Digging the Digital

Vol Blogdrift!

gedachte

Je eigen projecten en je opdrachtgevers.

door Leave a Comment

contractVandaag begon ik met een nieuwe periode lesgeven. Dat betekent weer iets meer in een structuur werken, iets meer afspraken gedurende de week en vooral meer werk aan voorbereidingen, doorlezen, doorspreken met collega-docenten. Ik merk dat direct vandaag omdat de dag meteen voller voelt.

Midden op de dag had ik wel een prettig gesprek met Marie Louise van Dorp. Zij is vorig jaar zelfstandig ondernemer geworden en heeft nu het plan opgevat om elke week met iemand  van gedachten te wisselen over dat zelfstandigen-bestaan. Die wisselwerking komt in haar blogserie De Koffiefilter. Ik zal daar binnenkort dus verschijnen. Het was een heel leuk gesprek met Marie Louise over allerlei onderwerpen. Van lesgeven tot strategische keuzes die je als ondernemer maakt tot het evenwicht tussen eigen projecten en opdrachtgevers. Over dat laatste maakte Marie Louise een mooie opmerking. Ik had er zo nog niet naar gekeken. Maar dat ga ik vanaf nu wel doen.

Behandel je eigen projecten alsof het opdrachtgevers zijn.

Logisch toch? Inkoppertje. Open deur. Maar wel weer even nodig om te horen en door te laten dringen.

Dus een korte blogpost vandaag. Ik heb werk te doen voor mijn opdrachtgevers 🙂

25 april 2042 – Kijken we dan nog gezamenlijk TV?

door Leave a Comment

25 april 2042. Over het gehele land gaat het voormalige Amber Alert af, wat is omgezet in een Landelijk Nieuws Signaal. Elke Nederlander krijgt in zijn Persoonlijke Activiteiten Stroom een melding dat er om 19.00 uur een belangrijke mededeling zal zijn van Koningswege.

Om stipt 19.00 uur is het Koninklijk Kanaal open en kan iedereen inchecken via hologram, videostream of via de wat ouderwetse technologie van sociale netwerken. Door middel van korte 6 seconden video’s die in elkaar in hoog tempo opvolgen krijg je de highlights van het bericht mee maar kun je niet direct antwoorden of bekijken wat anderen bekijken. Iedereen kan via
Op het moment van het bericht zijn alle ogen gericht op het officiële kanaal. Normaal komt er maar een paar keer per jaar een bericht van het Koninklijk platform. Normaal kan iedereen een vraag stellen of een bericht achterlaten, nu is dat niet mogelijk. Langzaam vallen alle andere streams en berichtgevingen weg op de Wearable devices van forenzen die nog onderweg zijn. Gezinnen scharen zich rond de Family Console en zetten de MMORPG even in een klein venster in de hoek.

Het is een bericht van Koning W.IV. Officieel is zijn naam Koning Willem-Alexander, maar in de dagelijkse communicatie die hij met de Nederlanders heeft is zijn nickname KW.IV. Willem-Alexander kondigt zijn aftreden aan als Koning der Nederlanden. Na bijna 30 jaar koningschap en vlak voor zijn 75e verjaardag is het “tijd voor een nieuwe generatie”. Samen met zijn vrouw Maxima zal hij niet genieten van een oude dag. Die term bestaat immers niet meer. Willem-Alexander is niet oud. Ouderdom bestaat niet meer. niet in fysieke zin. Zijn koningschap heeft hem wel getekend, maar door de ontwikkelingen op gebied van nanotechnologie en biotechnologie is hij nog altijd jeugdig als bij zijn aantreden.

Koning KW.IV begreep als geen ander hoe technologie en maatschappij met elkaar zijn verwoven. Zijn koningschap in 2013 zorgde terugkijkend voor een enorme stimulans van het innovatieklimaat in Nederland. In hetzelfde jaar startte Singularity University Nederland met hun nu fameuze innovatiewedstrijd. Uit deze wedstrijd, die al snel door Willem-Alexander en Maxima werd omarmd, zijn veel verbeteringen en vernieuwingen voortgekomen die nu het dagelijks leven beheersen en beïnvloeden. De huidige tijden van Slowtech en Calm Technology zijn mede door de initiatieven van de Koning en Koningin Maxima tot bloei gekomen

De opvolger van KW.IV wordt Koningin Catharina-Amalia, of QCat zoals ze op de diverse platformen en systemen bekend staat. Koninginnedag komt weer terug, maar blijft op de verjaardag van Willem-Alexander.

Naschrift: Gevoed door de gedachte dat we vanavond voor het eerst sinds lange tijd plotseling weer met zijn allen voor de buis zouden zitten bij het afscheid van Beatrix. Toch nog best lastig, sciencefiction schrijven….

Opgeslagen onder: Uncategorized Tags:

Alles kan gebeuren…

door Leave a Comment

anythingcanhappen

Het begon als een redelijk overzichtelijke dag. Even wat koffie-afspraken, besprekingen en dan weer naar huis. Maar dan loopt het toch ineens anders. Vanochtend zat ik bij The Village koffie te drinken en een opzetje voor een blogpost te maken. Met het plan om die ergens gedurende de dag verder af te maken.

Toen een volgende koffie-afspraak met vakgenoot Indira Reynaert.

We spreken elkaar niet heel veel maar als we eenmaal bij elkaar zitten dan vliegen de ideeën en het enthousiasme alle kanten op. Dus ineens lagen er wat plannen voor een nieuw project. Waarover op een later tijdstip meer. En ineens maak ik op de NOT-beurs (Nationale Onderwijstentoonstelling) kennis met een paar interessante mensen uit het onderwijs die voor versnelling in andere plannen kunnen zorgen.

