Geregeld hoor ik van (grotere) organisaties dat ze overstappen op een nieuw model van samenwerken en managen. Ze gaan zich organiseren in squads of in tribes en ze houden het befaamde Spotify-model als blauwdruk voor het toekomstige succes.
Nu blijkt dat model toch niet zo succesvol te zijn. Een oud-werknemer schrijft een uitgebreid artikel met de redenen waarom dit model niet eenvoudig is te kopiëren en in elke andere organisatie is te gebruiken
It was not really agile. It was just not-waterfall.
Natuurlijk moet dat geen verrassing zijn. Wat bij Spotify werkt, is geen garantie dat het bij andere organisaties wel werkt. Het is echter nog verrassender, hun eigen beschreven model heeft ook binnen de eigen organisatie nooit goed gewerkt.
De originele auteurs hebben altijd gezegd dat het beschreven model een ambitie is voor de organisatie, geen vaste set regels. Maar als je als organisatiecoach of veranderexpert een succesvolle dienst ziet als Spotify én je leest over hun interne organisatie, dan zijn die voetnoten makkelijk langszij te leggen.
De auteur geeft een aantal tips wat dan wel te doen. Het is niet zo dat het model compleet is mislukt. Maar je kunt het wel zien als een organisch denkmodel, een startpunt om je organisatie anders in te richten. De kans is groot dat je zelf op andere ideeën en indelingen komt. Dat is prima. Als het je organisatie maar succes brengt.
Ik ben de laatste maanden behoorlijk actief op de Hogeschool Utrecht als docent Digital Media & Culture (om het beestje maar een naam te geven) waarin ik lesgeef in crossmediaal denken, digitale media toepassingen, marketing, sociologie en psychologie. Naast de gebruikelijke bronnen om (recente) informatie te verzamelen over deze materie kom ik geregeld op nieuwe plekken terecht.