google reader

In the coming weeks, some Android users in the US on Chrome Canary may see an experimental Follow feature designed to help people get the latest content from sites they follow. Our goal for this feature is to allow people to follow the websites they care about, from the large publishers to the small neighborhood blogs, by tapping a Follow button in Chrome.

Zo is te lezen op het Chromium blog. En Techcrunch gaat vol op het orgel: Google brengt RSS terug!

Maar laten we niet vergeten hoe RSS 8 jaar geleden door een simpele actie de das werd omgedaan. Het einde van Google Reader betekende effectief het einde van RSS als leesmap van het web. Uit de as van Reader ontstond een nieuw ecosysteem aan nieuwe RSS-software, dus ergens was het wel een goede stap. Maar om nu te claimen dat Google eigenhandig de grote redder van het protocol is, dat lijkt me toch schromelijk overdreven.

In de laatste editie van de OPEN nieuwsbrief haal ik Follow.it aan, een dienst die eigenlijk doet wat Google nu integreert in Android. Je abonneert je op sites en je krijgt in je browser de updates te zien. De onderliggende leidingen zijn RSS, maar een reguliere gebruiker heeft daar maling aan. En zo hoort het.

Ik heb wel vragen bij de eerste aankondiging op het Chromium blog. Want wie zegt dat ze geen gebruik gaan maken van een eigen format van RSS, om zo langzaam voor meer lock-in te zorgen in het Android besturingsysteem? Hoe open blijft het format zodat één feed voor meer readers leesbaar is? Hoe open is het systeem van abonnementen, zoals Dave Winer al terecht opmerkt? Is dat een OPML format, zodat je makkelijk kunt overstappen naar een andere reader. Want stel dat Google toch besluit dat zo’n follow-feature niet de moeite is? Stel dat ze wederom ontdekken dat RSS niet is te centraliseren, dan wil je toch niet weer dezelfde fout maken en al je abonnementen kwijt zijn? Hoe werkt het algoritme van Google op de updates die je leest? Is het ongefilterd, komt er een populariteits-wedstrijd om bovenin de feed te komen, zoals bij zoekresultaten? Kun je er podcasts in volgen (want het zijn eigenlijk RSS feeds met audiobestanden), of videokanalen? Youtube kanalen volgen lijkt me een no-brainer voor ze.

Ben je trouwens benieuwd wat ik zoal lees in mijn online leesapp Inoreader? Check mijn abonnementenlijst!

Maar de belangrijkste vraag vind ik: Wat heeft Google er mee te winnen? Waarom zouden ze dit doen?

Een nobel streven, maar inmiddels is het geen geheim meer dat ergens het bonnetje op tafel komt. Hoe wil Google hier geld mee verdienen? Partijen als Twitter, Apple en Spotify zijn inmiddels net zo hard bezig om een centraal punt te worden in de directe lijntjes tussen uitgevers en publiek. Google wil hier in mee gaan. Logisch. Maar ten koste van wat? Willen ze van een open protocol weer een eigen platform maken? (Onthoud: Open protocollen zijn belangrijker dan platformen!) Hoe gaat de advertentie- en databusiness van Google en Alphabet hier een rol in spelen?

Het is allemaal nog enorm koffiedik kijken bij iets wat nu een experiment is op mobiel in de US. Het is een blip op de radar. Maar wel een blip om in de gaten te houden.

Voor de liefhebber, wat oudere posts van dit blog over RSS