Zometeen nog een bespreking voor de nieuwe Lifehacking site. Hapje eten. En dan einde dag. Een dag die anders liep dan gepland en die ineens voor een versnelling kan zorgen. Ik denk dat bovenstaande foto in The Village vanochtend een voorteken was.

Opgeslagen onder: Uncategorized Tags:

Geen social media gemis

door 1 Comment

De afgelopen weken heb ik genoten van een heerlijke vakantie met mijn gezin op Gran Canaria. Ik ben inmiddels al weer een week thuis. In die week heb ik me rustig gehouden online. Dat is een hele bewuste keuze geweest na de laatste jaren en het is me prima bevallen.
Een van mijn meest opvallende observaties deze vakanties is dat ik Twitter echt geen seconde mis. De vorige jaren had ik na een paar dagen wel het gevoel dat ik “even” op Twitter moest kijken wat er gaande was. Als ik dat eenmaal deed was het hek van de dam en zat ik weer dagelijks in de stream te kijken. Deels privé deels werk gerelateerd. Wat weer zorgde voor onrust in de vakantie, want toch weer met “werk” bezig.

Nu ben ik ook wel met mijn werk bezig, maar meer in mijn hoofd. meer aan het nadenken en peinzen wat mijn werk eigenlijk is en hoe ik er mee om zou moeten gaan. En dat doe ik behoorlijk goed zo zonder Twitter. Eenmaal thuis zijn Twitter en Facebook nog een paar dagen uitgebleven. Sinds vandaag heb ik ze weer “aangezet”. Vrijwel direct komt er op Facebook een stroom notificaties binnen van onbelangrijke meldingen over nieuwe posts in groepen. En vooruit, één melding van een verjaardagsfeestje. Maar daar kunnen we toch niet bij zijn. Op Twitter heb ik direct een stroom links, onbelangrijke meldingen en een paar mentions voor mijn kiezen. Weinig verheffends en zeker geen prioriteiten.

Hoe heb ik de netwerken uitgezet?

Het niet-aanzetten van sociale netwerken was in het verleden voor mij echt lastig. Zeker op een smartphone is het één druk op de knop om weer in de stroom terecht te komen. Ik heb mezelf voor de gek weten te houden de afgelopen weken. Dat heb ik als volgt gedaan:

  1. Op de avond voor vertrek heb ik de wachtwoorden gewijzigd van Twitter, Facebook, Google Apps en Hootsuite. Ik heb dat gedaan door in 1Password zeer sterke wachtwoorden te maken die niet logisch zijn en niet te onthouden. Denk aan wachtwoorden als HDJKjh203*#0cjh3ed&09jfo30-(UHFNirfhn137rhfmvp[2m,f-2jnbwf&)u43k-

  2. Deze wachtwoorden heb ik niet in 1Password opgeslagen, maar in een tekstbestand op mijn Mac.

  3. De Mac bleef thuis in de kluis, inclusief de wachtwoorden.

  4. Uitgelogd van bovengenoemde netwerken op mobiel en iPad

  5. Klaar.

Na een dag merkte ik al dat ik de netwerken niet miste. Ik had Google eveneens uitgezet om me vrij van mail te houden en niet in de verleiding te komen om in Google Reader en Google+ te duiken.
Wat waren de alternatieven voor me op deze vakantie? Hoe kwam ik die “ik verveel me” momenten door? Een paar manieren:

  • Podcasts – Ik heb de podcasts herontdekt. Met name korte uitzendingen van Radiolab zijn erg geschikt om even te luisteren. 20 Minuten over een vaak boeiend onderwerp. Het geeft je weer wat gesprekstof. Langere podcasts zoals Macpowerusers laat ik liggen. Omdat deze langer dan een uur duren, ik ze graag in 1 keer hoor en dat niet lukt met twee kinderen in en om het zwembad…

  • Path – Het mini-Twitternetwerk. Eigenlijk is dit wel mijn alternatief voor Twitter aan het worden zoals ik eerder schreef. Kleiner, less noise, more signal. Met “slechts” 40 vrienden en kennisen op het netwerk is het bij te houden. Misschien moet ik eens een nieuwe lijst op Twitter aanmaken met mijn Path-vrienden, kijken wat er dan gebeurt…

  • Ebooks – Mijn iPad zit vol met verschillende ebooks, over het volledig Paperless gaan, de geschiedenis van de Seattle muziekscene en de biografie van Richard Branson. Ik zit in 4 -5 boeken tegelijk. Dan is een tablet toch echt makkelijker dan alles hardcopy meenemen.

  • Spelletjes – Ik word steeds beter in Subway Surfers 🙂

  • Schrijven – Dat gebeurt nog te weinig maar ik merk dat het heerlijk is om zo nu en dan wat zaken van me af te schrijven die niet direct publicatiewaardig zijn. Wat gedachten, kleine zaadjes rondom ideeen die nog wat moeten groeien. Ik ben blij dat ik zowel iPad als Logitech keyboard bij me heb.

  • Hangen – Gewoon. Helemaal. Niks. Doen. Lekker in een luie stoel in de zon hangen, ogen dicht en lekker even helemaal niets. Ik geef toe, dat is nog steeds moeilijk voor me, ik kon dat nooit echt goed. Als kind moest ik altijd al iets te doen hebben. Het echte goede vervelen is me nooit goed afgegaan. Gaat gelukkig steeds beter…

Een van de boeken die ik de afgelopen dagen las is Turning Pro van Steven Pressfield. Een klein, snel leesbaar manifest over het verschil tussen amateurs en professionals. In elk werkveld. Over de mindswitch die je maakt om van de ene staat naar de andere te gaan. Een van de hoofdstukken is me sterk bijgebleven. Het hele hoofdstuk bestaat uit de zin: An amateur tweets, a Pro works.

Ik heb werk te doen. Schrijven.