetie op de iPhone als een eigen iPhone app om links op te slaan voor later. De Firefox extensie (en bookmarklet) werken prima voor mij en zo nu en dan download ik wat artikelen om offline te lezen. Nu heb ik ook de Digest versie, ik ben benieuwd hoe ik daar mee ga werken. De tagging-optie gebruik ik nog te weinig, maar de bookmarklet, de mobiele versie, de mogelijkheid om offline te lezen en de integratie op de iPhone zijn voor mee prima oplossingen. Meer informatie vind je in deze uitgebreide review van Read it Later.
Zou Read it Later het ei van Columbus voor me zijn? Ik betwijfel het. Maar voor nu voorziet het prima in een behoefte!
Waarom je beter niet op open platformen kunt ontwikkelen
De laatste tijd kom ik steeds vaker bewegingen tegen op het web die me doen afvragen of het altijd wel zo slim is om als developer op diverse platformen te bouwen. Het lijkt een kat-en-muis spel tussen de platformen en de ontwikkelaars, of kun je beter spreken van goedkoop R&D voor de platform-eigenaren. Waar heb ik het over? Bekijk de volgende berichten eens van de laatste maanden:
-
Twitter bouwt een lijsten functie in haar eigen platform
-
Twitter koopt Tweetie en heeft direct een eigen succesvolle mobiele applicatie
-
Twitter kan een eigen foto-uploader of URL shortener in zijn systeem bouwen volgens n van de investeerders
-
Apple biedt in hun nieuwe OS 4.0 de mogelijkheid om applicaties in mappen in te delen, gebaseerd op de Categories applicatie.
Ik zie het vaker gebeuren. Een platform wordt populair en dat zorgt voor een aantrekkingskracht van meer gebruikers en van meer ontwikkelaars. Deze ontwikkelaars gaan inventief en creatief aan de slag met de data van het platform, zoeken gaten in de applicaties en proberen deze op te vullen. Deels zal dat zijn uit eigenbelang, een eigen probleem oplossen en dat ook delen met de buitenwereld. Maar uiteindelijk zullen de succesvolle programmeurs toch proberen een graantje mee te pikken van een lucratieve markt. En daar stapt de originele platformeigenaar dan soms tussen. Hij neemt het roer over en pakt een aantal van de functionaliteiten die door de programmeur populair zijn gemaakt/gebleken en bakt deze in zijn eigen platform in. Met name de oproep van Twitterinvesteerder Fred Wilson is overduidelijk in een artikel vorige week: “What are the products and services that create something entirely new on top of Twitter? […] I think the time for filling the holes in the Twitter service has come and gone”
Het lijkt mij toch een erg goedkope vorm van marktonderzoek en R&D voor de platformbouwer. Kijk wat er in je ecosysteem gebeurt en spring daar op in. Natuurlijk, dat is ondernemen, slim zaken doen. Maar aan de andere kant, als je ziet dat een ontwikkelaar succesvol is met zijn applicatie gebaseerd op jouw platform, waarom dat dan niet omarmen in plaats van overnemen/nabouwen en zo innovatie de kop indrukken? Aan de andere kant, ik kan Fred Wilson ook niet geheel ongelijk geven, het is volgens mij interessanter om iets bovenop een platform te bouwen en zo een nieuwe categorie te ontdekken (bijvoorbeeld Social Gaming) dan missende functionaliteiten te ontwikkelen.
Of zie ik het nu te pessimistisch of te naïef?